TOEN PHOTOGRAAF VERSCHEEN
KWAM HEEL HUIZUM OP DE BEEN
BOUKE MAAKTE WEER ES WAT MET
VOOR LEEUWARDEN EN DE JÉfe WIJDE WERELD ER OMHEEN
VIJFTIENDE JAARGANG
9-6-1979 NUMMER 339
't BINNENHUYS
'TKLEIHE KRANTSJE
één nóg steeds een vriendelijk verzoek van passerende jeugd:,Ma 'k er even op - zet
mie er mar even op!" Maar zo'n mooi plaatje als dit kan vandaag moeilijk meer
worden gemaakt - de kinderen van nu lopen er beslist niet'meer zo bij als die van toen
en dat ,,toen" zal omstreeks de eeuwwisseling zijn geweest.
Wanneer enige overdrijving is toegestaan kunnen we zeggen, dat heel Huizum op de
been kwam, toen deze foto van het oude Dorp werd gemaakt. Vooral voor de jeugd
was de komst van de fotograaf een hele attractie in de goeie ouwe tijd. Trouwens, wie
nu, anno 1979, buiten met een camera in de aanslag gaat staan, krijgt honderd om
Et was een prachtige, zonnige dag
oppet einde van de maand mei.
Der was weinig wien en boven, an
de blauwe hemel, dreven witte wol
ken statig over de weilanden.
Mei had dit jaar al meer mooie da
gen op leverd dan een paar jaren
daarvoor et geval was.
De meensen en de dieren ondergin
gen de weldadige warmte met wel
behagen.
Iedereen liep rond metten tevreden
gezicht en dat kwam hoofdzakelik
deur et mooie weer.
As ze mekaar op straat teugen-
kwammendan klonk et steevast
over en weer, mooi weer, hé.
Degene, die ook mettëh tevreden
gezicht langs 's Heren wegen liep
was Bouke de Hoornblazer.
Bouke was die morgen uut Eerne-
woude op stap gaan op weg naar
Gariep en vandaar over Bergumer-
dam naar Bergum en Quatrebras.
Die nacht had ie een onderkommen
vonnen bij een boer, even buten
Eernewoude en nou liep ie in de zon
oppe weg naar Gariep.
Hij was zowat nog een goeie kilo
meter vannet dorp verwiederd toen
ie stil ston.
Vervolgens gotfp ie anne kant van
de weg inne berm zitten mettet ge
zicht naar et zuden zodat de zon em
recht innet gezicht skeen. Met zien
armen op zien knieën keek ie uut
over de weilanden. Et was, zoas
Bouke et altied zei, einepieke weer.
Hij genoot er intens van zoas ie daar
zat, kauwend oppen stengel van de
zuring.
Toen ie daar zo'n half uur ze ten had
ston ie op en vervolgde zien weg in
de richting vannet dorp.
Na et speulen vannen paar oegries-
lik mooie ouvertures gong ie de
huuskes langs ommen kleine bijdra
ge om in zien kunstenaarsbestaan te
voorzien.
Zo kwam ie ook bij een huuske waar
een ouwe vrouw in woonde.
Toen ie achterom kwam ston ze inne
deuropening.
Ze zei teugen Bouke, nadat ze een
halve stuver in zien han drukt had,
hewwe jou oek zin innen kopke kof
fie, Bouke?
Bouke keek heur an, zien gezicht
glunderde.
Ja, graag, zei ie.
Dat gaat der altied we! in, nou, zei
de oude vrouw.
Ja, zei Bouke weer en stapte et ka-
merke in.
Gaan maar zitten.
De ouwe vrouw gong achter de tafel
zitten en Bouke zat teugenover heur.
Bouke kreeg een kopke koffie metten
klont.
Je wille der oek we! een tipke koek
bij, denk ik!
Nou, dat slaan ik niet af, zei Bouke,
die onderwiel et knusse kamerke
van de ouwe vrouw rondkeek.
Oppe tafel lag een envelop metten
vreemde poszegel.
Bouke waagde te vragen: hij zei,
wat een vreemde poszegel is dat,
waar komt die vandaan?
vervolg op pag. 9
GA VOOR MOOIE MEUBELEN
KIJKEN BIJ interieur
adviseurs
binnenhuys
•meubelen#
B.V. LEEUWARDEN BAGIJNESTRAAT 57
(ACHTER STILLE KANT NIEUWESTAD)
