FIT EN LENIG OP WEG
NAAR DE NEGENTIG
GESLAAGDE KRAAK
OP ARBEIDSBUREAU
ningen beschikt de heer De Boer nu
nog steeds over een gezond en lenig
lichaam en voelt hij zich bijzonder
blijmoedig, dag in, dag uit.
Vandaar, dat hij graag andere men
sen toewenst te gaan doen, wat hij
zelf met zoveel profijt heeft gedaan.
"Een koud kunstje" zegt hij ervan,
"probeer het maar eens".
Op de eerste foto zien we de heer De
Boer in de zogenaamde tanggreep:
het hoofd op de knieën, de benen
gestrekt. De oefening werkt op de
darmfunctie en de energieverdeling
en is goed voor de wervelkolom.
De ploegstand zien we afgebeeld op
foto nummer twee. Deze oefening is
bevorderlijk voor de doorstoming
en eveneens goed voorde wervelko
lom.
Op de derde foto tenslotte neemt de
heer De Boer met speels gemak de
visstand aan: uitstekend voor
het hele lichaam, met name voor het
bekken en voor het rekken van be
paalde zenuwen.
"Een gevolg van mijn zo
verworven levensblijheid", aldus
de heer De Boer, "zijn de effecten
op religieus terrein. Ik denk er net
zo over als professor Tenhaef, die
gezegd heeft: in ieder mens zit een
vonk eeuwigheid en je kunt dat
ontwikkelen en bijvoorbeeld hel
derziende worden. Er zijn natuurlijk
veel manieren om gelovig te
worden. Bij mij is dat uitgemond in
IK BEN".
In een andere Fries heeft de hqer De
Boer bij zijn activiteiten op latere
leeftijd een stimulerend voorbeeld
gezien en wel in Jan Rijks, de zoon
van een gereformeerde dominee uit
Sint Anna Parochie, die langs
vreemde wegen in Den Haag is be
land en nu onder de naam Saswitha
(levend water) als leraar Hatha
Yoga een negentig cursisten heeft.
KNAP LENIG
Zelfheeft de heer De Boer les gehad
van onze stadgenoot Benno
Troostwijk, ambtenaar bij de ge
meente Leeuwarden, maar yogale-
raar in z'n vrije tijd. "Die meneer
De Boer?" zegt Benno; "nou, knap
lenig voor z'n leeftijd hoor, wer
kelijk een uitzondering".
Zaterdag wordt hij dus vieren tach
tig, deze Jentje de Boer, de levens
blije veteraan uit Nijlanstate. Mis
schien viert hij z'n verjaardag wel
met een extra oefening. Beide
benen in de nek bijvoorbeeld - je
weet het maar nooit.
"Wuden je soms, da'k er een in't net
De heer Jentje de Boer, die we op de
voorpagina van dit Kleine Krantsje
al op z'n hoofd zagen staan, was in
nóg actiever tijden boer bij Stiens,
onder de rook van Leeuwarderf. Een
vijftien jaar geleden, alzo als man
van tegen de zeventig, begon hij
"spelenderwijs", zoals hij het zelf
zegt, met het doèn van verschillen
de oefeningen.
Daartoe behoorde bijvoorbeeld het
liggend op de rug "fietsen" met de
benen. Ook het in een comfortabele
houding op het hoofd staan ervoer
Het Old Burger Weeshuis aan het Zaailand, in de oorlog door de Duitsers a' sn<J\' a's een Prett'g hulpmiddel
bezet, vlak voor de bevrijding door de Duitsers verbrand. om het hchaam flt te houden'
IN DE KNOOP
Door het boek "Doe zelf Yoga"
maakte de heer De Boer daarna
kennis met de asana's, zoals die
worden voorgeschreven door de In
diër Dr. Rama Polderman en sinds
dien heeft hij er een dagelijkse ge
woonte van gemaakt om z'n
lichaam in de knoop te leggen, z'n
hoofd op de knieën te brengen en
nog verschillende andere op
vallende standen aan te nemen, die
je niet direct van een heer van over
de tachtig verwacht.
Als spectaculair resultaat van deze
gemakkelijk op te brengen inspan-
vervolg van pag. 7
verband met grote marktdrukte en
het circus op het Wilhelminaplein
was het wenselijk de kaartenbakken
ook tussen de middag op het Wees
huis onder te brengen - een poli
tieauto zal ze direct komen halen".
En ja hoor, daar kwam de wagen al
aan. Letterlijk onder de ogen van de
beide politiemannen werden de
bakken ingeladen en daar vertrok de
auto, niet richting Weeshuis,
maarnaar Dokkum, waar de
kaarten zorgvuldig in de grond wer
den gestopt.
Ver na twee uur, toen het personeel
alweer voltallig in het Gerzonge-
bouw aanwezig was, werd er van
daar naar het Weeshuis gebeld,
waar de kaarten bleven, die tegen
twaalven dooreen politieauto waren
gehaald
Natuurlijk sloegen de Duitsers toe,
toen ze begrepen, dat ze grandioos
waren gefopt. De beide onschuldige
politiebewakers werden gearres
teerd, net als het argeloze hulpje,
dat zich had uitgesloofd, om de
bakken in de auto te krijgen - hij
kwam later in de concentratiekam
pen Amersfoort en Vught terecht.
Een paar dagen later kwam er een
afdeling van de Grüne Polizei in de
stad en een week lang waren er raz
zia's, waarbij een kleine honderd
onderduikers werden gepakt, een
gering aantal, als we weten, dat de
bezetters hun handen uitstaken naar
ettelijke duizenden.
Bij deze gearresteerden was ook een
van de K.P.-ers, die hadden meege
daan aan de overval, "Dolf", in
werkelijkheid een "echte" politie
man - hij was na de kraak te lang in
de stad blijven hangen.
Zijn broer "Bram", ook in het
complot, werd tot overmaat van
ramp aangehouden bij een simpele
verkeersovertreding in Dokkum,
waar zijn beroep van marechaussee
verdenking opwekte - waren het
juist geen marechaussee's, naar wie
naar aanleiding van deze kraak werd
uitgezien?
Hij werd meegenomen naar het poli
tiebureau, waar hij zich snel reali
seerde, hoe gevaarlijk zijn positie
werd. Er leek hem maar één oplos
sing mogelijk: uitbreken en direct.
Zo stormde hij het politiebureau uit,
sloeg een hem tegemoetkomende
inspecteur tegen de grond en
was weer vrij man.
FICTIEVE OPERATIE
Voor broer Dolf zag het er minder
goed uit. Hij werd opgesloten in de
gevangenis in Leeuwarden. Daar
werd vlot een "blindedarmontste
king" geconstateerd - voor een fic
tieve operatie kwam hij in het zie
kenhuis terecht, waar de illegaliteit
hem dacht te kunnen bevrijden,
zodra hij aan de "beterende hand"
zou zijn. Helaas mislukte het plan
op het laatste moment door een on
nozel incident.
Weer verdween Dolf in de gevan
genis en toen zagen de K.P.-ers nog
maar een mogelijkheid om hem er
uit te krijgen: met behulp van een
"goede" bewaker moest hij ge
woon verdwijnen en zo is het ook
gebeurd - dank zij een paar valse
sleutels kwam ook hij tenslotte als
vrij man op straat.
