SLAUERHOFF
Dames
WONDERLUKE WERELD
SFEERVOLLE
GORDIJNEN
SLAUERHOFF
IIon a
8
w.w.
'f fZ£f ei/ie JJranteje ieeet iedereen
Zoekt U aparte en
Kom gewoon even bij
VOORSTREEK 24-26-28-32
LEEUWARDEN TEL. 05100-24289
MAl SON
ff
Sint Jacobsstraat 5
Leeuwarden
WIET DE LUISTE GEEST
HET, MUT HET HARDSTE
WERKE.
DE INTERESSANTE KANT
VAN'T WERK IS DE ONDER
KANT. DIE'T JE PAS ONT-
DEKKE, AT JE ER DIEP IN
DEURDRONGEN BINNE.
NIKS VERSLAPT MEER DAN
ALTIED MAR OVERWINNEN
HET v ESKIL TUSSEN LACHE
OM ANDEREN EN LACHE
MET ANDEREN IS HET VE-
SKILTUSSEN VIJANNEN MA
KE EN KAMERADEN WINNE.
JE LOT HANGT MINDER AF
VAN WAT HET LEVEN MET
JE DOET, DAN VAN WAT JOU
DOEN MET HET LEVEN.
ALLE VERANDERING IS
GIEN VERBETERING, MAR
ALLE VERBETERING MUT
WEL VERANDERING WEZE.
HET LEVE IS KREKT EEN
GANZEBORD: WIE'T INNE
PUT SIT WURDT OVERSLA
GEN.
DE TIED. DIE'T JE BESTEDE
OM INDRUK OP ANDEREN
TE MAKEN KANNE JE BE
TER BESTEDE DEUR DIN
GEN TE DOEN, DIE'T IN
DRUK OP ANDEREN MAKE.
In 1926 werd de Duitse hoofdstad Berlijn vereerd met een bezoek van Dr. Ben Roitman, die in z'n
jonge jaren tot het edele gilde der landlopers had behoord. Later in staat gesteld om te studeren
zag hij kans de doctorstitel te verwerven. Toen stichtte hij in Chicago een kolonie voor landlopers.
charmante
HOEDEN
BONTMUTSEN
MUTSEN- en
SJAALS
de nieuwste kleuren
JE KANNE WEL RAAD VRA-
GE, MAR JE MUTTE TOCH
ALTIED JE EIGEN GESOND
VERSTAND GEBRUKE.
DE ERGSTE EENSAAMHEID
IS HET GIEN ECHTE KAME
RADEN TEHEWWEN
WIE'T INNE EERSTE HELFT
VAN SIEN LEVEN ONKRUUD
SAAIT, MUT INNE TWEEDE
HELFT GIEN RIEKE OOGST
VERWACHTE.
ALLEEN HIJ IS OUD, DIE'T
NIKS MEER LERE WIL
Hij heeft het niet van een vreemde zegt men
vaak en dat gold ook voor de beroemde
Duitse componist Ludwig van Beethoven.
Von Beethovens grootvader was kapelmees
ter in Bonn en zijn vader was zanger in
dezelfde stad. Ludwig was nog maar dertien
jaar, toen hij al in de kapel van de keurvorst
zat. Von Beethoven is niet oud geworden: 57
jaar.
Het Begijnehof in Amsterdam is overbe
kend bij de Nederlanders en bij veel
buitenlanders, die altijd weer verrast
worden de oase van rust in deze drukke
stad. Maar er is nóg een Begijnehof in ons
land: in Breda. Onze zuiderburen, de
Belgen, kennen nog veel meer Begijnehoven;
er zijn er in heel België nog wel twaalf.
W.W.
Eendagsvliegen leven maar een dag, zou
men zeggen, maar dat is nUt helemaal waar.
Sommige soorten leven enkele dagen, voor
andere komt het levenseince na enkele uren
al. Maar als larven hebben de eendags
vliegen dan al veel langer geleefd: in het
water en bepaalde soorten al twee of drie
jaar. Dauwtrappen noemt men tegenwoor
dig de vroege ochtendwandelingen, die in
sommige toeristenplaatsen voor de vakan
tiegangers worden georganiseerd. Maar het
dauwtrappen was oorspronkelijk het ge
bruik in verschillende streken van ons land
om op Hemelvaartsdag of op bepaalde
andere dagen met blote voeten door het
bedauwde gras te lopen.
W.W.
Zijd dieren in staat met elkaar te "spreken",
kdnnen ze elkaar bepaalde seinen geven
Nou en of - al kunnen we de taal van de
dieren natuurlijk niet met die van de
mensen vergelijken. Vogels waarschuwen
elkaar met geluiden voor dreigende gevaren,
sprinkhanen kunnen met hun sjerpen iets
aanduiden en bijen hebben een speciale
geurentaal.
W.W.
Een knoop in een touwtje leggen kan
iedereen maar het leggen van knopen in het
algemeen is een hele kunst en er zijn buiten
de kringen van de zeelieden niet zoveel, die
deze kunst goed verstaan. Er zijn immers tal
van soorten knopen: platte knopen, vissers-
knopen, mastworpen. schootsteken, paal
steken, Turkse knopen, enfin, noem maar
op.
in
Heel veel succes als vioolspeelsters oogstten
omstreeks 1910 de zusters Rosa en Josefa
Blaschek, een "Siameese" tweeling, die ter
hoogte van de heup aan elkaar waren
gegroeid. Rosa en Josefa waren in 1873
geboren in Bohemen.
Natuurlijk hebben we allemaal wel eens van
zeeslangen gehoord, maar we hebben ze nog
nooit gezien. De zeeslang is een hypothetisch
dier. een zeemonster, dat al in de klassieke
oudheid werd vermeld. Het dier zou al
ettelijke malen in volle zee zijn gezien en
trouwens ook wel in kustwateren en in meren
- het monster van Loch Ness, zou, zo menen
velen, ook best een zeeslang kunnen zijn.
De Nederlandse bioloog A.C. Oudemans, die
in 1858 werd geboren en in de laatste oorlog
overleed, veronderstelde, dat het dier
werkelijk bestaat en tot de zeeroofdieren
behoort.
Het monster zou een lange hals hebben, een
zeer lange staart, een kleine kop en het zou
wel vijf en zeventig meter lang kunnen
worden.
De bioloog baseerde deze veronderstelling op
zo'n honderdzestig verhalen van ooggetuigen,
die het dier vaak van dichtbij zouden hebben
gezien. Maar nog nooit zou er een zeeslang
bemachtigd zijn.
W.W.
't Kleine Krantsje heeft echter een boek van
1851 in z'n bibliotheek, waarin wel degelijk
melding wordt gemaakt van de vondst van
een heuse zeeslang. Dit dier zou in 1808
gestrand zijn op Stronsey, een van de
Orkney-eilanden. Het monster was 56 voet
lang en had een omvang van 12 voet, de kop
was klein, het vel was glad zonder schubben
en had een grijze kleur.
