DE DOMINEE SPRINGT ER UIT: VRIJSPRAAK WEGENS GEBREK AAN BEWIJS WEITENBERG MAKELAARS IN ASSURANTIËN EN ONROERENDE GOEDEREN 69 Leeuwarden - Bergum - Buitenpost - Harlingen - Lemmer capabel genoeg voor het verrichten van een sectie als in dit geval. "Het lijk had naar Groningen moe ten zijn verzonden, naar het labo ratorium van de hogeschool. Daar zou het onderzocht en geprepareerd zijn, zoals dit met alle justitielijken geschiedt. De mensen, die dat werk verrichten hebben alles tot hun dienst, wat ze in de tegenwoordige tijd tot hun dienst moeten hebben. Dat aljes hebben deze artsen uit het oog verloren". Vervolgens constateerde mr. Van Gigch, dat de deskundigen Spronck en Schoo hun collega's nog met gla cé-handschoenen hadden aangepakt en dat hij als verdediger die colle giale zachtmoedigheid niet hoefde te betrachten. "Ik betreur het, dat op zwakke en niet goed verdedigbare gronden ge concludeerd is tot wurging en mis handeling van mevrouw Ewoldt en dat de heer Peters nog de moed had om na hetgeen hij van de deskundi gen had gehoord, zijn mening vol te houden". SLACHTOFFER VAN ONGEVAL "De vrouw", aldus besloot de ver dedigerzijn pleidooi, "is geworden het slachtoffer van een ongeval, de beklaagde het slachtoffer van een rechterlijke dwaling". Na een kwartier in raadkamer te zijn geweest, beval de rechtbank ver- dachte's onmiddellijke invrijheids telling. Opgelucht trok de dominee naar het café Paul Krüger, waar familieleden vervolg van pagina 4 In zijn pleidooi trok mr. Van Gigch fel van leer tegen de laatste uitlating van de Officier. "Er zijn twee mogelijkheden", zei hij, "beklaagde is de moordenaar of hij is het niet, maar de Officier mag, vrijspraak vragend, tegelijkertijd niet zeggen: Gij zijt schuldig". "De hele opzet van deze zaak is een voortdurende dwaling geweest; van het eerste ogenblik af heeft men geen objectief bewijs gehad van de schuld van de beklaagde; vooraf be schouwde de justitie de schuld van de beklaagde reeds als vaststaand. Van de verklaringen van de Friese artsen liet de verdediger geen spaan heel. Hij achtte de beide heren niet Mr. L. van Gigch boekte het succes van z n leven: hij kreeg de dominee vrij. en bekenden hem gelukwensten met het succes, terwijl buiten een stel kwajongens hem stonden uit te jou wen. Toen stapte hij op de fiets en vertrok richting Oosterzee. Een week later vonniste de recht bank conform de eis: vrijspraak we gens gebrek aan bewijs. Op dat moment was Ewoldt al uit zijn ambt ontzet in verband met de duidelijk gebleken relaties met Lamkje van Zanden en op de 23e juni hield hij op predikant te zijn. Schielijk verliet hij daarna de pro vincie en ging vlot weer een nieuwe echtverbintenis aan De naam van de bruid? Lamkje van Zanden. LAATSTE HERINNERING De laatste herinnering aan het dra ma van Spannenburg, dat letterlijk en figuurlijk altijd in de mist is gebleven, kunnen we nu nog vinden op het begraafplaatsje van Ooster zee. Daar ligt mevrouw Ewoldt begra ven en er staat een ontroerende tekst op haar steen: Hier rust Mevrouw Geertje Leen- stra, echtgenoote van den predi kant dezer gemeente, geboren te Wommels 14 Oktober 1880, op noodlottige wijze om hel leven gekomen bij Spannenburg in de nacht van 16 Februari 1912, na latende drie kinderen, te jong om hun zware verlies te beseffen en diep betreurd door hare moeder, broeders en zusters. Dominee Ewoldt. onmiddellijk na zijn vrijspraak in hotel Jorissen gefotogra feerd. Waar zachte banden and'ren bin den In eigen huis droeg zij haar zwaarste kruis Haar liefde mocht slechts on trouw vinden Gods trouw zij met haar in Zijn Vaderhuis. Fenno L. Schoustra

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1979 | | pagina 69