GOSSE MET KIESPIEN ENNE SENUWEN NAAR VAN KOLLEM b.v WINTER- SPORT r lets anders dan anders m Boekenhart van Friesland Ruiterskwartier 173, Leeuwarden Tel. 05100-51135. KEUKENS J. TALSMA 89 SPECIAALZAAK Sportartikelen van wereldklasse U_l! ll J ii- tW TOON ZAAL FRIES TIMMER B.V. "Si; Jucobsstr. 10 LEEUWARDEN Tel. 05100 - 26717 Meinema St Jacobsstraat 3 Leeuwarden Tel. 36013 si Nieuwestad 40, tel. 21930 LEEUWARDEN (naast de Leeuwarder bioscoop) AUTOBEDRIJF Leen warde rweg 1, Warga Tel. 05105-1203 De garage waar U nog SERVICE wordt geboden. Gosse had de laatste tied weer last van zien mon. Der zatten een paar kiezen an de linker bovenkaak, die rot waren. En rotte kiezen kanne je een hoop last bezorge. Daar kan iedereen, die welles een rotte kies had het over met prate. Nou, Gosse kon et oek. Soms, onder et eten, adder in één van die kiezen of in allebeide toege- liek, wat terecht kwam, wat der niet in hoorde, dan verging ie van de piene en dan luste ie gien eten meer. Griet kocht meer supenbrei as an ders, maar ja, een grote kerel as Gosse mut wel wat meer innet li- chem hewwe as brei. Griet had al es zeid, jou mutte zo gauw mogelik naar Van Kollem, die kiezen mutte der uut, et wudt alleen maar erger ajje et niet doene. Mar Griet had goed praten. Griet had een goed gebit. Daar mankeerde nooit wat an. En wat de zaak voor Gosse nog er ger maakte, hij was doodsbang voor Van Kollem. Hij wadder al es eerder weest en azzie daaran terug docht, brak em nog altied et klamme zwit uut. Foei, foei, hij must er niet an denke Maar oppen dag kwam ie tuus van de fabriek, nou, hij zag zowat skeel van de piene. De fiets, die anders keurig inne bleek zet wudde gooide ie nou teu gen et hek an. Hij kwam de kamer in waar Griet em opwachtte. Gosse, die anders altied een keurige man is, zei nou woorden die ik hier niet neerskrieve kan. Hij gong pardoes in zien stoel zitten nadat ie Joris der eerst uutjaagd had. Laat mij es even naar die kies kieke, zei Griet zorgzaam. Gosse deed zien mon open en Griet keek innet gat. Ja, dat ziet er niet best uut, zei ze. En Griet was toen zo onvoorzichtig om met de nagel van heur wiesvin ger teugen een van de zere kiezen te tikken. De gevolgen waren verskrikkelijk. Gosse gaf een skreeuw die ze oppet hele achterste streekje hore konnen. Griet deinsde verskrikt achteruut en Joris stoof met een dikke steert de deur uut. Griet wist raad. Reseluut gong ze naar de kast en nam de fles met de brandewien der uut. Ze skonk een glaske vannet heilza me vocht in. Ze gaf et an Gosse. Hier, zei ze, nem maar een goeie sluk en dan goed om de zere kiezen spoele, goed spoele en niet derekt deurslukke. Ik gaan even oppe fiets naar Prinsen om wat te halen teugen de piene, ik bin zo terug. Gosse nam een sluk brandewien en spoelde en Griet reed met een flinke gang weer naar Prinsen oppe Tu ilen. Prinsen had een probaat middel teugen kiespien en Griet reed met dezelfde gang weer naar Werk- manslust. Zo, zei ze, meneer Prinsen zei, dat dit een middeltsje is teugen de piene en hij zei oek, dat je zo gauw moge- lik naar Van Kollem gaan mutte om die kiezen der uut hale te laten. Er middel van Prinsen hielp inder daad. En deur de spoelerij mette brande wien, en deur et middel van Prin sen, sukkelde Gosse die avond al gauw in slaap. De andere morgen trok Gosse, zij et skoorvutend, de stoute skunen an en fietste naar et Ruterskwartier, naar tandarts Van Kollem. De binnenkomst in de wachtkamer bij Van Kollem was niet opwekkend. Nou is een wachtkamer van een tandarts over et algemeen gien in stituut waar de bezoekers zitte te skateren van et lachen, maar as de mensen nou maar de mon dicht hielden. Maar kom bij een dokter of een tandarts inne wachtkamer, de grie- ze loopt je over de grauwe ajje die verhalen hore. En dat was bij Van Kollem al niet anders. Ik zal je es wat zegge, zei een man van zo'n goeie veertig jaar, hij trok mie de bek open en zette der een soorte van klem in zodat ik em niet meer dicht doen kon. Ja, ja, zei een moeke, toen hadden jou zogezeid de klem inne bek. Ja, zei de man weer, mut je hore toen begon ie met een klein skepke, zak maar zegge, die twee kiezen uut te lepelen, en verdove, ho maar, ik kneep zo had in die stoelleuning dat mien hannen der gewoon an vast zatten, zo had kneep ik. Gosse zei goeiendag en gong teu- genover de man zitten. Alle mogelike rare gedachten en voorstellingen speulden deur zien zere hoofd. Zo zat ie daar een half uur, een uur en toen was ie anne beurt. Met een gezicht of ie et skavot be trede must gong Gosse de spreek kamer binnen waar Van Kollem hem al op ston te wachten. Ga hier maar zitten, zei die en wees op de folter stoel. Gosse ging der in zitten en geliek gong de rugleuning van de stoel achterover. Met kloppend hart en et angstzwit oppet voorhoofd zat ie achter over in die stoel, hij kon gien woord uut- brenge. Zo, laat nu maar es even zien wat er an scheelt, zei Van Kollem. Van Kollem pakte de onderkaak van Gosse tussen duum en wiesvinger vast en keek met een fronsende blik in de mon voor em. Hij had een nikkelen haakje in de han en tikte teugen de twee zere kiezen met et gevolg dat Gosse zo wat deur de grond ging. Oehü Dat zijn de boosdoeners, hé. Van Kollem pakte een heel klein spiegeltsje en liet een lamp in de mon van Gosse skiene en zo bekeek ie alle kiezen en tannen die Gosse had. Van Kollem richte zich weer op, pakte een ampul en een injectiespuit en even later had Gosse een stieve kaak en mocht terug naar de wacht kamer. Et leek Gosse een eindeloze tied tot dat Van Kollem em weer halen kwam en zei dat ie weer inne stoel zitten gaan must. Hij zag de tang niet die Van Kollem achter de han had. Even later vielen de twee verrotte kiezen innet bakje naast de stoel. Spoel maar even, zei Van Kollem. Hij reikte Gosse een glas water an, en Gosse spoelde of et leven der vanaf hing. Hij ston op ute stoel. Versuft, verdoofd deur alle emoties klom ie even later opzien flets en reed naar huus. Hoe is et, zei Griet, toen ie in zien stoel inne kamer zat. Hoe is et, vroeg ze nog es omdat ie niks zei. Maar Gosse zei niks. Zien kaak was nog stief van de ver doving. Met een smartelike blik keek ie Griet an. Hij skudde et hoofd. Hij kon niks zegge. Arme Gosse. Bart van der Weerdt.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1979 | | pagina 89