DIE HEERLIJKE LANGZAME TIJD
OVER BEGRIEP EN ONBEGRIEP IN 'T KROEGJE
VAN VAN DER WOUDE
VOOR LEEUWARDEN EN DE
WIJDE WERELD ER OMHEEN
OM NOOIT TE VERGETEN
VEERTIENDE JAARGANG
2-9-1978 NUMMER 320
'T KLEINE KRANT5JE
Deze foto is door onze abonnee, de heer Leo Doodkortegemaakt in 1925, in een tijd
dus, toen alles nog zoveel langzamer ging dan nu. Op de achtergrond de spoorbrug
bij Schenkenschans; het schip vaart in de richting van de stad. Met gereefde zeilen
uiteraard, want op de paal links zien we duidelijk, dat het hier langzaam dient te
gaan, of beter gezegd lang en zaam.
Wat de hengelsport betreft kunnen we melden, dat er weinig veranderde in de
inmiddels verstreken dik vijftig jaar. "Wilt wat biete?" vroeg - toen ook al - die
jongen met de fiets. En wat antwoordde dat jochie met z'n beide hengeltjes? "Eh
nee ju nog gien biet sieen
Doris, de zeun van de Skapemelker
was voor zien nummer in dienst in
Assen.
En nou wadder wat met Doris en
dat zat de Skapemelker behoorlik
dwas.
Innet kroegje van Van der Woude
zat de Skapemelker metten gremie-
tig gezicht naar et halflege kelkje
te kieken dat voor em stond.
Et was een paar dagen na de Konin
ginnedag.
Der was weer een geweldig mooi
vuurwerk weest oppet Zaailand.
De vuurpielen skoten de lucht in dat
et een lieve lust was en oppet laatst
ston in vuurspuiende letters ..Leve
de Koningin" en daaronder, oek
vuurspuiend, et petret van de kon-
ningin zelf.
Ik vien et toch maar knap werk dat
ze sokke dingen make kanne, zei et
Mouwvesje
Wat vienstou dervan, vroeg ie anne
Skapemelker.
vervolg op pag. S
WIJ <mqra«n U*
DINERS
£j'ZAKEN LUNCHES
VERGADERINGEN
RECSRNE8.
EXPOSITIES*
'AD 75 LEEUWARDEN TEL. 05100-21568