WAT IS DEZE STAD VERNIELD
HET IS VERSCHRIKKELIJK
VOOR LEEUWARDEN EN DE
WIJDE WERELD ER OMHEEN
EMIGRANT NA JAREN TERUG IN LEEUWARDEN
VEERTIENDE JAARGANG
17-6-1978 NUMMER 316
'T KLEINE
KRANTSJE
"Waarom is die watertoren afgebroken? Daar hadden ze toch zó een
restaurant van kunnen maken, het bovenstuk misschien nog draaibaar ook!"
maar dat hoefden we niet in de krant
te zetten; of"toch maar, u moet
maar eens zien. Wel, dat wa
ren al die Friese vlaggetjes op met
Duitsers bemande boten in 't water
land. "Ja, daar erger ik me gewoon
aan", aldus de heer Rozema,
"maar dat komt misschien wel door
de oorlog en door het feit, dat ik al
zo kort na de bevrijding van hier
vertrokken ben. Wat me wel goed
deed was de grote belangstelling in
de Prinsentuin bij de dodenherden
king. Daar waren heel veel mensen
en dat, nee, eerlijk, dat had ik ook
niet verwacht.
WIJ vwwrgan Uw
DINERS
ZAKEN LUNCHES
VERGADERINGEN
RECÉPT1E8.
EXPOSITIE»
fe? NliUWÉSTAD 75 - LEEUWARDEN - TEL 05100*1568
I»fll' liV"V
'htV'uii
Weest zijn east zodra hot U past I.
"Mensen wat een teleurstelling dit Leeuwarden na zoveel jaren terug te zien. Wat is deze stad vernield,
wat is er veel gesloopt. Alles wordt Jiier maar tegen de vlakte gegooid en alleen hier en daar bouwen ze weer wat
op. Heus, dit weerzien is ons erg tegengevallen hoor, dat hadden we niet verwacht".
veel gezeild bij Sylnocht en de
Meeuwen. Als wedstrijdzeiler heeft
hij verschillende kampioenschap
pen behaald. Zijn vrouw, Alie Wes-
terdijk, is een succesvol zwemster
geweest; zij werd op verschillende
afstanden meermalen Fries kam
pioen.
AUSTRALIË
In 1949 emigreerde het echtpaar
Rozema naar Australië, waar Bert
aanvankelijk weer in de scheeps
bouw en het constructiewerk kwam.
Later verhuisden de Rozema's naar
Queensland, waar ze een bloeiend
toeristenbedrijf opbouwden. Eerst
bouwde Bert er een rondvaartboot,
waarmee hij toeristen de meren en
rivieren op bracht, later breidde hij
het bedrijf uit met autobussen,
waarmee hij het strand bestrijkt.
"Er is bijzonder veel te zien op het
strand, waar het zand door de mine
ralen twee en zeventig verschillende
tinten heeft - het is de enige plaats in
de wereld, waar dat zo is".
TEGENVALLER
Aan het woord is de heer Bert (Bet-
tus) Rozema (62), die negen en
twintig jaar geleden met zijn vrouw
Alie Westerdijk emigreerde naar
Australië en die nu voor een paar
maanden weer met zijn echtgenote
in het vaderland verblijft.
Bert Rozema: "mensen, wat is deze
stad vernield
Eenmaal eerder, zes jaar geleden,
kwamen de heer en mevrouw Ro
zema ook al naar hier en wanneer
dat niet was gebeurd zou de teleur
stelling van dit weerzien nu nog gro
ter zijn geweest. "Ik begrijp niet,
dat dit zo moet" aldus de heer Ro
zema. "Toen we hierin 1972 waren
lagen de Landbuurt en de buurt van
de Blekerstraat ook al plat en nu is
daar notabene nog nooit wat ge
beurd. En dan noem ik nog maar een
paar willekeurige voorbeelden - er
is hier zoveel veranderd, dat je het
niet voor mogelijk houdt".
De heer Rozema was hier vroeger
botenbouwer en hij heeft zelf ook
Zes jaar geleden kwamen de heer en
mevrouw Rozema voor het eerst
weer eens naar hier, maar toen had
den ze niet veel tijd om rustig rond
te kijken. Dat hebben ze nu wel, met
als jammerlijke consequentie, dat
de geboortestad bitter tegenvalt.
"Hardstikke veranderd allemaal"
zegt de heer Rozema en hij schudt
z'n grijzend hoofd. "Neem nou
eens zo'n Prins Hendrikbrug.
Waarom hebben ze daar nou een
overkluizing van gemaakt? Vroeger
kon je om de hele stad heen varen,
was dat niet mooi? Wat mijn vrouw
heel erg opviel was het gemis van de
oude watertoren aan het Zuider
plein. Waarom is die toren afgebro
ken? Daar hadden ze toch best een
soort art gallery van kunnen maken
met boven een restaurant, mis
schien nog draaibaar ook?"
"Het Vliet gedempt; tja, meer
ruimte voor het verkeer natuurlijk
maar 't is toch zonde van die buurt.
En dan al die straten die maar zijn
gesloopt. Waarom de zaak niet ge
restaureerd en bijvoorbeeld van
twee huizen een gemaakt?"
VUILE STRATEN
Wat de heer en mevrouw Rozema
ook opviel bij dit weerzien van
Leeuwarden was de vuiligheid op
straat. "Tsjonge, het is hier erg vies
op de straten hoor. Moest je vroeger
zien. Waar je ook woonde, overal
werd op de zaterdag de straat ge
schrobd, maar dat zie je nu toch niet
meer".
En dan nog een punt, waar de heer
Rozema zich gewoon aan ergerde,