PAND MET FRAAIE GEVEL STAAT AAN ZONZIJDE NIEUWESTAD PLIESJE VIS ONZE FOTOPRIJSVRAAG 5 Ja, ja, ook dit zijn dingen, die mogelijk zijn: wij plaatsen vandaag in 't Kleine Krantsje een foto van een huis voor onze prijsvraag "Leewadders, waar is dit?" en morgen staat er een afbeelding van exact hetzelfde pand met een heel verhaal in de Leeuwarder Courant. Een merkwaardige en puur toevallige samenloop van omstandigheden natuurlijk, maar het betekende wel, dat het oplossen van ons fotoraadsel deze keer voor tientallen abonnees wel efg gemakkelijk is geweest. Maar toch ook weer niet voor iedereen, want ook ditmaal ontbraken de traditionele foutieve oplossingen niet. gooi die bal es even op!" 'Dat is gien bal, da's mien fader Om te beginnen bij de inzenders, die verkeerd hebben gegokt: het pand met de fraaie gevel, waarvan wij een foto afdrukten in 't Kleine Krantsje nummer 344 stond niet aan het Groot Schavemek ("Daar wer den meubels en antiek verkocht" aldus een inzenderen "Winkelpand Groot Schavemek naast voormalige Rijkskweekschool, gevel is ge deeltelijk vernieuwd en er wordt nu aan verbouwd van binnen" aldus een andere abonnee), het stond niet aan de Tuinen ("Volgens mij Geu- bels op de Tuinen") en hel stond evenmin in de Sint Jacobsstraat: ,,'k Dacht, dat dit pand in de Sint Ja cobsstraat staal, vroeger een bak- kerij". ZEVENTIENDE EEUW Nee, het betreffende pand stond en staat nog steeds aan de "zonzijde" van de Nieuwestad bij de Lange- pijp: het is het uit het eerste kwart van de zeventiende eeuw daterende pand van de Muziekhandel van Ganzevoort En dat heeft een ongeteld aantal in zenders dus geweten, al of niet dank zij de Leeuwarder Courant. "Gan zevoort Nieuwestad 103" schreef onze abonnee, de heer P. van Kuik uit Leeuwarden uitermate kort en krachtig en hij voegde er aan toe: "Zie Leeuwarder Courant van 15 september 1979". "Jammer dat de Leeuwarder Courant 't Kleine Krantsje dwars zat dbor ook deze foto te plaatsen" aldus de heer S. Pasma te Drachten, die ons advi seert: "hiervoor maar een nieuwe opgave, dunkt mij". Maar dit laatste zou alleen nodig zijn geweest, wanneer iedereen kennis had genomen van de publi catie in het dagblad. Dat dit niet het geval is geweest, bleek uit heel veel, eveneens goede, oplossingen. "Ik hoop, dat ik niet mis ben, meer kan ik er niet van zeggen" schreef ons mevrouw S. Tadema-Braaksma uit Gorredijk en mevrouw R. Wil- tjer-Reitsma uit Leeuwarden gaf eerlijk toe "nu maar eens te raden: "Het lijkt er misschien niet naar, maar ik denk, het is het huis van Ganzevoort aan de Nieuwestad". Voor onze trouwe inzender, de heer Joh. de Jong te Leeuwarden was het deze keer "een makkie" zoals hij schreef, maar dat kan niet gezegd worden door de heer H. Schuur man, eveneens uit Leeuwarden. "Na veel denken en aanschouwen van gevels in de binnenstad, dacht ik, dat dit de winkel van Ganzevoort is" aldus berichtte hij. "Eerlijkheidshalve moet ik zeggen, dat ik de oplossing meen gevonden te hebben in een artikel over bouw stijl in de Leeuwarder Courant" schreef mej. E. R. Joustra uit Joure. "Hoewel het pand aan de rechter kant een trapgevel te zien geeft en afwijkt van die in de L.C., gok ik toch op het pand Nieuwestad 103". Alzo, goed gegokt. GEBOORTEHUIS Onze abonnee,mevrouw H. C. Volkers-Ganzevoort uit Wapenveld klom bij het openslaan van het be treffende nummer van onze krant op staande voet in de pen. "Nu moet ik toch wel onmiddellijk reageren op Uw fotoprijsvraag" schreef zij ons, "want dit is het pand van Ganze- voorts muziekhandel, sinds 1909 een muzikaal begrip. Bovendien is het ook mijn geboortehuis. Het is een van de mooiste gevels uit de stad, die de meeste Leeuwarders dan ook wel zullen herkennen" al dus mevrouw Volkers, die er aan toevoegde "Met heel veel genoegen hebben wij deze vijftien jaar 't Klei ne Krantsje gelezen en wij hopen het nog lang te mogen ontvangen". Ook mevrouw M. J. Dalstra-Van der Laan maakte van deze gelegen heid gebruik ons een pluimpje op de hoed te steken. "Wij zijn geen oud- Leeuwarders en voor ons zijn de foto's meestal niet op te lossen. Wij wonen nu vijfentwintig jaar in Leeuwarden en lezen ook al enige jaren 't Kleine Krantsje, dat we een prachtig krantje vinden. Deze keer was het wel gemakkelijk vanwege de Leeuwarder Courant". REUZE MOOI "De foto's in 't Kleine Krantsje vind ik reuze mooi, wat is ons Leeuwarden rijk aan mooie din gen" aldus een zeer enthousiaste mej. J. de Jong, die ons schreef dat hier vroeger op dit punt aan de Nieuwestad markt was en dat ze toen wel vet moest halen bij de kraampjes op deze markt. "De ge vel" aldus mej. De Jong "is een pracht, maar zit in de zomer te veel achter de bomen. "Maar" voegt zij er haastig aan toe: "deze bomen moeten beslist niet weg". Een lange brief kregen wij van onze abonnee, mevrouw C. Rolf-Copini uit Leeuwarden - wat zij ons schreef willen we graag even overschrijven COPINI „Het lijkt me deze keer geen ge weldige moeilijkheden op te leve ren, om het in no. 344 van het Klei ne Krantje afgebeelde pand „thuis" te brengen: De overbekende fraaie gevel is van het pand Nieuwestad 103, waarin al lange jaren de fa. Ganzevoort haar piano- en orgel- handel drijft. Het huis aan de rech terkant is het pand no. 105, van de fa. B. Vossenberg vóóir de verbou wing in het jaar 1904. In 1974 kreeg ik van ir. Kleiterp te Velp een fotokopie van een be kendmaking van een oprichting van een vennootschap, opgemaakt bij notaris A. Wiersma te Roordahui- zurn op 12-7-1878 tussen de heren Klaas Kleiterp, koopman en Julius Copini, uurwerkmaker. Het doel van de vennootschap was het repa reren en het drijven van handel in horloges, klokken, pendules, gou den vestkettingen en alle verdere voorwerpen tot eene volledige Horlogie en Klokmakers. Affaire onder de naam Firma K. Kleiterp en Campagnon. De vennootschap zal gevestigd zijn in de Huizinge Letter K no. 83 op de Vleeschmarkt te Leeuwarden. Dit nu is het pand, thans Nieuwe stad 103. Dit pand was tot die datum bewoond door de heer Her man de Jong, Leeuwarder Stedelij ke Muziekkapelmeester, die er een sigarenwinkel in had. Toen bovengenoemde Julius Copini vijf en tachtig jaar was, in 1938, schreef hij een korte schets van zijn levensloop, waarin ook de Ven nootschap met Kleiterp ter tafel komt. Hij schrijft o.m.: Het pand werd vertimmerd, koperen stan-y daards er in, gas met vijf kronen. Het werd een prachtzaak! Op het raam met prachtletters in rood en goud, de naam: Fa. Kleiterp en Co. De jonge Julius met zijn vrouw Clara, kwamen beneden bij de win kel te wonen en Kleiterp en de juf frouw (in die tijd de titel van een middenstandsvrouw) woonden bo ven de zaak. In hotel "de Phoenix" kochten ze van een Duitse reiziger voor 2000,- een partij prachtige pendules. Deze werden uitgestald in kastjes, waarin twee boompjes en voor de glazen (etalageramen) een vitrine met gouden kettingen. De zaak liep best, maar het boterde niet erg tussen de vennoten. De ven nootschap werd dan ook in onder ling overleg ontbonden en mijn opa Julius Copini begon elders voor zich zelf. Dit is alles wat ik weel aan gaande het pand Nieuwestad 103". Aldus mevrouw Rolf, die wij dank baar zijn voor deze interessante uit eenzetting. En dan nu de winnares van de drie antieke afbeeldingen, als vanouds aangewezen door het lot. Het werd mevrouw F. H. Feen- stra, Nieuwesteeg5 in Leeuwarden. Een heel bekende figuur in het oude Leeuwarden was Pliesje Vis. "Velen zullen zich hem herinneren" aldus schrijft ons onze abonnee, de heerj. Wassenaar te Hartin- gen'Ik kom Pliesje Vis nog al eens tegen in Harlingeit, waar hij nu woont. Een be minnelijk mens. Waren er vroeger opstootjes, dan ver scheen dikwijls Pliesje Vis ten tonele. Zonder gummi stok of bonnetjes werd de zaak in een gemoedelijk toe spraakje opgelost. Helaas scheen dit een nieuwe com missaris niet aan te staan. Hij -ontbood Pliesje Vis en zei, dat deze meer bekeurin gen moest makenMaar ach dat kon de goeie man niet. Op een keer liep hij op een tamelijk donkere avond door een klein straatje en zag daar een jong paartje niet nader te noemen handelingen ver richten. Schuchter tikte Pliesje Vis de jonge man op de schouder en mompelde vaderlijk: "Gelukkig 'mar, dasl hier niet staast te pie- sen, want dan ha'k die oppe bon slingere muiten -

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1979 | | pagina 5