DICKVANDERHEIJDE JRfREKLAME
DE LINDEBUURT LIGT OP STERVEN
NOG MAAR EEN HUIS BEWOOND
WILHELMINA-
WARNET
VAN BUIZEN
ONDER'T
11
adviesbureau voor rename en publiciteit joz©f isr3©lsstf33t 10 l©©UW3rd©n 05100-24984-
De Lindebuurt, eens een dichtbevolkt straatje tussen Oldegalileën, Groningerstraat en Hoekstersingel,
lijkt binnen afzienbare tijd het lot te ondergaan van zoveel hoekjes in het oude Leeuwarden: het gaat dood
en het ligt al op sterven, sinds de vroegere bewoners, de een na de ander, het buurtje hebben verlatenVan
de achttien huisjes, die er oorspronkelijk stonden - en er trouwens nu nog staan, want de slopers hebben
dit hoekje nog steeds niet ontdekt is er nu nog maar één bewoond; de meeste andere zijn tot garages
gedegradeerd: de voorpui werd een grote blinde deur, in de voorkamer staat nu een VW of een Ford. Toch
is er in deze stervende Lindebuurt nog altijd enige bedrijvigheid: in de ene "poot" van het buurtje is een
spuiterij, in de andere, die er recht op staat, werkt een koperslager, de laatste, allerlaatste koperslager
van Leeuwarden.
De Lindebuurt is dik honderd jaar
geleden, in 1864, ontstaan op parti
culier initiatief, toen ook de verder
op aan het Oldegalileën liggende
woningen van de Vereniging Eigen
Brood Bovenal werden gebouwd.
Eerst hoorden de huizen tot de
Hoekstersingel, waar ze acht jaar
later letterlijk in de schaduw kwa
men te staan, toen daar de grote
graanpakhuizen Odessa, Riga en
Rusland verrezen.
EIGEN BESTAAN
In 1899 kreeg het streekje, dat toen
trouwens ook al als Lindebuurt
werd aangeduid, een eigen numme
ring en begon het ook een eigen
bestaan te leiden; bescheiden, rustig
en teruggetrokken - geruchtma
kende voorvallen hebben er zich
nooit afgespeeld en we hebben een
idee, dat heel veel stadgenoten bij
het horen van de naam Lindebuurt
niet eens geweten zouden hebben,
waar het buurtje precies lag.
VERVAL
Niet alleen de archeologen zijn bij
zonder benieuwd naar de geheimen
die nu nog verborgen liggen onder
het plaveisel van het Wilhelmina-
pleinook de mannendie aanstonds
de spade in de grond steken, zodra
de bestrating verwijderd is, zullen
dat met een buitengewone belang
stelling doen. Er ligt hier namelijk
een warnet van buizen en leidingen
in de grond, maarniemand
schijnt te weten, waar precies.
De bekende Fritske Jansen, een
vroegere gemeente-ambtenaar,
moet het hele ondergrondse plein in
z'n hoofd hebben gehad - hij wist
exact waarde kolken lagen, de gas
buizen, de electriciteitsleidingen.
De heer Jansen was dan ook ambts
halve op het plein present bij het
opbouwen van alle circussen en
kermissen, waar hij de heren opbou
wers de noodzakelijke aanwijzin
gen gaf.
Stonden ze op het punt een pen in de
grond te slaan, dan kon het gebeu
ren, dat Jansen zei: "Nee mannen,
daar niet, daar leit 'n leidinkjê, een
meterke vedder mar".
Maar helaas Fritske Jansen is
er niet meer en nu schijnt er nie
mand meer te zijn, die weet hoe het
nou precies met al die kabels en
kolken en buizen en leidingen zit.
Zodat er al verrassingen kunnen
komen, zodra de eerste spade de
grond in gaat.
toen, de toekijkers in de kroeg hiel
den het nauwelijks voor mogelijk,
liet hij de kelner nogmaals opdra
ven met een allerlaatste pils, die
wei degelijk, zij het moeizaam, de
weg volgde van de veerten andere.
En toen dan ook dat vijftiende glas
was geleegd, sprak de kerel de on
sterflijke woorden:'Nou snap ik er
gien do do donder meeeeer
vannnn nou begin ik stst
steeds minder te drdrdrinken
en ik wud als mar dronkener
Tot voor een aantal jaren was deze
Lindebuurt nog volop bewoond -
toen kwam het verval. De eerste
bewoners trokken weg, zonder dat
hun plaats door anderen werd inge
nomen. Spoedig volgden er meer -
hier werd van een verlaten huisje
een garage gemaakt, daar bleef het
leegstaan tot de dag van vandaag.
NOG EEN BEWOOND
geleden kwam, was de Lindebuurt
nog bijna helemaal bewoond - hij
zag de buurt jammerlijk aftakelen
en heeft nu als bewoner het rijk al
leen.
Niet gewoond, maar wel gewerkt
wordt er nog in de andere poot van
koperslager, de allerlaatste koper
slager in LeeuwardenHet is de heer
Freerk Pietersma, die zelf in de Ha
zelaarstraat woont, maar hier z'n
werkplaats heeft - de gemeente ver
huurt hem het vroegere woninkje
voor een luttel bedrag.
De heer Pietersma (72), Amster-
En nu is er dus nog maar een van al
die huizen bewoond, het pand
nummer vier en twintig, de uitste
kend onderhouden woning van de
familie K. van Schoorl, man, vrouw
en dochtertje van tien.
De heer Van Schoorl handelt in olie
en zeep; hij rijdt met z'n blauwe
auto naar z'n vaste klanten, de hele
stad door. Toen hij hier ruim elf jaar
Freerk Pietersma, de koperslager uit de Lindebuurt, de allerlaatste koperslager van Leeuwarden
de Lindebuurt, tussen Hoekstersin
gel en Oldegalileën. Daar heeft de
heer Ate Atema een spuitbedrijf in
een paar pandjes, die tot voor kort
nog bewoond zijn geweest.
En dan is er op het hoekje van de
beide poten van de Lindebuurt die
Nu de huisjes zijn verlaten kan de natuur er z'n gang maar gaan.
dammer van geboorte, oefent hier
dus, als laatste der Mohikanen, het
oude ambacht uit. Hij maakt en
repareert de huishoudelijke voor
werpen van vroeger, die we nu weer
zo graag in huis halen voor de sier:
koperen ketels, lampen, theelich
tjes, nou ja, noem maar op.
In jonger jaren trok de heer Pie
tersma met een handkar als ketel
lapper het hele land door, ja, hij
kwam er zelfs mee in Duitsland,
Frankrijk en België. Later kwam hij
in vaste dienst bij de Vereniging
Stofzuiger Fabrieken en toen die
verhuisden naar Leeuwarden ging
de heer Pietersma mee.
GEPENSIONEERD
Na z'n pensionering bij de V.S.F.
voelde deze bedrijvige man er niets
voor z'n handen te laten rusten en zo
kwam hij, nu zeven jaar geleden, in
deze Lindebuurt terecht.
Met die familie Van Schoorl en met
de spuiters van Ate Atema zorgt
Freerk Pietersma nog voor enige
bedrijvigheid in deze oude Linde-
Een dezer dagen betrad een opval
lend zwaarlijvig heer een bekend
horeca-etablissement in de Leeu
warder binnenstad en bestelde er
vijf glazen bier - helemaal voor zich
zelf. Tot niet geringe verbazing van
kastelein en andere aanwezigen
dronk hij ze in een vlot tempo leeg
en bestelde toen vier glazen bier.
Ook die gingen de keel in, of het niks
was. Toen riep de man de ober
waarempel al weer en bestelde hij
nog eens drie glazen bier. Daar
kreeg hij al wat meer moeite mee',
maar toch duurde het niet lang, of
ook die maakte hij soldaat. De twee
glazen bier, die hij daarna liet ko
men, bleven langer in leven, dan
hun twaalf voorgangers, maar ten
slotte was hij ook die de baas. En
De meeste huisjes zijn tot garages gedegradeerd: "Uitrit vrijlaten,
asjeblieft
buurt, maar overigens is het hier een
verlaten boel
De Lindebuurt, het fleurige straatje
van weleer, ondergaat het Jot van
zoveel oude buurtjes in het oude
Leeuwarden - het is ten dode ge
doemd.
