NA DE AMBACHTSSCHOOL 'T KLEINE KRANTSJE DE VAKANTIES EN 'T KLEINE KRANTSJE 'T KLEINE KRANTSJE LEEST IEDEREEN Rita van der Kamp, receptioniste, draagt een m bril van COPIfll 3 EVENALS VORIGE JAREN ZULLEN DE ZOMER VAKANTIES HUN INVLOED UITOEFENEN OP HET VERSCHIJNINGSSCHEMA VAN 't KLEINE KRANTSJE. HELAAS MOGEN WE WEL ZEGGEN, MAAR OOK DRUKKERS, FOTOGRAFEN EN AL LE ANDEREN, DIE BETROKKEN ZIJN BU HET TOTSTANDKOMEN VAN ONZE KRANT, WILLEN WEL EENS EEN PAAR WEEKJES HET WERK LA TEN LIGGEN OM LEKKER IN DE ZON TE GAAN ZITTEN. HET EERSTVOLGENDE KLEINE KRANTSJE, NUMMER 318, ZAL DAAROM VER SCHIJNEN OP 29 JULI. HET DAAROPVOLGENDE NUMMER 319, VALT OP 19 AUGUSTUS BIJ ONZE ABONNEES IN DE BUS, EN DAARNA VERSCHIJ NEN WE WEER ALS VANOUDS, OM DE VEER TIEN DAGEN. VOOR ZOVER U HET FEEST NOG TE GOED HEBT, WILLEN WU U ALLEN GRAAG EEN PRETTIGE VAKANTIE TOEWENSEN! 1 zoekt voor diverse relaties 1 koophuizen J M' 1 I i'il 1 tmm Ja, die meisjes in de Club van Duitsers, kort na de eerste wereld oorlog.Ik moet eerlijk zeggen, dat de omgang met de andere sekse veel tot mijn vorming heeft bijgedragen en dan doel ik vooral op het begrip "Höflichkeit'Natuurlijk waren de omgangsvormen onder de aanwezi gen op deze club niet alle van het zelfde niveau en ook het peil van de meisjes was uiteraard niet gelijk. Maar ik heb velen gekend en velen gekust en samenvattend mag ik wel zeggen, dat ik veel plezier heb be leefd met de Gretchens, de Use's en de Irmgards en ook met de Her manns, deOttok.de Werners en hoe ze verder allemaal mochten heten. AVONTUURTJE Een avontuur ligt me nog duidelijk in het geheugen. Ik scharrelde in die tijd met een meisje, dat diende bij een oude dame aan de Stationsweg. Deze mevrouw was nog al streng en het meisje mocht geen jongens in huis halen, die zij niet goed kende. Toen ik haar op een avond kwam halen zei ze: "Die Alte is verreist" - mevrouw is op reis en ze heeft vergeten de wijnkelder af te sluiten. We gaan een half uur wandelen en daarna kunnen we er een mooie avond van maken..." Nou, dat was tegen geen dove ge zegd. Met schemerdonker waren we dan ook weer thuis, waar we ons heerlijk op de sofa nestelden en bij het licht van de straatlantaarns meer dan genoeg konden zien. Een mooi avontuurtje op de Stationsweg herinner ik me nog heel goed VERVOLGVERHAAL DOOR J. S. KIKSTRA We hadden al een paar keer van de wijn geproefd, toen m'n geliefde plotseling een schreeuw van schrik gaf en begon te sissen: "Verdammt noch mal - daar is de zoondie kerel wil natuurlijk weten, wat hier ge beurt, nu z'n moeder weg is". En toen tegen mij: "Du, geheins Dun- kel und verstecke dich! - vooruit, verstop je, snel". Ik glipte direct de achterkamer bin nen, maar waar moest ik me ver stoppen in dat voor mij volkomen vreemde huis? Maar ik wou ook niet, dat het lieve kind moei lijkheden zou krijgen door mij en daarom probeerde ik zo geruisloos mogelijk verder weg te komen. Na enig tasten raakte ik zowaar in de keuken, waar een buitenraam enig schemerlicht gaf. Daar zag ik een deur, waar doorheen ik in de bij keuken belandde. Hier was het weer zo donker als de nacht en op de tast probeerde ik me te oriënteren. Ik vond een deur, maar die zat dicht. Tenslotte ontdekte ik een schotel, maar toen die er af was, merkte ik dat er onder de deur nog een moest zitten. Daarom bukte ik me en toen stootte ik met 'n elleboog tegen een plank langs de wand en daar had je de poppen aan 't dansen: de plank kieperde om en op hetzelfde moment ontstond er in de bijkeuken een hels lawaai, waardoor ik bijna in paniek raakte. Op de plank had den een hele serie lege emaille pot ten en pannen gestaan - nu vielen ze met een donderend geraas op de stenen keukenvloer. Stokstijf blijven staan - dat was m'n eerste reactie. En, o wonder, alles bleef rustig voor in huis. Toen heb ik de deur geopend en kwam ik in de tuin. Daar kon ik makkelijk over een muurtje klimmen, waarna ik al gauw op de Stationsweg stond. Na enig wachten zag ik waarem- pel de deur opengaan en daar ver scheen m'nbemindeinde opening - meneer had maar een heel kort be zoekje gebracht en was al weer weg Het onstellende lawaai in de bij keuken hadden ze helemaal niet ge hoord. Wel zat de schrik haar dus danig in de benen, dat we van een verder samenzijn op deze avond maar hebben afgezien. Het hoeft geen betoog, dat ook in die tijd de mode op ons jonge mannen haar invloed deed gelden. Een heel prettige hoofddracht vond ik toen de zogenaamde matelot, de ronde strohoed met stijve rand en zwarte band. Op bijzondere dagen, Hemelvaarts- of Pinkstermorgen, kon je soms plotseling aardigheid krijgen in zo'n hoed en dan fietsten we even naar de stad en kochten er een bij Wiegersma in het Naauw - voor niet meer da drie vijf en twintig, of zelfs twee negentig mis schien, was je dan helemaal meneer. REGENJASSEN Ook de regenjassen kwamen in die tijd in de mode. Die waren toen nog van gummie en om in te stikken zo heet in het dragen, althans op warme dagen. Werden ze aan de buitenkant niet nat van de regen, dan wel aan de binnenkant van het zweet. Maar het stond "gekleed" en wij wilden meedoen, dat spreekt. In het dorp werd ik dan wel eens met een scheef oog aangekeken - zoveel ijdelheid was men daar niet WEET ALLES VAN BRILLEN ÉN HEEFT DE MOOISTE Leeuwarden. Nieuwestad 55 en Schrans21 Harlinyeri. Voorstraat 03 Wijbr. de Genststr. 33* LMuvtartten tei OSWO 33331 bgg 51859, G Laanstra, Mak.-tax.04. gewend. Lange haren waren er toen nog niet bij - wie die wel had gaf er blijk van even arm te zijn als z'n eigèn luizen. voor Leeuwarden en de wijde wereld er omheen. Een uitgave van Eenno Schoustra'a Publlci- teitskantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vriesstraat 1 (Naast Emmakade 39) Leeuwarden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank Geopend: van dinsdag tot en met donderdag, uitsluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van vrij dag tot en met maandag gesloten. Abonnementsprijs: voor Nederland fl.21.00 per jaar; voor het buiten- land:fl. 37.50 per jaar. Losse nummers: afge haald fl. 1.25 per stuk. Per giro besteld: fl.2.00 voor 1 ex., fl.3.50 voor 2 ex., fl.5.00 voor 3 ex. Het lidmaatschap van t Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de bepaling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de Ie februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van lezers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet tele fonisch of schriftelijk, maar per giro-overschrl)- ving als abonnee aanmel den, worden verzocht op het girostrookje te ver melden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-over- schrijvingskaart het nieu we adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk dei naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorgegeven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn op gezegd, worden automa tisch verlengd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 3