□sma
WILSON
GLENNY
Friesland Bank
Uw eigen bank
Lezers klommen in de pen
trouwd, toen werd het leven, daarin
de Singelstraat, heel anders voor
ons. Maar vaak denk ik nu nog aan
de Weerklank. Allemaal steegjes
waren er. Het begon met het Hoog-
pad en verder waren er het Laagpad,
de Pölle, de Kapelsteeg, de Hulst-
buurt, de Seringebuurt, de Krimp en
de Weerklanksteeg.
Een paar jaar hebben we als oud
Weerklankers een reünie gehad,
driejaar achter elkaar. Heel gezellig
was dat en het is jammer, dat ze dit
nu niet meer doen. Ik ben daar met
al m'n zusters heen geweest, de een
woonde in Zutphen, de ander in
LIEF EN LEED
Bij 't lezen van de drie berichtge
vingen onder de aanhef "Lief en
Leed in Leeuwarden" in nr. 340
zullen velen gedacht hebben, dat de
verhouding 2 op 1 - één overlij
densbericht en twee geboortebe-
richten - andersom had moeten zijn.
Iedereen weet, dat men in de wereld
van toen weinig en kort lief mocht
"bezitten" en veel en lang leed
moest "dragen". Vele Leewadders
met mij zullen dit van hun voor-ou-
ders kunnen beamen.
Toen ik de geboorteaankondiging
las van ;en meisje op oudejaarsdag
1877 van F. Roling, geb. Dront-
mann, de zwoegende zakenvrouw
in de manufacturen-winkels "De
Vlijt" op de Tuinen en "De Nijver
heid"; nadien Fa. H. Roling; op de
Wirdumerdijk, werd ik geconfron
teerd met zo'n weinige en korte lief
"bez.if'-periode.
Wart na enige maanden werd öök
uit meisje; 't was 't vijfde kind; haar
weer ontnomen.
Ook haar enig overgebleven zoon,
(Vie slechts 29 jaar is geworden, en
haar man, die als zoon van een veel
té jong overleden arts op vijftien
jarige leeftijd uit Duitsland te voet
naar Holland kwam, mocht zij niet
behouden.
In de laatste levensjaren bleef zij
gespaard van leed en kreeg tóch nóg
enig lief van haar schoondochter, de
jonge weduwe met de twee kleinzo
nen.
't Kleine Krantsje met een kort lief
berichtje naast haar gedachtenis
schriftje:
As jou het mij frage
Lief èn leed in Leeuwarden!
Achter-kleinzoon van
Hermann en Sisca Roling,
Enschede Robert.
DE WEERKLANK
Met veel genoegen heb ik de ver
schillende artikels over de vroegere
Weerklank gelezen. Ik heb er zelf
gewoond en m'n kinderjaren daar
doorgebracht. Er zijn daar zeven
kinderen geboren, een jongen (de
oudste) en zes meisjes. We zijn nu
nog met z'n vieren als zusters.
Mijn ouders hebben daar een zwaar
Kostuums van
hoogwaardige kwabteit
leven gehad, maar wij als kinderen
hebben daar nooit iets van gemerkt.
We hadden het altijd gezellig met
elkaar. Toen waren we blij met onze
zondagscent, waarvoor we wat gin
gen kopen bij Aaltje en Geertje Fa-
ber.
Er was in die Weerklank altijd wat
Sneek, maar ze kwamen er graag
voor naar Leeuwarden.
Zo zou ik wel door kunnen gaan met
De familie Fijma met aüe meiskes op de foto bij Van der Peijl.
LEELlWAOOEN-ASSeiM
te doen. We deden veel aan kaatse-
ballen en touwtjespringen en zingen
metelkaar. Het breien ging op
woensdagmiddag mee naar de berg,
die was achter onze school aan de
Vijversbuurt. Dan zongen wij zo
mooi. Van de politie mochten we
dan in het gras zitten - daar wordt n u
niet meer naar gevraagd.
En dan het orgel op het plein. Dat
was van De Vriesdie woonde op de
hoek van het Hoogpad en wij woon
den er naast. Op zaterdagmiddag
kwam de straatmuziek. Alles was
dan aan het dansen, jong en oud. 's
Avonds kwamen de grote jongens,
van dertien tot vijftien of zestien
jaar, als ze van hun werk kwamen.
Velen van hen werkten op de ta
baksfabriek.
De Weerklank was voor ons als kin
deren iets groots, maar onze moeder
en de meeste vrouwen werkten al
tijd. Moeke stond buiten te wassen
met tobbe en plank en boender, of
was het ook nog zo koud.
Als je het vergelijkt, wat zijn we nu
dan rijk en velen zijn nog ontevre
den. Ik ben blij, dat ik die oude tijd
heb meegemaakt.
Toen ik veertien was zijn we ver
huisd naar de Singelstraat. Op een
goeie zondag zei onze vader, kom,
we gaan met elkaar eens op de foto
bij Van der Peijl. De goeie kleren
aan en met z'n allen naar de Nieu-
westeeg voor de foto. Die foto heb
ik nog. Vader en moeke nog zo
mooi in hun ouderwetse kleren en
vader met z'n medailles op de borst
- hij was in de Oost geweest.
Mijn oudste zuster was toen pas ge
het ophalen van oude herinnerin
gen maar dat heb je geloof ik als je
ouder wordt. Ik ben goed drie en
zeventig en heb dank zij 't Kleine
Krantsje fijn weer eens terugge
dacht aan die tijd van vroeger!
Leeuwarden
Mevr. A. Louwrink-Fyma
AAN LEO WEBER
In 't Kleine Krantsje nummer 341
las ik je artikel over de automaten,
en over je broer Jitse.
Nou Leo, ik wil graag even met je
praten over jullie allemaal. Jitse -
Leendert - Piet - Leo -Arentje -
Antje - en Janke - en je vader en
moeder, die ik allemaal goed ge
kend heb, en jij onze familie. Ik ben
een dochter van Van der Meulen 85
jaar) op de hoek Spanjaards
laan-B leekerstraat (kruideniers
winkel Fetter). Ik heb met mijn man
ook veertig jaar in de winkel ge
woond.
Ik ben nu tien jaar weduwe en woon
nog zelfstandig in de Eksterstraat
16, dat is in 't westen van Leeuwar
den bij de P. J. Troelstraweg. Ik heb
drie zonen, één in Canada, één in
Den Haag en één in Leeuwarden. Ik
meende dat jij in Amsterdam woon
de.
Leeuwarden
B. Fetter-v.d. Meulen.
R.H.B.S. ANNO 1921
r
Hartelijk dank Fokke Hofman voor
het stukje in 't Kleine Krantsje van
23 juni j.l. met de daarbij geplaatste
foto. Dank ook aan de technische
dienst van 't Kleine Krantsje, die
deze bijna 60 jaar oude foto op zo
uitstekende wijze heeft weten te re
produceren.
Wat gaat er al niet in je om als je al
die vertrouwde gezichten, die op de
foto stuk voor stuk goed naar voren
komen, opnieuw aanschouwt. Lang
geleden moest ik, voor het aanvaar
den van een functie bij de politie,
een psycho-technisch onderzoek
ondergaan.
Blijkbaar om ook een inzicht te
kunnen krijgen in de mentaliteit
van de examinandus - een van de
moeilijkst meetbare factoren bij het
bepalen van een karakter, omdat hij
de innerlijke gevoelens betreft -
werd hem daarbij korte tijd een an
tieke foto - in mijn geval van een
paar oude mensen op een bank - ter
hand gesteld. In een kort verslag
moest dan worden weergegeven,
welke indruk die foto wekte. Geen
gemakkelijke opgave, want wat is
er moeilijker dan je innerlijke roer
selen te analyseren en dan nog op
een wijze, die de beoordelende psy
choloog enig inzicht kan verschaf
fen?
Bij het zien van de foto van Fokke
Hofman moest ik aan dat examen
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
denken. Honderden gedachten be
stormen je, als je zo duidelijk her
kenbare gezichten voor je ziet van
mensen, die je zo'n kleine 60 jaar
geleden meer of minder goed hebt
gekend. Mensen, die aan het begin
van een loopbaan stondenDie allen
verschillende wegen opgingen,
waarop ze met vallen en opstaan en
met het nemen van kleinere en gro
tere hindemissen, een doel bereik
ten, dat hun al of niet voor ogen
stond. Waarop ze geconfronteerd
werden met lief en leed, met op
rechtheid en hypocrisie, met goed-
vervolg op pag8
Op woensdagmiddag gingen we naar de berg achter de Vieverskool
