25% t/m 50% EIGEN TECHN. DIENST ALLEEN TOPMERKEN DESKUNDIGE VOORL. OOK VOOR ONDERDELEN SERVICE BINNEN 24 UUR KORTING ERRES - PHILIPS - TELEFUNKEN ITT - SIEMENS - MIELE - ZANUSSI ZOPPAS - AEG - MARIJNEN ZANKER - RAMA SANDO - MAJOR ARISTOM. DEALER van: Dit is het tweede deel van het verhaal over de jeugdherinneringen van onze abonnee, de heer U. Was senaar te VoorburgIn het volgende nummer van 't Kleine Krantsje het derde deel. En dan niet te vergeten de hoogtij dagen van de kermis en de zeilda- gen. Op woensdag de hardzeildag voor luxe schepen en op donderdag voor beurtschepen. Mijn broer Doede en ik mochten dan met een beurtschip, waarvan het ruim was leeggehaald of met een Stanfries- boot mee naar de "Polle", waar een kleine kennis was opgebouwd. Daar kon je alles op het Snekermeer goed zien en verder je best verma ken. Prachtige dagen en ons hoog tepunt op de Sneker kennis, voor mij althans was de schitterende stoomcarousel van Madame Nizet. Zonde en jammer dat deze carousels zijn verdwenen. In Den Haag heb ik nog gezien hoe een van de laatsten, Janvier, verbrandde. AFZAKKERTJE 's-Avonds na afloop van de variété voorstelling in Amicitia kwamen sommige artisten een afzakkertje halen op het voorplein bij "Onder de Linden". Daar heb ik als kleine jongen acht jaar, Lou Bandy en Kees Pruis, op verzoek van het publiek nog wel eens een liedje ho ren zingen. De familie Boomsma had een boot, een schouw. Broer en Piet, die iets ouder waren dan ik zeilden daar al mee. Een keer ben ik ook mee ge weest, doch dit werd een fiasco. Hoewel ik vaak in het water lag, was ik op het water een kruk. Het werd dan ook een volledige misluk king mijnerzijds. Met veel gefoeter van de broers. Ik geloof dat wij de Houkesloot niet doorzijn gekomen. Maar de mooiste dagen waren voor mij de logeerpartijen (ut van hüs) bij Pake en Beppe van mijn vaders kant in Imsum. Mijn moeder bracht mij dan naar de vrachtrijder Harke Nij- enhuis, die bij ons op de Prins Hen drikkade stond en een bodedienst onderhield op Imsum en omliggen de plaatsen. Deze reis Sneek-Im- sum was reeds een belevenis. Ik mocht soms een stukje het paard mennen. Zo nu en dan stopten wij en bracht Harke een pakje naar een van de weg afliggende boerderij. Ik moest dan op het paard en de wagen passen. Ik fantaseerde dan, dat ik midden in het oerwoud stond met allemaal Indianen om mij heen. De ze fantasiën had ik uit boeken van mijn broer (Karl May) en van de film. Ja, ik ging (8 jaar), wel naar de bioscoop op de Oosterdijk en daar draaide men avontuurfilms, soms in kleur. deed ik prima. Heimwee kende ik ook niet, daar had ik altijd veel te druk voor. 's Morgens om goed vijf uur werd ik gewekt door het klep peren van het deksel op de ketel met theewater naast de bedstede. Pake was dan al op, hij werkte op de boerderij die aan de weg lag naar de Polle, zo heette het groepje huizen, dat op een soort terp lag. Je hoorde de koeien al loeien, ze moesten logee hadden. Ik at alles en met graagte, wat ze mij ook voorzetten. Mijn oudere broer Doede was hierin erg kieskeurig en dat zinde de oud jes niet. Ik was de favoriet. HEERLIJK OP HET LAND Ja, en dan begon mijn dag. Een beetje bij de boer kijken of met Pake mee naar hef land om hem z.g te helpen. Heerlijk op het land, vrij, de Mijn mooiste dagen: logeerpartijen in Imsum In Imsum aangekomen bij de stal van Harke stond Pake ons al op te wachten. Na Harke te hebben be dankt togen wij op pad naar Beppe, die met thee en een fikse boterham zat te wachten. Beppe Kune was een klein kittig mensje, goedlachs en voor haar mocht ik alles. Dan moest ik naar bed, maar eerst nog even de geit goedendag zeggen. De bedstede was in het achterhuis naast het bed stonden op een plank een paar petroleumstellen. Slapen worden gemolken. Pake's jongste zoon was daar inwonend en kwam na het ochtendwerk met Pake terug om een "pantsje thee" te halen. Als Pake zag, dal ik wakker was, zei hij, "Bist wakker Uulke, kom er dan mar ut". Dat deed ik graag. Buiten aan de put wat wassen en dan maakte Pake een paar fikse boter hammen en een snee roggebrood belegd met een flink stuk spek. Voor mij een heerlijke lekkernij. Dit was trouwens een van de rede nen dat Pake en Beppe mij graag als wijde lucht en meestal zon. Maar ook daar zag ik kans bijna te ver drinken. Nu was langs het water een geliefkoosde speelplaats voor mij. Op een morgen, Pake had van een klomp een scheepje met zeilen ge maakt, zou ik dit eens proberen in de sloot, die langs de Polle liep. En natuurlijk viel ik erin, voorover in de "blabber". Wel heel toevallig kwam mijn tante Sjoerdsje, zij was getrouwd met Oom Arend, een an dere zoon van Pake, langs. Ze zag mij op de kop in de modder staan en trok mij er uit. Consternatie en het verbod om nooit weer bij het water te spelen. Dit hielp niet veel, want een dag later was ik op mijn manier aan het zwemmen in het z.g. Nieu we Kanaal, dat door de weilanden liep. 's-Zaterdags ging ik met Bep pe naar Bakker Deelstra (de groot ouders van de beroemde Atje?). Ik kreeg dan altijd een stuk kuste - koek". Zalige momenten waren de hooida- gen. De boer had weidegrond tot aan de Brekken. Pake deed ook mee en verder alle mannen en vrouwen van de boerderij. Dit was werken voor die mensen en ook ik deed dapper mee. Als na het voorberei dende werk het moment kwam, dat de hooiwagens, hoog opgetast, naar de hooizolder werden gereden lag ik boven in het geurige hooi. HOOGTIJDAGEN Tegen elf uur kwam Beppe en een meid van de boerderij met de maal tijd, bruine bonen met spek en gorte pap na, kostelijk eten en voldoende. Ja, dit waren met recht hoogtijdagen voor mij. Maar aan de langste koek komt een einde'. Meestal bleef ik een week. Pake bracht mij dan al vroeg naar Harke en ging de rit terug naar Sneek. Mijn moeder stond ons al op te wachten. Onder het teruglo pen naar huis wilde ik al mijn avonturen tegelijk vertellen. Ook gingen wij met z'n allen, vader, moeder, mijn broer Doede en onze kleine Jelle en ik wel eens een zon dag "ut iten" bij oom Keimpe en tante Klaasje in Comjum. Deze oom en tante hadden twee kinderen, zo ongeveer van,mijn leeftijd, Siebe en Leeuwkje. Wij werden de avond tevoren goed geboend en moeder had tot diep in de nacht werk om alles voor deze grote tocht klaar te hebben. We moesten vroeg op, daar er maar twee treinen op zondag lie pen naar Leeuwarden. Een voor de middag en een na de middag. Het gebeurde wel, dat mijn moeder voor Schamegoutum al in slaap was ge sukkeld. Vader werd dan kwaad. De beste man had er geen benul van dat moeder de halve nacht in touw was geweest. Voorburg U. Wassenaar wordt vervolgd)

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1979 | | pagina 52