Fa. J. Kruize en Zn.
HUTTIN6
Plattegi'ondjes
van Leeuwarden
REFORMPRODUCTEN
EN SPECIALITEITEN
SINTERKLAASFEEST Vervolg van pag\nar-5
Fenno Schous tra's
Publiciteitskantoor
Transporten naar overal
door Firma A. Niemendal
Drogisterij-Parfumerie „De Eenhoorn'
12
Jenever van
VOORSTREEK 65-67
TELEFOON 36235
Vredeman de Vriesstr. 1 (naast Emmakde 39
En een héél prettig
adres voor
ïiLic'me 2CriTMtC|/«? leéot iedereen
gekregen; wel, wel, kijk eens aan,
op het lint staat zowaar "Uitge
munt". Was je zo'n goede leer
ling Gerben staarde verbaasd
in het vriendelijke gelaat en zei
niets, knikte alleen bescheiden
"Ja", zelf niet zo erg overtuigd
van z'n uitmuntendheid. En vóór
z'n makker met wrede spot een
ontluisterend commentaar kon
geven, werd hij door de andere
dame met eenzelfe vriendelijk
heid toegesproken; "Jij hebt een
leeg korfje in de hand, waar zijn
jouw cadeautjes
Even monsterde Hannes het
oude vriendelijke gezicht en ant
woordde toen resoluut en wat
brutaal: "Ik he mien spullen al
op, juffer; de nije sokken in mein
buuse en het boekje achter mien
bloese, sien je, juffer."
De jongens voelden zich wel wat
overrompeld door de vriendelij
ke aanspraak; dat overkwam
hen nooit, behalve door hun
jonge meester, Nawijn, die be
toonde zich vriendelijk jegens
zijn pupillen, begaan als hij was
met het lot van deze misdeelde
kinderen uit de mist van het
maatschappelijk leven.
Op de Oostergrachtswai gingen
de jongens uitelkaar. Hannes
met: "Nou goije" naar het
steegje, en zette het lege kortje
op z'n hoofd en zong het hoogste
lied en Gerben: "Nou tot morgen
bij skoal:"
Gerben's weg voerde naar de
Hendriksbuurt. een zijstraatje
van de tweede Achter de Hoven,
over de spoorwegovergang.
TE MACHTIG
Maar op de hoek van het
Molenpad werd het hem al te
machtig. Hij kon z'n nieuwsgie-
ringheid niet langer bedwingen
en zette behoedzaam de boorde
volle korf op de gele steentjes
tegen de verfwinkel van Zandle-
ven. Hij knielde op z'n kniecn
naast het kortje op de steentjes,
tilde voorzichtig een blouse,
broek en sokken omhoog en
ontwaarde daaronder behalve
taai en suikergoed en peperno
ten een groot dik boek. Een
moment was hij sprakeloos, toen
las hij hardop enkele zinnen.
Het omslag was prachtig ge
kleurd, maar de gekleurde
platen binnenin overtroffen alles
wat hij had kunnen verwachten.
Het boek bevatte het verhaal van
"Gullivers reizen naar de reuzen
van Bodignac en de dwergen van
Liliput", met heerlijke beschrij
vingen.
Hij las nog even hier en daar een
paar regels, die zijn belangstel
ling in de wonderlijke avonturen
geweldig deed stijgen. Dit was
een kostbaar bezit en alléén voor
hem. hij kon het haast niet
geloven. Bij hem thuis waren
geen boeken, behalve dan de
grote oude Bijbel en een paar
gezangenboeken voor de kerk
gang.
DANKBAAR GEVOEL
Maar nu was er ineens een groot
verhalenboek met prachtige kleu
rige platen, en dat was van
hem Een dankbaar gevoel
daalde diep in hem neer, nee,
zoiets geweldigs had hij zich niet
kunnen voorstellen.
Ineens bedacht hij: "Dit mut
mien moeke sien", schoof het
boek voorzichtig in de korf, rees
overend en rende met z'n bezit
naar huis.
Moeke was blij en verwonderd
tegelijk, begreep niet direct
waarom haar jongen zich op
school zó "uitmuntend" had
gedragen.
Haar belangstelling was uiter
aard gericht op de mooie nieuwe
kleren; die kwamen goed te pas,
wat zou hem dat zondag mooi
staan, nu kon ook hij mee naar
de kerk. welk een weelde Ze
zag haar Gerben even bijzonder
lief aan, pakte z'n hoofd zachtjes
tussen haar beide handen en zei
op een toon zoals slechts een
moeder dan kan: "Je ben toch
een lieve goede jongen." Gerben
werd er beduusd van. maar meer
liefdesbetuigingen kon hij niet
verwachten.
Vader en de grotere broers en
zusters vonden het ook geweldig,
en prezen hem om z'n blijkbaar
bijzondere prestaties op school
en toen ze zich allemaal zo
uitlieten, begon ook Gerben wer
kelijk te geloven dat hij zó
uitmuntend was.
De volgende morgen heerste er
een blijde opgewonden sfeer in
de vijfde klas. De korfjes met de
blikken nummerplaatjes waren
spoedig bij meester ingeleverd.
Toen die vroeg wat de kinderen
zoal hadden gekregen van de
goede Sint. wilden allen tegelijk
hun blij gemoed luchten, maar
meester herstelde de orde en
wees een paar aan om verslag te
doen.
Onder het algemene rumoer was
het iedereen ontgaan, dat kleine
Koelie voorover met haar hoofd
op de armen op de bank lag te
huilen. Tot Roelie's buurmeisje
de vinger hoog opstak en riep:
"Meester, Roelie schreit."
IETS VREEMDS
Meester liep naar haar toe, ging
op de hoek van de bank zitten,
sloeg z'n ene arm om de smalle
schouders van het kind. In de
klas werd het stil, er ging iets
vreemds gebeuren, zelfs de
gefluisterde woorden van mees
ter konden worden verstaan.
"Wat scheelt eraan Roelie
vroeg hij zacht. Het snikkende
kind gaf geen antwoord. Ze was
helemaal overstuur en de zenuw
achtig schokkende schoudertjes
verrieden dat het heel érg moest
zijn.
Meester begreep er niets van. hij
"dacht aan gister; zij had toch
een korfje met "Uitgemunt"
gekregen, dat kon het dus niet
zijn. maar wat dan wel. dacht
hij.
Meester beurde het meisje wat
op en sprak opnieuw zacht: "En
je hebt gister nog wel uitgemunt
gekregen, dat was toch wel fijn.
nietwaar
"Ja meester, maar fader
opnieuw huilde ze. Meester
begon iets tc vermoeden; hij zag
een ogenblik in zijn gedachten
een dronken vader, juist op deze
feestelijke dag van Roelie. "Wat
was er met je vader Roelie
zei hij begrijpend. Toen barsfte
Roelie los. terw ijl ze een moment
meester aanzag: "Mien fader
fader het alles verkocht aan
de kroegbaas Om Om
z'n drankschuld te betalen."
En weer zonk haar hoofdje op
Merken met reputatie I
GAZELLE
HTJ8QVARNA
HONDA
Natuurlijk bij:
Situatie 1550 nu ingelijst
Gravures van oude stadspoorten ingelijst
Elfstedenlogboek 1963 nog enkele ex. 7,90
De schaatsen scherp -
Elfstedentocht, standaardwerk 27,50
Koekhappen ^75
U weet wel:
tussen Voorstreek en Eow&l
Wortelhaven 85
de bank.
Meester kreeg een schok, een
bijna ongeremde woede steeg in
hem op bij het aanhoren van dit
droevig relaas. "Wat vreselijk",
dacht hij, "w at erg, om een eigen
jongste kind van haar verworven,
schat te beroven. Wat een ont
aarde vader." "Had de moeder
dat niet kunnen verhinderen
Ach. hij wist wel. met een
dronken sjouwerman viel niet te
redeneren, en wie weet in welk
een ellendige situatie de root'
zich had voltrokken.
Hij sprak nog enkele bemoedi
gende troostwoorden en verzocht
haar met: "Roelie. jij blijft straks
als de anderen naar huis gaan,
nog even in de school, ik ga je
wat vertellen". Ze hief haar
hoofdje op naar meester en zei:
"Da's goed. meester."
De stemming werd door meester
met een enkel woord hersteld en
hij verwisselde het zanguurtje
met een leesles tot de schoolbel
ging.
ONGEWONE STILTE
Nadat het lokaal verlaten was,
daalde er een ongewone stilte in
de klas. die een intieme benade
ring van meester tot Roelie
sch iep.
Meester schoof bij Roelie in de
bank. vatte haar kleine handje
in de zijne en troostte haar met,:
"Wees niet meer bedroefd kind
en ook niet boos op je vader, hij
weet niet wat hij doet als hij
dronken is."
"Maar meester hij sloeg
moeke en. en bijna huilde
ze weer.
"Stil maar kind, ik weet het wel,
nu moet je even rustig luisteren;
jij krijgt je "Uitgemunt" terug 1"
"O, meester dat kan niet." "Ja,
dat kan wel, laat dat maar aan
mij over, vandaag krijg je je
mooie jurkje en alle andere
dingen weer terug; en ga nu
maar naar je moeke."
Roelie wist niet wat ze hoorde,
zou bet toch kunnen Ja,
meester zei het toch. Ze veerde
helemaal op, zag meester ont
roerd aan en vergat van alteratie
om meester te bedanken.
Snel verliet ze de school, 't was
of ze vleugels had. haar klomp
jes klepten op de stenen, het
dunne rokje en haar losse haren
wapperden.
De jongens, die haar buiten
opwachtten en nieuwsgierig uit
leg verlangden, negeerde ze. Ze
draafde door tot ze in het smalle
steegje tussen de twee graanpak-
huizen naast Jongstra's bloe-
menkwekerij verdween, om een
volgend ogenblik in hun arme
lijk huisje zich zielsverheugd op
moeke te storten, haar grote
nieuws uitschreeuwend.
Haar geluk zou nog vandaag
terugkeren.
Met een verruimd gemoed pakte
meester de schriften in de tas,
ordende nog een en ander,
waarna ook hij de school verliet,
vast besloten de kroegbaas aan
het Zuidvliet bij de brug te
bezoeken, en met hem te hande
len tot terugkoop van Roelie's
bezit.
Ook deze jonge meester verdien
de waarlijk, voor zijn menslie
vend gedrag het gele lint met het
predicaat "Uitgemunt."
Staat niet ergens geschreven:
"Wat gij aan een arme hebt
gedaan, dat hebt gij aan Mij
gedaan", en "Het geluk van de
naaste is ons eigen geluk
Sneek
G. de Vries.
RUITERSKWARTIER 47 LEEUWARDEN
TELEFOON 05100 - 36335
A. R. van Dantzig
B. B. van Dantzig-Postuma
APOTHEKERS-ASSISTENTEN
Jan van Scorelstraat 55 - Telefoon 22495
GRAFMONUMENTEN
SCHOORSTEENMANTELS
DE FRIESCHE STEENHOUWERS
SINDS 1930
TELEFOON 30180 -
