JANE eerbiedwa: Herinneringen van een Aid Ljouwerter 't 3^leine 3Crantóje leeót iedereen HET "TWEEDE" grote boerderij die daar dan wel in een bekoorlijke omgeving moet hebben gestaan. Zo zien we opnieuw hoe belangrijk ons "Krantsje" is Nogmaals hartelijk dank, heer de Vries Achter de Hoven en het Pel moeten in vroegere tijden wel een landweg hebben gevormd waaraan enkele grote gebouwen stonden. Het eerste zal dan waarschijnlijk aan de rechter kant "Mariënburg" zijn geweest, het buitengoed van Prinses Maria Louise. Over haar herin ner ik mij een verhaaltje uit mijn jeugd. Toen zij eens met haar koets naar "Mariënburg" reed, waren er kinderen die haar begroetten. Zij moet toen gezegd hebben: "Berntsjes, gean nei hüs, hwant jimme mem hat postro". FRIBOURGH Die boerderij was vanzelfspre kend in onze ogen iets heel Achter de Hoven, Hovenier straat, hofkesinge, "om hof en hiem", Hof van Eden, het zijn allemaal begrippen, afgeleid van de oude benaming "hof'. Ons meer bekende namen zijn boom gaard, gardenierstuin of tuinde rij of misschien nog wel meerde re benamingen. De naam "Ach ter de Hoven" duidt dus kenne lijk op de aanwezigheid van boomgaarden en die zijn er dan ook in ruime mate te vinden. Rond de Potmarge was het in mijn prille jeugd een onafgebro ken reeks van prachtige vrucht boomgaarden en gardenierstui- nen. Vooral het 2e gedeelte Achter de Hoven voorbij de le spoorwegovergang tussen de weg en de Potmarge was in het voorjaar en zomer een lust voor het oog Eigenlijk was in die tijd dat hele gedeelte van de stad een aparte wijk die lag ten zuiden van de spoorlijn naar Groningen en als buitenste begrenzing de weg Achter de Hoven had, welke liep vanaf de le spooroverweg tot aan de Spoorstraat bij de 2e overweg. Daarbuiten zag je niets anders dan weilanden en boom gaarden. HET ROOIE DORP In 't Kleine Krantsje" nr. 239 van 5-4-'75 reageert de heer G. de Vries uit Sneek op mijn vorige artikel over "Het Rooie Dorp". In de eerste plaats weet ik nu, dat het gedeelte van Achter de Hoven voorbij de bocht vroeger "Het Pel" heette. Verder ben ik hem dankbaar voor het feit, dat hij voor mij het geheim van de "oude villa" heeft ontsluierd. Dit was dus het overblijfsel van een tamelijk Of het bejaardenhuis "Fribourgh" al zo oud is, weet ik niet, maar anders zou dit het tweede gebouw zijn geweest. Dan weer een heel eind verder aan de linkerkant de grote boerderij tegenover de latere Huizumer- straat, waar volgens de heer de Vries vroeger de familie Schou- stra, maar later de familie de Jong woonde en dan tenslotte de grote boerderij tegenover de plaats waar later Het Rooie Dorp kwam. Daar zijn dan in de loop der jaren de buurtjes bijge bouwd met de kleine arbeiders huisjes waaraan- Achter de Hoven zo rijk was En dan natuurlijk ook de grotere huizen. Het is ongeveer 55 jaren geleden toen ik aan Achter de Hoven kwam wonen en daar enkele heerlijke jeugdjaren mocht door brengen. Toen was het nog zo dat er huizen stonden, gezien vanaf de le spooroverweg aan de rechterkant tot voorbij de Hui- zumerstraat tot de tuin, waar Er hing eigenlijk een beetje een landelijke sfeer in die tijd. Misschien kwam dit door de vele boomgaarden, misschien ook door de grote boerderij midden tussen de huizen, die met het hoge dak de omgeving wat overheerste. Het was een mooie boerderij met aan de straatkant een mooi grasveld afgewisseld met bloemperkjes. Langs de weg liep een vrij brede sloot met een rustiek bruggetje, terwijl een smal paadje met aan beide kanten een heg naar het woon gedeelte leidde. De sloot was meestel voor het grootste gedeel te bedekt met kroos, wat ergens wel gevaarlijk was. Mijn jongste broertje, toen misschien 3 jaar oud, liep tenminste een keer van dq^ weg af zo de sloot in, verdween onder het kroos, maar werd gelukkig nog net op tijd gered door één van de grotere jongens, Hantsje v.d. Berg uit de 2e Vegelindwarsstraat later het "Parkherstellingsoord" kwam. Aah de linkerkant tot de boerde rij van Schoustra/de Jong, ter wij] daarnaast nog een herenhuis was dan een groot aardappelveld dat van de weg was afgescheiden met een sloot. Tussen de sloot en de weg een rij grote bomen en aan de andere kant van de weg ook een rij bomen. Voorbij de bocht werd de weg smal met aan weerszijden een sloot. LANDELIJKE SFEER

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1975 | | pagina 6