HERINNERINGEN (Vervolg van pagina
f SileiMC ^^rantAjc lecót iedereen
Lezers klommen in de pen
l"\7#»rvn1cr var» naaina 4V
(Vervolg van pagina 4),
Dit was alles wat er overbleef van Café Halfweg na de verwoestende brand.
hebbende Groningerstraatweg.
Tweede rij: Jan Voordraven
moet zijn Jan Noordraven, woon
de toen in een van de huisjes
achter de Prinsentuin (mole
naarshuisjes).
Derde rij: is Nolly van
Gelder, gewoond hebbende in de
Tjerk Hiddestraat, is maar even
bij ons op school geweest, naar
ik meende verhuisd naar Wijnje-
terp.
Zal we niet meer leven, gelijk als
Hessel en Jacob Drielsma (waren
Joden). Jelle Arends moet zijn:
Jelle Brandsma, (broer van
Trijntje).
Hopende U (meester) van dienst
te zijn geweest, teken ik met de
meeste Hoogachting,
Leeuwarden Andries C. Bijlenga
HET FRIEZINNETJE.
In nummer 208 naar ik meen
(door drukke werkzaamheden
ben ik een heel eind achterop
met lezen van het Kleine
Krantsje) las ik wat over het
Friezinnetje uit de Poststraat.
Dat was een zekere Dirk de
Groot, die daar een oliebollen
bakkerij had en later in de
Bontepapesteeg. Het was een
lange magere man met bril met
een bakfiets. Iedere maandaga
vond om goed zes uur kwam hij
bij ons in de buurt. Ik kwam
dan van het werk. Hij riep:
"Warme oliebollen, zeven voor
een dubbeltje, achttien een
kwartje". Mijn moeder kocht
altijd voor een dubbeltje, zodat
ik dan direct aan de oliebollen
kon. Ze waren wat heerlijk,
dikke kanjers, dan zijn het
tegenwoordig geen oliebollen
meer. Hij heeft ook een tijdje
gestaan op half weg Marssum,
waar vroeger Café Wind was;
dat was in 1935. Hij had daar
een tent. Heb zelf wel van hem
gekocht. Café Wind is naar ik
meen in 1929 of zo uitgebrand,
is niet meer opgebouwd dat was
een dancing.
Ik meende dat de Groot later
weer naar Dronrijp is gegaan,
daar kwam hij ook vandaan. Ik
heb nog een kennis en die zijn
neef was het, volgens mij leeft hij
•nog wel. De heer Wind is later1
naar Hardegarijp gegaan waar
hij ook een café had. Het
uitgebrande Café halfweg Mars
sum moest een twee meter naar
achteren en dat wilde de heer
Wind niet. Zaterdags en zondags
was het daar druk met muziek,
de tram stopte er dan ook.
Leeuwarden D. v.d. Meulen.
HOCKEYPLOEG
De onbekende op de bovenste rij
rechts van de foto van de
Hockeyploeg HBS, die U de
vorige keer in 't Kleine Krantsje
afdrukte, was Jochem de Boer.
De onbekenden van de middel
ste rij waren Piet Ferwerda en
Wijbe Kuipers en die op de
ONZE OUDSTE ABONNEE,
DE HEER JX. VAN SLOTER-
DUCK OVERLEDEN.
Op de leeftijd van 101 jaar is de
vorige maand overleden de heer
JX. van Sloterdijck te Stiens. De
heer van Sloterdijck, oud nota
ris, was de oudste abonnee van 't
Kleine Krantsje. Hij is, vrijwel
van het begin van het verschij
nen van t Kleine Krantsje af.
een trouwe lezer geweest.
onderste rij links was Henk
Lijsen.
Castricum A. van der Kooi.
Hartelijk dank voor deze
aanvulling. Nu blijven er
nog twee over, die niet met
name zijn genoemd, maar
dank zij een telefoontje van
een vriendelijke abonnee
vallen ook deze vraagtekens
weg. Links boven: Jan
Tullener en rechts beneden
Bob Wagenaar.
Red. 1 KiJCr.
KEURTURNERS
Met betrekking tot de foto,
geplaatst in nr. 236, voorstellen
de een groep keurturners. meen
ik er goed aan te doen een kleien
korrektie te uwer kennis te
brengen.
De afgebeelde groep keurturners
is niet de herenkeurploeg van de
j.v. "Quick", doch van de
Turnkring Leeuwarden, welke in
de winter 1937-1938 trainde
onder de leiding van de toenma
lige Zwitserse keurturner.
Arthur Gander, thans voorzittei
van de F.I.G. (Federation Inter
nationale de Gymnastique).
De turner rechts op de foto is de
heer Gander, daarnaast Haas
Douma van "V. en K." Kollum
tevens lid van "Quick". Vierde
van links is Ko v.d. Linden, over
leden in 1972, oud bondsbe-
stuurslid van het K.H.G.V De
vijfde man van links, Edzev
Dirksen was lid van de gymn.ver.
"Leeuwarden".
Leeuwarden H. Pannekoek-
Loois.
VERANDERINGEN BIN-
NE KANSEN, VOOR WIE
T SIEN OGEN OPEN HET
HET BINNE GIEN MAN
NEN, DIE NIET NEE SEG-
GE KANNE
VOOR WAT JE NIET NOA-
DIG HEWWE, BETALE JE
ALTIEDTE VEUL
SONDER PLAN WUDT HET
MAKKELUKSTE MOEI
LIJK, MET EEN PLAN
WUDT HET MOEILIJKSTE
MAKKELUK
ER IS MAR EEN BITSJE
NOADIG OM GELUKKIG
TE WEZEN - DAT LEIT 'EM
NOU KREKT AN JE SELS,
AN JE MENIER VAN DEN
KEN
JE HEWWE JE OGEN KRE
GEN OM TE SIEN, MAR JE
VERSTAND OM VOOR-
UUTTESIEN
GIEN ENKELE WIEN IS
GUNSTIG VOOREEN SKIP,
DAT GIEN KOERS HOUDT
EEN OVERMOEDIGE EN
EEN MOEDIGE KEREL
VESKILLE EVENVEUL
VAN MEKAAR AS DOM
HEID EN DAPPERHEID
MET IEVERIGE MIDDEL
MATIGHEID BERIEKE JE
MEER INT LEVEN DAN
MET LUIE VOORTREFFE-
LUKHEID
MET EEN UUR OERGRIE-
SELIJK HARD WERKEN.
KANNE JE HET BESTE
TOBBERIJEN OVERWIN-
NE
AT JE ANDEREN LEI DE
WILLE. MUTTE JE VED-
DER EN HOGER SIEN DAN
JE VOLGELINGEN
GEDACHTEN BINNEN
DROMEN, SOLANG JE SE
NIET IN PR AKTIEK
BROCHT HEWWE
EEN VERKWISTER HET
EEN SOAD ONBELANG-
RIEKE KAMMERADEN EN
MAR EEN BELANGRIEKE
VIJAND, - DAT IS IE SELS
EEN BOOM KEPPELT NIET
OM NA DE EERSTE SLAG
DE KUNST VAN'T ONT
HOUWEN IS DE KUNST
VAN 'T BELANGSTELLEN
MET SIEN DRIEEN NIMME
JE HET MAKKELUKST
EEN BESLUUT, AT ER
TWEE NIET BIJ BINNE
VEGISSE IS MENSELUK,
MAREENVEGISSING
NIET TOEGEVE WILLE IS
DUVELS
WATJE NIET VERANDERE
KANNE, KANNE JE BETER
VEDRAGE.DAN VER-
VLOEKE
AT JE JE LEVEN LANGER
MAKE WILLE, MUT JE JE
MAALTIEDEN KORTER
MAKE
5).
gen, dat de man hen aan één
stuk door in de hand had gekrie
beld
OLIEKOEKEN
Mijn moeder was in de familie
en ook bij de buren bekend om
de lekkere oliekoeken die ze
bakte.
Het was op een mooie zomer
avond, dat ze daar weer een keer
mee bezig was; de ramen waren
én vanwege de baklucht en
vanwege 't mooie weer open, ook
bij de buren, die zodoende de
geur in de neus kregen van
oliekoeken.
Op de vraag: "bufrou, bin je an
't oliekoekenbakken?" kwam het
antwoord: "ja, wille jimnie er oek
één?" Hierna verhuisden de vers
gebakken oliekoeken geprikt
aan een spijker op een lange
stok naar het raam ernaast,
waar ze gretig in ontvangst
werden genomen.
HET TONSJE
De oud-Leeuwarders zullen zich
nog zeer goed herinneren de tijd,
dat elk gezin een tonsje had. dat
elke week door de tonnelieden
van de gemeentereiniging (de
"playboys") voor een schoon
tonsje werd verwisseld. Uiter
aard geen prettig karwei, vooral
als ze erg vol waren. Met een
lenige zwaai werd de zware
gevulde ton op de schouder
gezet, welke door eeri leren
kussentje was geschermd.
Erg zwaar en riskant was het
karwei, wanneer men met het
geval een steile trap afmoest. Dit
was het geval bij mijn ouders,
die een bovenverdieping be
woonden.
Op een kwade dag struikelde de
man boven aan de trap en liet
het tonsje vallen, waarna hij met
beide handen het vastere deel
opschepte en weer in 't tonsje
deponeerde.
De benedenbuurvrouw, die het
grootste deel van de meer
vloeibare inhoud in haar gang
kreeg, riep naar boven: "da's niet
eerlijk verdeeld bufrou; jirn'
houwe de rezinen en ik krij de
brandewien."
Ja, de humor verliet de mensen
ook in minder prettige situaties
niet
Laag Soeren
WJJR.-K.
ABONNEES
DIE
GAAN
VERHUIZEN:
tijdig adreswijziging
opgeven