OVERDENKINGEN IN GEZELLIGSTE MAAND VAN HET JAAR t 3£(eine I^Crantóje leeet iedereen We zijn weer aangeland in de maand van de feestdagen, van die periodiek weerkerende dagen, die vooral ouder wordende mensen er aan herinneren, hoe snel de tijd vergaat, hoe hij als droog zand door onze vingers glipt. Nauwelijks zijn die dagen voorbij of zij staan alweer voor de deur en doen de mensen beseffen hoe kort het leven is. Zij zijn als mijlpalen, die, omdat ze met sneltreinvaart worden gepasseerd, vlak bij elkaar lijken te staan. Maar toch zijn zij, al verglijden zij dan snel, van grote betekenis in 's mensen bestaan. Zij zijn van belang, zo vergaat het mij althans, omdat zij in onze gedachten terugbrengen de vroegste jeugdbelevenissen, die in het geheugen zijn blijven hangen. Mogen in de ons omringende landen de Kerstdagen deze rol vervullen en in Frankrijk ook de Nieuwjaarsdag met zijn étrennes, het komt mij voor, dat in geen land als het onze voor kinderen Sint-Nicolaas dé dag is, waarnaar ze met hunkering uitkijken en die later in hun geheugen gegrift blijft als een gebeurtenis, die in hun jonge leven een sprookjeswereld, waaraan ze nog konden geloven, tot leven bracht. Het is daarom, om de nostalgie naar de tijd, waarin het sprookje nog een rol vervulde, waarin feeën wonderen verrichtten, dat volwassenen, ook zonder dat er .kinderen hij zijn. nog steeds Sinterklaas vieren. Daarom is op Nederlandse schepen en sleepbo ten, waarop ik het voorrecht heb zo nti en dan te verkeren, nog steeds Sinterklaas een bijzonde re dag. Hij wordt daar met élan gevierd, ook al is er niets kinderachtigs aan de omgeving en zijn de omstandigheden vaak zo. dat men voortdurend op zijn qui vive moet zijn. Zo'n Sinter klaas maakte ik slechts enige jaren geleden nog mee in de woeste contreien van Kaap Hoorn, waar het schip meer onder dan boven water voer en wild tekeer ging. Maar de gezelligheid in de messroom was er niet minder om. UIT DE BEDSTEE De verst in mijn geheugen terugliggende herinnering is er een aan Sinterklaas, toen mijn veel oudere broer als zodanig vermomd, met veel gedruis uit dc bedstee plotseling in de woonkamer stapte en mij, geze ten op de schoot van mijn moeder, de stuipen op het lijf joeg. Dat was natuurlijk niet de bedoeling geweest, maar men kan nu eenmaal van een opgeschoten jongen niet ver wachten, dat hij de waardigheid bezit, die past bij de Sinterklaas figuur. De plaaggeest, die in hem stak, overheerste en ik werd cr de dupe van. Hoe oud ik toen was. weet ik niet precies meer, maar ik moet nog op de bewaar school zijn geweest, waar juf frouw Heering toen de scepter zwaaide. Van die bewaarschool herinner ik me buiten Jansje Tiemstra. de knappe dochter van slager Tiemstra en de "broekopbiensters" ook nog een Sinterklaas, van wie ik een blikken bootje kreeg. Ik zie me cr nog opgewonden mee naar huis hollen. Fr viel toen natte sneeuw. Het was glad cn glibberig en vlak bij het bruggetje, voor mijn huis, viel ik met bootje en al in de viezige sneeuwbrij. waaruit mijn grootmoeder, die bij ons inwoon de en die me had zien aanko men, mij opviste. Duidelijk zie ik nog dat witte bootje, het eerste, dat ik mijn eigendom kon noemen en dat waarschijnlijk een omen was voor wat ik verder in mijn leven zou doen. Zeker heb ik nooit een schip inniger liefgehad dan dit eerste, uit een sprookjeswereld te voorschijn gekomen, speelgoed. Van het Sinterklaasvieren in Leeuwarden herinner ik mij ook nog. maar ik was toen al een jaar of dertien veertien, de sjoclbakpartijen, die in verschil lende établissementen, zoals de Groene Weide e.d., werden gehouden en waarbij men diver se prijzen, van de meest uiteen lopende soort, kon winnen, fk had daarbij een keer een onvoor stelbaar geluk. Met enige kwar tjes. die ik had ingezet en met meer geluk dan wijsheid won ik op écn avond: een rollade, een haas, een taart en een doos met honderd sigaretten. Opgewon den kwam ik er mee thuis en ik weet nog, dat mijn vader de zaak nauwelijks vertrouwde. Het leek wel of ik het had gestolen en mijn moeder vertelde me later, dat hij op onderzoek was uitge gaan om vast te stellen, dat alles en regie was gegaan. Hij kende zijn pappenheimers, maar ik geloof niet, dat ik ooit iets oneerlijks heb gedaan. Althans niet iets. waarvoor ik mij behoef te schamen, al heb ik dan ook niet altijd geleefd, ik moet het bekennen, naar de normen van liet zogenaamde burgermansfat soen. Sinterklaas was, in die tijd, ook nauw verbonden met banket bakker Vriezenberg, die toen zijn zaak nog had op de stille zijde van de Nieuwestad. Hij was de banketbakker voor dc man met een smallere beurs en was. qua qualiteit. de mindere van de banketbakkers Halbertsma en Groenewoud. Aangezien wij een smalle beurs hadden, was dus Vriezenberg het adres, waar mijn moeder haar inkopen deed voor Sinterklaas. Op lange tafels warén in zijn winkel de versna peringen uitgestald en Vriezen-, berg was voor mij een afgezant uit het Hemels Paradijs. Hoe betrekkelijk zijn alle waar nemingen. die men in het leven en in de wereld maakt. Hoe betrekkelijk het geluksgevoel en de omstandigheden, waarop men het projecteert. Als klein kind was je de wereld te rijk met een stuk taai. met wat pepernoten en ander snoepgoed, met wat prul lig speelgoed en een leesboekje. HOOP GELUK De cuphorie van het kind is voor weinig te koop. vooral in een liefderijk gezin. En bij Vriezen berg kon voor weinig geld een hoop geluk gekocht worden. Maar in het Friesland van mijn kinderjaren waren er nog mas sa's mensen, die nauwelijks geld hadden voor de normale leef- tocht, laat staan voor snoeperij. Hoe armzalig moeten zij zich hebben gevoeld in de Sinter klaastijd. Dat is nu gelukkig voorbij. F.r bestaat geen echte armoede meer in dit land, dat een sociale wetgeving heeft als geen ander ter wereld en dat een bedrijfsleven heeft voortgebracht, dat (nog) de benodigde gelden voor ieders welzijn weet op te brengen. Op de veranderde om standigheden wordt nu het ge luksgevoel geprojecteerd en het eigenaardige is nu, althans naar mijn gevoel, dat men niet kan spreken van een grotere tevre denheid bij de mensen. Waar schijnlijk wel bij hen, die aan den lijve hebben ondervonden, wat echte armoede betekent, maar niet bij hen, bij wie dat niet het geval is. Misschien is dat normaal en behoort het tot 's mensen natuur om steeds meer te willen hebben en is het juist dat. wat de wereld tot steeds groter prestaties brengt. Maar gelukkiger wordt de mens cr niet door. zo vreemd als het moge klinken. MOEILUK BEGRIP Geluk blijft een moeilijk te definiëren begrip en is zeker niet inherent aan materiele welstand. Ik ben bijvoorbeeld het geluk kigst op een schip, zelfs onder vrij primitieve omstandigheden en dat heeft met welstand nauwelijks iets te maken. Als men een beetje gevoel voor dc historie heeft, kan men vaststellen, dat dit nooit anders is geweest en waarschijnlijk ook nooit anders zal worden. Vele dogmatische "ismes" hebben hun greep op de mensheid gehad. Revoluties en burgeroor logen zijn cr door ontketend en men kan slechts vaststellen, althans in de grote lijn, dat er weliswaar andere machtsverhou dingen ontstonden, verplaatsin gen van macht in andere han den. maar de mensen in het algemeen werden er niet geluk kiger door. Dat zal wel zo blijven, zolang de mens dezelfde natuur houdt, zolang afgunst daarvan een belangrijk element blijft uitmaken. Tot welke overdenkingen het Sinterklaasfeest een mens al niet kan brengen Men vergeve mij mijn uitweidingen, die slechts in verwijderd verband staan met het onderhavige onderwerp. Men zou mij kunnen verdenken van het bedrijven van politiek in een krant, die daartoe zeker niet in het leven werd geroepen. Dat is verre van mij, want Nieolaas van Myra. die. volgens de geschiedenis, in de 4e eeuw in dit in Klcin-Azië liggende plaats je bisschop was, was werkelijk een goedheiligman, aan wie alle politiek vreemd was en wiens leven gekenmerkt werd door louter goede gaven. Lang na zijn .dood. in de 9c en lOe eeuw begon zijn verering pas goed en in dc 11e eeuw werd zijn gebeente overgebracht naar Bari in Zuid-Italië, waar een kathe draal voor hem gesticht werd. Fen enorme legendenvorming kwam tot stand rond zijn per soon, die zich over heel Europa uitbreidde, vooral door toedoen van de Hanze. In Levantijnse en Griekse wateren is hij nog altijd de schutspatroon-van de zeelui en vissers en heeft zijn, beeltenis een schip of een anker tot attribuut. Vanaf de Middeleeu wen werd hij in ons land vereerd als de patroon van kinderen en scholieren. Men kan wel zeggen, dat dat zo is gebleven, hoewel zij een eeuw lang na dc reformatie werd bestreden cn het Sint-Nico- laasfcest als een zuiver Katho liek feest werd gezien. Met Spanje heeft de heilige nooit iets te maken gehad en de associatie met dat land moet louter en alleen worden toegeschreven aan een legende, die hem een Moor tot assistent gaf. Merkwaardig is ook. dat Grouw de enige plaats in Nederland is, voorzover mij althans bekend, die het Sinter klaasfeest als zodanig niet kent en dit feest op een andere dag voor een andere heilige viert. VEEL PLEZIER Veel plezier heb ik altijd aan het Sinterklaasfeest beleefd, eerst als kind en dat was het meest intense, maar ook later. Het is het gezelligste familiefeest, dat ik ken met zijn cadeautjes en zijn gedichtjes, die gelegenheid geven om iets vriendelijks, maar vermengd met plagerij, te zeggen en die uiting te geven aan dc onvervalste genegenheid, die in klein verband bestaat. (Vervolg op pagina 9). É»L fl r.V' 2 V;-:-, K! ?"'rV* - it- "V¥ öjt,. "Ik herinner me sjoelbakpartijen in etablissementen als de Groene Weide

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1975 | | pagina 3