VOETBALLEN AAN HET KANAAL VIT DE DOOS MET SNIEPSNAREN Romantisch tafelen aan de Terpenroute Henk en Tity Hasz l@-de»tr M A CV ;l-, a !-»•'! Nik j: b I» -V ,v' ,U £i - --C |SA H-agÖ Op die historische bodem - een groot stuk onbebouwd land ten noorden van de Emmakade voor de Ambachtsschool - staan nu huizen en, als ik me niet vergis, zelfs een kerkgebouw, waar des Zondags morgens een ander soort publiek pleegt heen te gaan dan 'n jaar of vijftien geleden, toen ongeveer op hetzelfde plekje Hanke Visser het doel van het toenmalige F.V.C. (niet te verwarren met de tegen woordige groengelen uit Huizum) verdedigde en toen Marinus Knuist er voor Rood Geel listige partijtjes voetbalde. Een foto uit de oertijd van het voetballen in Friesland. De mannen staan er nog losjes bij, petten of mutsen op, hemd over de broek ballers alleen nog maar het stuk land bij de Ambachtsschool hadden overgehouden, wist Rood Geel, na verwoede strijd met het Sneker L.S.C., het kampioenschap te ver overen tot dolzinnige vreugde van de hele Claes Bockes Balckstraat. 's Avonds kon men de nieuwe F.V.B.-kampioen in open lan- Noordzijde en Alma Tademastraat te boek staat en de toeschouwers stonden bij dergelijke wedstrijden meters over de zijlijnen om maar niets te missen van de gratis te aan schouwen strijd. Dat zo nu en dan 'n rechtsbuiten een toeschouwer ondersteboven moest lopen om zijn ren te kunnen voort zetten, was zo erg niet, alleen de keeper kreeg een vrij stukje, door dat een paar wankele, zwiepende paaltjes met touw op een meter hoogte achter zijn goal waren op- steld, bij wijze van doelnet. Aan 'n afsluiting van het hele veld met touwen deed men niet, dat was te duur. Ook het keepersheiligdom was niet steeds safe, want meestal brak in de spanning van de strijd de touwafsluiting achter de goal door het voortdurend opdringen der be langstellende toeschouwers en dan kon de keeper zich elk moment, dat de bal niet voor zijn doel was, warm houden door het publiek achter de doellijn te duwen. De heren voetballers zelf oordeel den zich niet te veel meneer om Zondagsmorgens in hoogst eigen persoon achter de kruikar met zand te lopen en zelf de kalkgieter te han teren, terwijl na afloop de goalpalen werden meegesjouwd om ze op te bergen bij een van de leden, die dicht in de buurt woonde. In de bloeiperiode van het Kanaal voetbal was Frisia de enige N.V.B.-club in de provincie Fries Uit de grote Doos met Sniepsnaren hebben we vandaag twee knipsels gevist, verhaaltjes, die omstreeks 1930 in het Noordelijk Sportblad hebben gestaan, bij het grote publiek beter als t Groentje" bekend - het blad had traditioneel een groen jasje aan. Beide verhaaltjes gaan over het voetballen in opa's tijd en zijn geschreven door de bekende sportjournalist Max Adriani Engels onder het pseudoniem Z.N.A.B.. Het ene behandelt het fameuze Kanaalvoetballen"het andere het IJscovoetballen" op het Zaailand, beter gezegd het Wilhelminaplein. Het eerste artikeltje, een aardige herinnering aan het begin van de voetbalsport in Leeuwarden, willen wij nu graag voor onze lezers overschrijven, het andere houden we in petto voor een andere keer. dauers door de Rembrandtstraat en de tweede Saskiadwarsstraat zien toeren in volle glorie over hun suc ces en in vol vertrouwen op de toe komst van hun club, die helaas in de mobilisatiejaren ten onder ging, zoals vele andere clubs uit die da gen. Als het sterke V.A.C. uit Hee renveen met de hele pompe- bladenvlag als clubshirt op bezoek kwam en na felle strijd geslagen werd door de Kanaalclub heerste er onverdeelde voetbalvreugde op het stuk land, dat nu als Emmakade "Och, Oege, wuust de spieker even vasthouwe? Ik slaan mie altied op mien duum KANAALVOETBAL KanaalvoetbalWaar nu een keurig onderhouden tuintje aan de Vredeman de Vriesstraat ligt, draafde vroeger Willy Strikkers langs het lijntje en op de plek, waar thans een mahoniehouten buffet met glazen deuren prijkt, schoot een kleine twintig jaar geleden de Sparta-crack Van Dijk een penalty keihard langs de vijandelijke doel- verdediger. Sparta dan heette ook wel Rood Geel en was de populairste van alle Kanaalclubs. In een der laatste jaren van de Kanaalperiode, toen de be bouwing van de Emmakade steeds verder gevorderd was en de voet- land: L.V.V. uit de Schrans over leed aan verval van krachten en zag haar beste spelers naar de Wilheiminabaan overgaan; Fries land, dat in 1912 de N.V.B. bereik te, heette nog doodgewoon Voor waarts en speelde in het geelblauw, dat later in somber zwart gewijzigd werd voordat men het oude clubcos- tuum weer in ere herstelde. TE MIN Maar Frisia kwam nooit op het Ka naal, hoogstens haar derde elftal, want Valkema, mr. Hepkema, Snijder, Heeger, Meindersma, Van der Velde, Slim, Van der Meulenen de andere cracks stonden als tweede klassers N.V.B. hoog boven dat Kanaalgedoe, waaruit toch, direct of indirect, de tegenwoordige eerste klasse K.N.V.B.-clubs Frieslanden Leeuwarden zijn voortgekomen. En op zijn beurt stond het Kanaal voetbal weer boven het school jongensvoetbal op het verharde Zaailand, waarde ijswafelkoopman Hein met zijn afgedankte "oppom- pers" regeerde Een waar genoegen Uw gastheer en gastvrouw Bosweg 25, tel. 05103-2266 Reservering gewenst 's Maandags gesloten. t. jramintisch resUurnt fin ,Mi herberye KR Vijf en twintig stoere mannen, vereeuwigd voor een huis, ergens in Leeuwarden. Waarschijnlijk bouwvakkers of straatmakers of beide, we weten het niet. We weten ook niet wie het zijn, al herkennen we bekende gezichtenBekend is wel, dat Joseph Dwinger van de Oostergrachtswal de foto maakte en dat moet dan omstreeks 1923 zijn geweest, want toen is de foto als prentbriefkaart verzonden naar de heerH. Vijver, Molenstee g te Franeker. De kaart werd gestuurd doorzijn zoon M. Vijver, en die, zo mogen we haast wel aannemen, zal dan wel horen bij deze ploeg van vijf en twintig man. Beste Vader, schreef de zoon, ,,Met deezen laaten wij weeten dat ik morgen Zaterdagmiddag overkom op de fiets tot Zondagmiddag omreden Sjoukje dan een paar dagen naar Holland gaat. Dus dan tot ziens tot Zaterdag. Uw Zoon M. Vijver. Jac. Binckesstraat 42"Nou wie weet, misschien herinnert Vijver het zich nog

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1979 | | pagina 5