Uw eigen bank Friesland Bank Lezers klommen in de pen ROAITSKE Naar aanleiding van dezer dagen door de Vocalgroup Cantare gezon gen gedeelten uit de opera Roaitske, wil ik gaame enige herinneringen ophalen aan de eerste uitvoeringen. It sjongspil "Roaitske" werd ge componeerd door Jan Slofstra op tekst van Koos Wiersma naar een gegeven van Gysbert Japiks. De première werd gehouden op 27 december 1941 in de Harmonie te Leeuwarden en werd zo'n groot succes, dat er in totaal 38 uitvoerin gen werden gegeven en steeds voor uitverkochte zalen. De muzikale leiding was in handen van Willem Zonderland en George Stam, terwijl de Groninger Orkest vereniging en later de Ljouwter Or kest Foriening voor de begeleiding zorgde. Het prachtige winterdecor was ont worpen en uitgevoerd door Arjen Witteveen, architekt en Dick Osin- ga, kunstschilder. Zelfs de kleinste rollen werden door eerste-klas spelers bezet. Ik denk hierbij aan de familie Calsbeek van Lekkum. De prima zang van de koren van Lekkum en Warga droeg niet weinig bij tot het succes. Het kap- werk was natuurlijk van onze on vergetelijke Wiebe Kindermans. Op de foto staan de zangers van het eerste uur, n.l. boven: Roaitske (Jouck Cuperus), Tiete (Koop de Jong), Ynskje (Mea Naberman), Eable (Gerrit Visser) en verder be neden: Hokstra (Henk Geertsma), Hinke (Guusje Ferwerda- Ringenoldus), Eeltsje (Arjen Zon dervan), Fintsje (Akke de Vries), Frou Sickenga (Annie Dijkstra- Antonides) en Sickenga (G. King- ma). Door verschillende omstandighe den werden nu en dan diverse par tijen door bekende zangers van die tijd overgenomen, o.a. door Mien Peters, Luci Waringa, Rom Kalma en Kees Denik. Slechts vier solisten hebben aan alle 38 uitvoeringen meegewerkt n.l. Roaitske, Frou Sickenga, Eable en Tiete. Peize (Dr.) Koop de Jong SCHOOL 14 Naar aanleiding van de klassefoto van School 14 in het Kleine Krantsje van 14-5-'77 no. 290 wil len wij nogmaals een beroep doen op onze medescholieren om te rea geren Zelf kreeg ik deze week nog een telefoontje van Gerard de Jong (013) uit Voorschoten, wat een ple zierig gesprek was dat. Ik zal inmiddels nog wat mensen uit onze klas bellen, en ze vragen of zij er iets voor voelen om een reünie te organiseren. Weet iemand iets van juf Faber? Ontvang allen de hartelijke groeten van Relie en Mientje. Scherpenzeel W. van Minnen-van Kuik Tel. 03497-2728 VERRASSING Wat een verrassing, die foto van de Bomiastraat in 't laatste Kleine KrantsjeOver het paaltjedat op de foto stond, ben ik als kind vaak heengesprongenEen keer ben ik er achter blijven hangen en kreeg ik een grote scheur in mijn jurk. Nu, dat was niet best toen ik thuis kwam. Dat is alweer vijftig jaar ge leden, denk ik- ik ben nu zestig jaar en nu zou ik niet eens meer over een stoof kunnen springen. Ik ben al vijf en twintig jaar ziek, maar ik blijf erg vrolijk en dat haalt mij er weer doorheen. Ik bewaar deze foto uit de krant; ik spaar oude kaarten van Leeuwarden en Huizum en deze komt er ook bij. Ook spaar Kuutskieters fange in de sloot langs et Engelse kamp ik postzegelsen munten, maar zo nu en dan komen er alleen wat postze gels bij. Dat komt, je komt nooit ergens en dan kun je er ook niets bij krijgen, maar daar treuren we niet om - ik ben blij met wat ik heb. Ik vind het Kleine Krantsje erg fijn. Je beleeft er soms alles weer door. Vijf en dertig jaar woon ik nu alweer in Zoutkamp, maar in gedachten leef ik nog in Huizum, waar we in de Torenstraat woonden, maar die straat heet nu anders. Ik kom er nu nooit meer, maar ik zou er nog best eens willen zien. Zoutkamp Mevr. F. Dorst-Bouma NOU EN OF Andries Algra vroeg mie onlangs in 't Kleine Krantsje, of ik het alle maal nog wel wist van vroeger. Nou en of! Mar weet hij oek nog van 't kuutskieters fange in de sloot langs et Engelse kamp? Waar nou de Engelsestraat is. En et pols- stokspringen in et soldatenland aan de Massemerdiek (waar nou de Massemerstraat, Dronrieperstraat, enz. binne) Met de pols deur dat land tot bij de boerderij van Van der Meer, dicht bij de spoordiek. En dan et salamander vangen in die viever bij dat grote huus op de hoek van de Massemerdiek. Dat is er oek al lang niet meer. Weet Andries nog van het schaat- serieden op de sloot langs de Span jaardslaan? Langs het Rengerspark en van et kerkhof tot de Stienserdiek. En dan et slupen deur de boskes langs de Stienserdiek. Vanaf de Spanjaardslaan an de kant van et Jodeland. Of deur het Jode land, bij Aalvis langs, naar de ,,Koem", pootsjebaaie of swem men lere. Weet hij nog van et vissen op de singel, in de gracht? Of, in de va- kansie, een hele dag naar de Bonke, Brood en kouwe tee met? En fan de einden die we lopen hewwe, de Bildhoeke in, naar Stiens of de Kan- terlanden om. En nog veul meer. As je so nagaan hewwe onze frije tied wel voor 100 benut. Nou Andries, gegroet. As ik dien adres hè, soek ik die wel es op. Oranjewoud Keimpe Drexhage FANNI Wij waren vroeger met z'n zevenen als kinderen en ook Opa en een broer van Moeder woonden nog bij ons inDrie van de kinderen waren getrouwd, twee woonden hier in Leeuwarden en een broer van mij woonde in Bolsward. Ook hadden we een hondje, Fanni, waar we al lemaal dol op waren. Toen mijn broer in Bolsward jarig was vroeg hij aan mijn ouders of hij Fanni op zijn verjaardag mocht hebbenMoeder zag er erg tegen op om hem kwijt te raken, maar na heel lang heen en weer gepraat is het toch zover gekomen: Fanni zou naar Bolsward. Ik zou er een week heen en dan kon ik hem mooi meenemen Er ging een brief naar Bolswarddat ik kwam en mijn man bracht me naar de boot, die op het Schavemek tegenover Hotel Weidema lag. Ik had eten en drinken voor Fanni mee en ook voor me zelf, want het was nog een hele zit. Zo nu en dan wandelde ik de boot op en neer en dan ging ik weer zitten met Fanni op schoot. Toen de boot in Bolsward aankwam stond mijn broer met zijn vrouw al op ons te wachten. Thuisgekomen keek Fanni wel even raar om zich heen, maar het wende al gauw. Er werd eten en drinken voor hem neergezet en tegen hem gepraat, 's Morgens ging mijn broer met hem wandelen en 's middags of 's avonds gingen we met z'n allen. Tot de dag kwam, dat ik weer weg moest. We hadden besloten, dat ik alleen Men kent er de-Friese 'verhoudingen en is bereid plaatselijke en provinciale belangen te dienen. naar de boot zou gaan en dat Fanni niet zou zien, dat alles voor het ver trek was klaar gezet en zo ben ik door de achterdeur verdwenen, ter wijl het hondje me niet kon zien. Een week later kwam er bij ons in Leeuwarden een brief uit Bolsward: Fanni was weggelopen! 's Morgens en 's avonds was de hele stad afge zocht, maar nergens was het hondje te vinden. Mijn ouders en ook de anderen waren er erg bedroefd over. Op een avond, toen ik bij mijn ou ders thuis was, hoorden we plotse ling een hond blaffen voor de deur. Er lopen-mensen met honden voor het huis zei mijn vader, maar toen het blaffen maar aanhield begon het mijn moeder te vervelen en ze liep naar vorenopende de deur en daar vloog Fanni de kamer binnen - zes weken was hij weggeweest! Na de eerste consternatie stond het vervolg op pag. 5 En dan het Jodeland in, pootsjebaaie of swemmen lere

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1977 | | pagina 4