Uw eigen bank
Friesland Bank
Lezers klommen in de pen
ROAITSKE
Naar aanleiding van dezer dagen
door de Vocalgroup Cantare gezon
gen gedeelten uit de opera Roaitske,
wil ik gaame enige herinneringen
ophalen aan de eerste uitvoeringen.
It sjongspil "Roaitske" werd ge
componeerd door Jan Slofstra op
tekst van Koos Wiersma naar een
gegeven van Gysbert Japiks.
De première werd gehouden op 27
december 1941 in de Harmonie te
Leeuwarden en werd zo'n groot
succes, dat er in totaal 38 uitvoerin
gen werden gegeven en steeds voor
uitverkochte zalen.
De muzikale leiding was in handen
van Willem Zonderland en George
Stam, terwijl de Groninger Orkest
vereniging en later de Ljouwter Or
kest Foriening voor de begeleiding
zorgde.
Het prachtige winterdecor was ont
worpen en uitgevoerd door Arjen
Witteveen, architekt en Dick Osin-
ga, kunstschilder.
Zelfs de kleinste rollen werden door
eerste-klas spelers bezet. Ik denk
hierbij aan de familie Calsbeek van
Lekkum.
De prima zang van de koren van
Lekkum en Warga droeg niet
weinig bij tot het succes. Het kap-
werk was natuurlijk van onze on
vergetelijke Wiebe Kindermans.
Op de foto staan de zangers van het
eerste uur, n.l. boven: Roaitske
(Jouck Cuperus), Tiete (Koop de
Jong), Ynskje (Mea Naberman),
Eable (Gerrit Visser) en verder be
neden: Hokstra (Henk Geertsma),
Hinke (Guusje Ferwerda-
Ringenoldus), Eeltsje (Arjen Zon
dervan), Fintsje (Akke de Vries),
Frou Sickenga (Annie Dijkstra-
Antonides) en Sickenga (G. King-
ma).
Door verschillende omstandighe
den werden nu en dan diverse par
tijen door bekende zangers van die
tijd overgenomen, o.a. door Mien
Peters, Luci Waringa, Rom Kalma
en Kees Denik.
Slechts vier solisten hebben aan alle
38 uitvoeringen meegewerkt n.l.
Roaitske, Frou Sickenga, Eable en
Tiete.
Peize (Dr.) Koop de Jong
SCHOOL 14
Naar aanleiding van de klassefoto
van School 14 in het Kleine
Krantsje van 14-5-'77 no. 290 wil
len wij nogmaals een beroep doen
op onze medescholieren om te rea
geren
Zelf kreeg ik deze week nog een
telefoontje van Gerard de Jong
(013) uit Voorschoten, wat een ple
zierig gesprek was dat.
Ik zal inmiddels nog wat mensen uit
onze klas bellen, en ze vragen of zij
er iets voor voelen om een reünie te
organiseren.
Weet iemand iets van juf Faber?
Ontvang allen de hartelijke groeten
van Relie en Mientje.
Scherpenzeel
W. van Minnen-van Kuik
Tel. 03497-2728
VERRASSING
Wat een verrassing, die foto van de
Bomiastraat in 't laatste Kleine
KrantsjeOver het paaltjedat op de
foto stond, ben ik als kind vaak
heengesprongenEen keer ben ik er
achter blijven hangen en kreeg ik
een grote scheur in mijn jurk. Nu,
dat was niet best toen ik thuis
kwam. Dat is alweer vijftig jaar ge
leden, denk ik- ik ben nu zestig jaar
en nu zou ik niet eens meer over een
stoof kunnen springen.
Ik ben al vijf en twintig jaar ziek,
maar ik blijf erg vrolijk en dat haalt
mij er weer doorheen. Ik bewaar
deze foto uit de krant; ik spaar oude
kaarten van Leeuwarden en Huizum
en deze komt er ook bij. Ook spaar
Kuutskieters fange in de sloot langs et Engelse kamp
ik postzegelsen munten, maar zo nu
en dan komen er alleen wat postze
gels bij. Dat komt, je komt nooit
ergens en dan kun je er ook niets bij
krijgen, maar daar treuren we niet
om - ik ben blij met wat ik heb.
Ik vind het Kleine Krantsje erg fijn.
Je beleeft er soms alles weer door.
Vijf en dertig jaar woon ik nu alweer
in Zoutkamp, maar in gedachten
leef ik nog in Huizum, waar we in
de Torenstraat woonden, maar die
straat heet nu anders. Ik kom er nu
nooit meer, maar ik zou er nog best
eens willen zien.
Zoutkamp
Mevr. F. Dorst-Bouma
NOU EN OF
Andries Algra vroeg mie onlangs
in 't Kleine Krantsje, of ik het alle
maal nog wel wist van vroeger. Nou
en of! Mar weet hij oek nog van 't
kuutskieters fange in de sloot langs
et Engelse kamp? Waar nou de
Engelsestraat is. En et pols-
stokspringen in et soldatenland
aan de Massemerdiek (waar nou de
Massemerstraat, Dronrieperstraat,
enz. binne) Met de pols deur dat
land tot bij de boerderij van Van der
Meer, dicht bij de spoordiek. En
dan et salamander vangen in die
viever bij dat grote huus op de hoek
van de Massemerdiek. Dat is er oek
al lang niet meer.
Weet Andries nog van het schaat-
serieden op de sloot langs de Span
jaardslaan? Langs het Rengerspark
en van et kerkhof tot de
Stienserdiek. En dan et slupen deur
de boskes langs de Stienserdiek.
Vanaf de Spanjaardslaan an de kant
van et Jodeland. Of deur het Jode
land, bij Aalvis langs, naar de
,,Koem", pootsjebaaie of swem
men lere.
Weet hij nog van et vissen op de
singel, in de gracht? Of, in de va-
kansie, een hele dag naar de Bonke,
Brood en kouwe tee met? En fan de
einden die we lopen hewwe, de
Bildhoeke in, naar Stiens of de Kan-
terlanden om. En nog veul meer. As
je so nagaan hewwe onze frije tied
wel voor 100 benut. Nou
Andries, gegroet. As ik dien adres
hè, soek ik die wel es op.
Oranjewoud Keimpe Drexhage
FANNI
Wij waren vroeger met z'n zevenen
als kinderen en ook Opa en een
broer van Moeder woonden nog bij
ons inDrie van de kinderen waren
getrouwd, twee woonden hier in
Leeuwarden en een broer van mij
woonde in Bolsward. Ook hadden
we een hondje, Fanni, waar we al
lemaal dol op waren.
Toen mijn broer in Bolsward jarig
was vroeg hij aan mijn ouders of hij
Fanni op zijn verjaardag mocht
hebbenMoeder zag er erg tegen op
om hem kwijt te raken, maar na heel
lang heen en weer gepraat is het toch
zover gekomen: Fanni zou naar
Bolsward. Ik zou er een week heen
en dan kon ik hem mooi meenemen
Er ging een brief naar Bolswarddat
ik kwam en mijn man bracht me
naar de boot, die op het Schavemek
tegenover Hotel Weidema lag.
Ik had eten en drinken voor Fanni
mee en ook voor me zelf, want het
was nog een hele zit. Zo nu en dan
wandelde ik de boot op en neer en
dan ging ik weer zitten met Fanni op
schoot.
Toen de boot in Bolsward aankwam
stond mijn broer met zijn vrouw al
op ons te wachten. Thuisgekomen
keek Fanni wel even raar om zich
heen, maar het wende al gauw. Er
werd eten en drinken voor hem
neergezet en tegen hem gepraat,
's Morgens ging mijn broer met hem
wandelen en 's middags of 's
avonds gingen we met z'n allen. Tot
de dag kwam, dat ik weer weg
moest.
We hadden besloten, dat ik alleen
Men kent er de-Friese
'verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
naar de boot zou gaan en dat Fanni
niet zou zien, dat alles voor het ver
trek was klaar gezet en zo ben ik
door de achterdeur verdwenen, ter
wijl het hondje me niet kon zien.
Een week later kwam er bij ons in
Leeuwarden een brief uit Bolsward:
Fanni was weggelopen! 's Morgens
en 's avonds was de hele stad afge
zocht, maar nergens was het hondje
te vinden. Mijn ouders en ook de
anderen waren er erg bedroefd over.
Op een avond, toen ik bij mijn ou
ders thuis was, hoorden we plotse
ling een hond blaffen voor de deur.
Er lopen-mensen met honden voor
het huis zei mijn vader, maar toen
het blaffen maar aanhield begon het
mijn moeder te vervelen en ze liep
naar vorenopende de deur en
daar vloog Fanni de kamer binnen -
zes weken was hij weggeweest!
Na de eerste consternatie stond het
vervolg op pag. 5
En dan het Jodeland in, pootsjebaaie of swemmen lere