I
EEN EEUW GELEDEN KWAM DE KLEINE
AMBROGIO GUISEPPE DELEA!
ALS SCHOORSTEENVEGER NAAR LEEUWARDEN
WELK BESTUUR KAN DIT ZIJN
G. de Vries
ZILWO
GORTER
't Spinnewiel
Zuivelhuis
Reeds 40 jaar
verlovingsringen
gouden sieraden
zilveren artikelen
Stijl- en moderne
klokken
toillencentep
best;
Al sinds
1896
leveren wij
het beste
00
herenmode-gebied
- 1st.
KAAS
diverse soorten
Groot assortiment
VLEESWAREN
Zigeuner - vlees -
sellery sallades
Diepvries produkten
Gebak - vlees - patat
enz.
Tjerk Hiddesstraat 74
Telefoon 21535
Grote sortering
Juwelier-Horloger-
Opticien
O/d Kelders 28,
Leeuwarden.
Telefoon 23504
Eigen reparatie-, slijp- en
graveerinrichting
ZOU EEN BRIL VAN
„BEST" DAN TÓCH
BETER ZIJN
ccffteting dj.hciGfkawep
NIEUWESTAD 6ia
LEEUWARDEN
TEL 23782
NIEUWESTAD 20
Komt u eens langs in onze
gezellige
Wol-, Handwerk- en
Kralen boetiek
Wij geven U graag
deskundig advies
Nieuwestad 121
(tegenover de Waag)
Leeuwarden
Telefoon 05100-25242
Al bijna honderd jaar kennen we in Leeuwarden Delea's als schoorsteenvegers. In de vorige eeuw konden we onze
schoorsteen door een Delea laten vegen, nu, anno 1979, kan dat nóg. Vooral oudere Leeuwarders zullen bij het horen
van de naam Delea deze direct verbinden met het vak van schoorsteenveger.
Het moet omstreeks 1880 zijn geweest, dat de elfjarige Ambrogio Guiseppe Delea vanuit z'n geboortedorp in het
Zwitsers Italiaanse grensgebied naar Leeuwarden kwam om hier de schoorstenen te vegen. Zijn zoons, Johan Beato
en Augusto Delea, hebben later hun vader opgevolgd - beide jongens hebben in de Grote Hoogstraat hun bedrijf
gehad.
Augusto Delea is vijf jaar geleden
overleden en Johan Beato Delea
werkt al lang niet meer, maar de
zoon van Johan, Carlo Delea heeft
de traditie, voortgezet; hij zit aan de
Oosterkade en veegt, net zoals
grootvader een kleine eeuw gele
den, nog altijd schoorstenen in ons
goede Leeuwarden.
Hoe de kleine Ambrogio Guiseppe
hier zo gekomen is en hoe het hem
later is vergaan - wel, dat verhaal
zal wel weinig afwijken van de ge
schiedenis van de kleine Leonard
Leonidie eveneens van het zonnige
zuiden naar het hoge noorden kwam
en wiens verhaal wij aantroffen in
het boek De Nederlanden, "karak
terschetsen, kleederdragten, hou
ding en voorkomen van verschil
lende standen".
Dit verhaal over Leonard Leoni wil
len wij graag voor de lezers van 't
Kleine Krantsje overschrijven - het
kan haast niet anders, het moet ook
wel ongeveer het verhaal van onze
Ambrogio Guiseppe Delea zijn.
Indien gij uw kort begrip van de
aardrijkskunde opslaat, dan vindt
gij in 't hoofdstuk Italië, onder het
opschrift Voortbrengselen:
Granen, rijst, wijn, honig, olie, zij
de, citroenen, vijgen, amandelen,
oranjeappelen en - schoorsteenve
gers.
Arme schoorsteenveger! Hoe onge
lukkig staat zijn verdachte naam
onder al die heerlijkheden: - zijn
zwarte gestalte, tusschen die
sneeuwwitte bloesems en die goud
gele zijde; - zijn rookerig pak, tus
schen die welriekende bloemen en
geurige vruchten; - zijn nikkersge-
Bekende stadgenoten van vroeger achter de bestuurstafel: de heren Oosterhuis, Lammerts, Sjoerd Verhoeve, J.
Tadema en R. Sietinga. De namen zijn dus bekend, maar welke vereniging leidden zij? Was het een leesgezelschap,
dat resideerde in het hotel Groningen aan de Oostergrachtswal? Of was het misschien een heel andere vereniging?
We weten het met, maar misschien zijn er lezers, die ons kunnen informeren.
daante. tusschen die schatten van
het paradijs der aarde.
Arme schoorsteenveger! Onder Sa-
voye's heerlijkheden stond zijn
wieg. Italië's zon ontstak het vuur in
de zwarte kolen, die onder zijn
voorhoofd glinsteren, en de frissche
blos, dien zelfs het roet niet geheel
kan doen verwijnen, is door de stra
len van den zuiderhemel op zijn ge
laat geschilderd. Geuren waren de
eerste lucht, welke hij als kind in
ademde, bloemen het bed, waarop
hij sluimerde, abrikozen en perzi
ken, vijgen en druiven het eerste
voedsel, dat hij smaakte. Hij wist
niet, dat er een Noorden bestond; hij
vermoedde naauwelijks, wat kou
de, wat vuur, wat rook was.
Arme schoorsteenveger! De ar
moede van den vader stiet den
twaalfjarigen Leonard ter deur uit.
Men hing hem een oude mandoline
om den hals, zette er een marmot
op, gaf hem een stuk brood in den
