pB Afn DE VRIJ MUZIEKLEVEN IN VROEGER JAREN RAADSELACHTIG GEVAL POSTERS VAN OUD LEEUWARDEN ■iz 1 het Heerenwaltje M2 de Turfmarkt ^3 de St. Jacobstoren Afgehaald van t Kleine Krantsje slechts 7.50 13 VOOR EEN I GOEDE BONTMANTEL hulshoff ■fr Meubelen ■fr Stoffen ■fr Kunst nijverheid Interieur verzorging FORMAAT 62 X 44 CM. PER GIRO BESTELD FL. 10,= PER STUK GIRO 98.10.62 TJV.V. T KLEINE KRANTSJE. t Si/eiiie 3-Crar'óje leeot iedereen S-'TZ. PELTERIJEN-SALON - BONTWERKERIJ Lid Stichting Bontwaarborg. Nicuwestad 93, Leeuwarden. (Vervolg van De man, die mij de clarinet leerde bespelen, was Emiel van Wageningen, oud-kapelmeester van één der militaire orkesten en toen dirigent van "Looft den Heer". Hij was in die tijd al niet zo jong meer en was beheerder van de piano- en muziekhandel van Best op de Voorstreek tegenover de Wortelhaven op de hoogte van Café "Neuf". Het was een echte oud-militair, streng maar rechtvaardig. Hij verwachtte van zijn leerlin gen, dat zij de hun opgedragen taak correct uitvoerden. We kregen les uit een boekje van Kessels Tilburg, waarin zo ongeveer 140 lesjes stonden. Had je zo'n 90 lesjes met goed gevolg ingestudeerd, dan mocht je pro beren in het orkest op de 3e partij mee te spelen. Was het hele boekje uitgestudeerd, nou, dan had je het instrument pagina 5). aardig onder de knie. Toen het met mij zover was heb ik nog verscheidene jaren met het grootste genoegen meege speeld en vele muzikale evene menten mogen meemaken. Ik herinner mij nog diverse leden uit die periode, nu dus zo'n 45 tot 48 jaar geleden. Voorzitter was Adema, een rusti ge man, die met een zeer eenvoudig gebed de repetitie opende. Penningmeester was Spoelstra, een vrij dikke man, werkzaam bij de Posterijen. Eén van de trombonisten was de heer Klomp, chef bij de meubelzaak van den Burg aan de stille kant Nieuwe- stad. Naast hem zat Herrema, een zeer magere bakker, en een zoon van voorzitter Adema. Een jongere broer van bakker Herre ma speelde clarinet. Een andere gulden waard "Nou meneer daar hew ik na tuurlijk gien bezwaar tegen, de inventaris waaronder twee drie- pits petroliestellen krijgt meneer oppe koop toe Met een luid gelach, voor Pineut duidelijk hoorbaar, werd op deze laatste opmerking gereageerd en toen pas realiseerde Pineut zich dat hij schromelijk voor de gek gehouden was W. DEINUM. zoon van de voorzitter, Jan Adema, speelde trompet. Een uitstekende pistonist in die tijd was Keimpe de Jong, die op diverse solisten-concoursen eers te prijzen behaalde Een andere pistonist was Douwe Sierksma, die later een kruidenierszaak kreeg in Huizum. Op de concert- trom sloeg toen Reitze Dijkstra, zoon van een aannemer uit de Willem Loréstraat. Trompet speelde ook een zoon van de kaashandelaar Kempenaar. Er waren natuurlijk veel meer maar het zou te ver voeren deze allen te noemen, terwijl ik natuurlijk ook veel namen ben vergeten Het was voor die tijd een zeer goede en ook een grote vereniging. Dirigent van Wage ningen kon zich zo nu en dan verschrikkelijk kwaad maken als er iets niet naar zijn zin ging Dan sloeg hij heftig met het houten dirigeerstokje op z'n lessenaar, kreeg een rood hoofd en ging danig te keer Menig stokje is op die manier gesneu veld. Van Wageningen was getrouwd met een dochter van aannemer Vonk uit de Bagijnestraat. Een broer van haar speelde saxopho ne. Ze hadden een zoon en het zou mij niet verwonderen of deze zoon is ook in de muziek terecht gekomen. (Wordt vervolgd). Een kinderloos echtpaar uit Utrecht, reeds 10 jaar gehuwd, had de laatste jaren te kampen gehad met tegenspoed. De man, wever van beroep, was langen tijd werkloos geweest en door deze tegenspoeden was bedoeld echtpaar in de schulden geko men. Eindelijk kwam er echter uitkomst, doordat de man werk kreeg op een textielfabriek te Enschede. Om zoo spoedig mogelijk nu in beter doen te komen, nam de vrouw in den loop van verleden week ook een betrekking aan als huishoudster bij een alleenwonend heer te Maartensdijk. De man vond dit ook goed en wilde zondag zijn vrouw bezoeken om meteen eens te zien wat voor betrekking zijn echtgenoote had gekregen. Wie schetst echter zijne veront waardiging, toen hem de toe gang tot het huis, waarin zijn echtgenoote als huishoudster diende, door den heer des huizes werd geweigerd met de mede- deeling, dat zijn echtgenoote een echtscheidingsproces tegen hem aanhangig maakte. Hoe de man ook verzocht om zijn vrouw te spreken, alles was vergeefsch, zijn vrouw kwam niet en de heer des huizes bleef onvermurwbaar. Ten einde raad ging de man de politie met het geval in kennis stellen, die in 't bijzijn van den man naar het huis ging, teneinde een onderzoek in te stellen. Wat bleek nu Dat bedoelde vrouw hoogst zenuwachtig was. Zij verklaarde de politie, dat zij tegenover dien heer totaal wil loos was en alles deed wat hij van haar verlangde. Zij wilde heel graag weer met haar man mede en die heer had haar volgens haar zeggen, gehyp notiseerd, tenminste zij had, toen haar man aan het huis verscheen, niet de macht, hoe gaarne zij ook wilde, om naar haar man toe te gaan. De politie maakte aan alles een einde door haar te zeggen dat zij volkomen vrij was om te gaan en te staan waar zij wilde. Van dezen raad werd door haar dankbaar ge bruik gemaakt. Zij pakte haar boeltje bijeen en viel gepakt en gezakt met een snik van blijd schap in de armen van haar wachtenden echtgenoot. De tus- schenkomst van onze politie had blijkbaar de kracht van het medium gebroken. (1925). nieuw!!

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1975 | | pagina 13