Rabobank O
HELP, IK VERDRINK.
Fa. J. Kruize en Zn.
REFORMPRODUCTEN
EN SPECIALITEITEN
12
Jenever van ^j^j«f>
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
Natuurlijk bij:
VOORSTREEK 65-67
TELEFOON 36235
Plattegrondjes
van Leeuwarden
Fenno Schoustra's
Publiciteitskantoor
En een héél prettig
adres voor
Het belangrijkste verschil
zit al in het karakter.
Want Rabobanken zijn
coöperatieve banken.
Zeg maar belangen
gemeenschappen.
Van begin af aan
toegespitst op het dienen
en behartigen van de
belangen van particulier
en zakenman. Op een
persoonlijke, betrokken
manier. Daarom ook zijn
we zo dicht mogelijk bij
de klant gaan zitten.
Overal verspreid, door
stad en land.
Gemakkelijk binnen
bereik voor iedereen.
Mede waardoor we
Nederlands grootste
bank zijn geworden.
Met vele miljoenen
klanten.
-kleine itCrantójc leeót iedereen
GISTERAVOND OMSTREEKS 9 UUR HOORDE MEN ACHTER
DEN PRINSENTUIN EEN PLONS IN HET WATER MET
HULPGROEP "HELP, IK VERDRINK". VAN ALLE KANTEN
SNELDE MEN TE HULP. DE BRUGWACHTER KWAM
AANSNELLEN MET EEN VAARBOOM. DEZE BEGON
SPOEDIG TE DREGGEN. TENSLOTTE KWAMEN ER EENIGE
MENSCHEN AANLOOPEN, DIE DEN BRUGWACHTER VER
TELDEN, DAT HIJ DE DUPE WAS GEWORDEN VAN EEN
KWAJONGENSSTREEK. DE JONGENS HADDEN NAMELIJK
EEN DIKKEN STEEN IN HET WATER GEGOOID.
(1925).
(Vervolg van paginga 4).
wensen. Dat krantje werd gratis
verspreid, maar waren er men
sen, die geen stuiver of een
dubbeltje gaven, dan kregen die
het niet meer en sloegen we die
over.
Het eerste dubbelstraatje van
Werkmanslust noemden wij het
straatje van Feddes, omdat die
er een snoepdisje had. Ze
hadden een theeblad met snoep
op de trap in de gang staan.
Iedereen kon daar voor een cent
of een nutske wat kopen.
Misschien herinnert mevrouw
Has zich ook nog wel de naam
Pukke; dat was mijn broer, maar
het was z'n scheldnaam. Maar
hij leeft niet meer; drie broers
zijn overleden - ik heb er nu nog
twee en een zuster. Ook wij
moesten op slootjes schaatsenrij
den leren, maar niet op vrijdag,
want dan was mijn moeder bij
Klopma aan het werk; daar is ze
jaren geweest. Maar als er een
baby kwam, dan kwam Baaye,
zo werd mevrouw Klopma ge
noemd, met pruimen en bolle en
eieren aanzetten. Zij is nog
honderd jaar geworden en er
zijn nog kleinkinderen van haar
in leven.
Vrijdags stond het eten dan in
de hooikist en als ik uit school
kwam, dan de tafel dekken en
alles er op. Op negenjarige
leeftijd liet ik de pan met bruine
bonen vallen op de vloer. Vlug
met de handen alles oppakken
en weer op tafel doen. Ik zei
tegen de andere kinderen: "niets
tegen vader zeggen, hoor, pas
op." Daar kwam vader aan. Zo,
ben je aan het handen wassen,
zei hij. Ja Vader. Ik moest ook
altijd afwassen, dat was mijn
werk.
Op het bord op de schuur van
Klopma, je kon het op de foto
wel zien, daar stond op geschre
ven van Klopma, plaatsing voor
rijtuigen.
En dan die kajuit op het dak
boven die blinde muur. Daar
bracht Jelle Haak altijd z'n spul
op zolder als de kermis was
afgelopen. Die had een oliekoek
kraam. Hun schip lag aan het
Schilpad, dat was het pad langs
het water bij de Hoeksterpoorts-
brug. Het water is er nu nog wel,
maar er liggen geen schepen
meer. Haak had drie dochters,
Dora, Renske en Cornelia en een
zoon, Hawnen. Die kwamen bij
ons altijd regenwater halen: voor
een cent een emmer vol. En wij
kregen vaak oliebollen van hun,
want we waren er als kinderen
CORRESPONDENTIE.
Abonnee mevrouw HJ. te J.:
Wilt u een volgende maal bij het
overmaken van het abonne
mentsgeld wel op het girokaartje
vermelden, dat het geld is be
stemd ter voldoening van uw
eigen abonnement Wanneer
een meneer Jansen ons fl. 17,50
overmaakt kan het jaren duren,
voor we op het heldere idee
komen, dat dit het abonne
mentsgeld van meneer Pietersen
is.
thuis. Maar ja, ook dat is
natuurlijk verleden tijd - er leeft
nu niet een meer van die familie
Haak.
Leeuwarden
Mevr. J. Molle-
ma-Schreuder.
(Vervolg van pagina 9).
plaats. Door de verkoper werd
het één of ander voorwerp
getoond en de prijs daarvoor,
door hem aangegeven. Van
kooplustigen hoorde men dan
"mien" roepen, waarmee te
kennen werd gegeven, dat ze
voor die prijs het artikel wens
ten. Waren er meer "mienroe-
pers" dan verhoogde de verkoper
de prijs tot dat een laatste
overbleef. Klonk het "één maal,
twee maal, ten derde maal", dan
viel de hamer en was de koop
afgesloten.
Nogal vermakelijk kon het op
zo'n boelgoed-avond vaak toe
gaan. De kwinkslagen van de
omroeper waren vaak van dien
aard, dat mensen, geheel niet
van plan iets te kopen, zich een
avond gingen vermaken op een
boelgoed.
Het schijnt mij toe dat men
vroeger, in die rustige tijd, meer
tot lachen geneigd was dan nu
het geval is.
In deze tijd van gejaag en haast
schijnt men voor luim niet meer
veel te voelen. Lachen is echter
gezond en de dichter zegt: "Lach
en de wereld lacht met je, huil
en je huilt alleen".
EEN BLOEDDORSTIGE
HOND
In den nacht van zaterdag op
zondag heeft een hond in de
landen aan het Schapedijkje
leelijk huisgehouden.
Het bloeddorstige dier heeft n.l.
drie schapen en een lam van den
heer H. van der Schuit, vleesch-
handel-grossier en een lam van
den heer Y.K. Tamminga, vee
fokker, doodgebeten.
(1941).
ONGEVAL
Vanmorgen waren eenige werk
lieden van de gasfabriek alhier
bezig een gasleiding in de
Bleekerstraat te herstellen.
Er was een gat gegraven en een
der arbeiders, de heer J. Elzinga,
wonende Oldegalileën, was hier
in bezig, toen hij plotseling
voorover viel. Het bleek, dat de
man door uitstroomend gas
bedwelmd was geworden en in
bewusteloozen toestand verkeer
de.
Bij een der omwonenden bin
nengedragen, werd onmiddellijk
om doktershulp gebeld. Niet
lang daarna waren de levens
geesten weer opgewekt, waarna
de man per auto naar huis is
gebracht. Zijn toestand is niet
ernstig.
(1929).
Merken met reputatie
GAZELLE
HUSQVARNA
HONDA
Situatie 1550 zeer curieus 5,50
Gravures van oude stadspoorten 2,50
Elfstedenlogboek 1963 nog enkele ex. 7,90
De schaatsen scherp -
Elfstedentocht, standaardwerk 27,50
Koekhappen 8,75
Vredeman de Vriesstr. 1, (naast Emmakade 39)
U weet wel:
tussen Voorstreek en Eow&l
Wortelhaven 85
de bank voor iedereen
Vestigingen te Leeuwarden, Stiens, Warga, Wartena en Wytgaard.
