FA. ALEX COPINI
LEEUWARDENZO WAS HET
cfe leeuw en
Transporten naar overal
door Firma A. Niemendal
10
PEPERSTRAAT 11 - TEL 26880 - LEEUWARDEN
I UAV E L I E R Go«<i U»rw.rk.«
technisch installatie bureau
leeuwarden - weerd 24 - tel. 35735*
STATIONSWEG.
'f 3^(e/ne 3^-rantóje leeót iedereen
Brillont Gero Cauettn
wwMMww Zilver Omega dealer
centrale verwarming
gasverwarming
oliestookinrichtingen
Hij stapte et erf op.
Twee grauwe honnen, een was
helemaal gevlekt en leek veul
oppen hyena, en een pikzwatte,
kwammen blaffend op Bouke af.
Nou was Bouke wel wend. dat
honnen op em af kwammen as ie
een erf opliep dus hij liep rustig
deur.
Toen ie bij de boerderij was.
kwam de boerin te voorskien.
Ze riep de honnen bij zich die
daarop kwispelsfeertend naar
hur toeliepen.
De vrouw was ongeveer veertig
jaar. skatte Bouke, en ze had
blond haar. dat ze met een grote
wrong achter inne nek droeg.
Bouke pakte zien hoorn en wuu
beginne te blazen maar de
vrouw zei: Nee. laat maar man.
Je hoeve gien meziek te maken.
Het de vrouw dan soms wat
drinken voor mij, zei Bouke.
Ja, dat kan wel. kom dan maar
even in de keuken, dan kanne je
wel een kopke koffie krije.
Dat was bij Bouke niet an
dovemans oren zeid.
Hij veegde verskrikkelik had
RUITERSKWARTIER 47 LEEUWARDEN
TELEFOON 05100 - 36335
zien ouwe soldate skunen oppe
mat en stapte de keuken in.
De boerin gong anne tafel zitten
en zei teugen Bouke dat ie maar
een stoel uutzoeke must.
Hij gong teugenover hur anne
tafel zitten.
De boerin had onderwiel de
koffie voor Bouke innen blauw
wit koemke inskonken.
Mut er oek wat koek bij, zei de
vrouw.
Ja. dat wuu Bouke wel hewwé en
zo zat Bouke met een koemke
koffie tussen zien hannen heer
lik te slurpen.
De koek zuu ie wel opete as ie
de koffie opdronken had.
De vrouw zat stil anne tafel en
keek hur bezoeker an. Bouke
zette zien koemke oppe tafel.
Het was leeg en de vrouw skonk
opnij in.
Bouke pakte et stuk koek en
begon et op te eten.
AI koek etende keek ie de
keuken es rond en zien oog viel
op drie petretten die oppe
keukenkast stonnen.
Et waren de petretten van eert
man en twee meiskes. Hij wende
zien hoo fd af van de petretten en
keek es naar de vrouw.
Die had wel zien, dat Bouke
naar de petretten zat te kieken.
Binne dat je man en kienders,
vroeg Bouke.
Dat waren mien man en kien
ders. zei de vrouw zacht.
Ze leve alle drie niet meer,
vervolgde ze toen Bouke hur met
grote ogen en open mon zat an
te staren.
Na een pooske begon ze te
vertellen.
Et oudste meiske verlore/i we
toen et vijf jaar was an de tijfus.-
Et was een klap die we niet
gauw te boven waren. De jaren
vergingen en ach, de wond heelt
maar et lidteken blieft. Toen
kregen we weer een dochterke.
Och, wat waren we blied, we
fleurden weer helemaal op. Twee
jaren leden, op een mooie
morgen, brocht mien man, as
gewoonlik, de melk naar de
fabriek.
Ons dochterke mocht met heit
met.
Ik zag ze weggaan, maar ik zuu
ze niet levend terug zien. Op de
terugweg is et peerd op hol
slagen, waardeur weet ik nog
niet.
De wagen met et peerd, mien
man en mien dochterke, kwam
men in de sloot terecht.
Ze kwammen beide onder de
wagen en verdronken
De boerin zweeg en Bouke wist
niet wat ie zegge of doen must.
Hij kon nou wel begriepe
waarom ze gien meziek oppet erf
hewwe wuu.
BART VAN DER WEERDT.
