Friesland Bank
Uw eigen bank
klomm
HARTELIJK BEDANKT
Eerst heel hartelijk bedankt voor
de mooie platen die ik van u kreeg
als prijs voor het raden van het
huisje op het Hoeksterpad. Wat fijn
dat ik dat gewonnen heb en nog fij
ner vind ik het dat mevrouw G.
Liemburg-Fluitman daar zelf op
heeft geschreven, want dat is de
zelfde waar ik vroeger vaak heen
ging, wij waren toen nog jong. Wij
gingen zomers met ons drieën, dus
nog een vriendin dat was Marie
Koopal uit de Amelandstraat in on
ze roeiboot naar de Grote Wielen
om te zwemmen. Zondagsmorgens
gingen wij naar de bibliotheek in de
Grote Kerkstraat om boeken te le
nen. Ik mocht graag bij de fam.
Fiuitman zijn, ik denk daar nog
vaak aan terug, het was een prettige
tijd.
Ik lees 't Kleine Krantsje al jaren en
zie er altijd weer naar uit en lees het
van A-Z.
Ook wil ik u nog heel hartelijk be
danken dat u mijn schoolfoto van de
Rehobothschool hebt geplaatst in 't
Krantsje no. 177. Nog gefeliciteerd
met het 15-jarig bestaan en nog vele
jaren.
Kuurstra uit de Smidsbuurt met z'n hondekar.
Smidsbuurt, wil ik graag even wat
rechtzetten en wel het volgende.
Mevrouw De Vries heeft het idee,
dat ik het daar niet gezellig heb ge
had. Niets is minder waar. Ik heb er
en ook mijn oudere broer juist heer
lijk gespeeld.
Minder plezierig is mijn herinnering
aan de dag dat wij met de verhuis
wagen op een zeer druilerige okto-
bemamiddag die nauwe straat inre
den. U moet begrijpen dat wij in
Sneek in een riant vrij huis woonden
op de hoek van het Muntplein en de
Pttns Hendrikkade en dan viel zo'n
binnenkomst tegen, nog meer voor
onze moeder dan voor onsl Neen, ik
heb daar heerlijk gespeeld en katte-
kwaad uitgehaald. Dit even als
rechtzetting. Verder mevrouw De
Vries-Postmus, nogmaals dank
voor de reactie en ik wens u het
allerbeste.
ker van het wilde geblaf van de hon
den, die uitgelaten waren omdat ze
er uit konden.
Die hondekar, ja, dat was nog een
echte ouderwetsen één, met een
span ervoor voor twee honden.
En vaak was die kar hoog opgetast -
Voorburg
U. Wassenaar
Leeuwarden
Mej. S. v. d. Meulen
GENOTEN
Het 349e Kleine Krantsje, dat bij
ons in de bus gleed hebben we weer
van A tot Z gelezen. Ook van de
foto's uit vroeger tijden hebben we
weer genoten.
Zo bijvoorbeeld de grote foto-af
druk op de voorpagina van de aan
komst van Sint Nicolaas op de Wil
lemskade in de jaren dertig met aan
de overzijde de „herenhuizen"' aan
de Willemskade zuidzijde.
Bij het aandachtig bekijken viel het
mij op dat het eerste en derde pand,
van links naar rechts, identiek dan
wel eikaars spiegelbeeld lijken te
zijn; dingen waaraan men door
gaans voorbij gaat.
In gedachten ziet men dan de tram
komende van de Vrouwenpoort
over de Verlaatsbrug de bocht ne
men via de Sophialaan naar het
eindpunt bij het Station NS!
Op de Stanfriesboot dachten we ook
„meester Greben" te ontwaren,
doch we weten het niet zeker!
Middelburg
H. Hoitsma
DE SMIDSBUURT
In antwoord op de leuke reactie van
mevrouw De Vries-Postmus op
mijn ontboezemingen over de
DE SMIDSBUURT
Al jaren ben ik geabonneerd op 't
Kleine Krantsje, en ik lees het
steeds met veel genoegen. In enkele
nummers van de laatste tijd be
schrijft de heer Wassenaar te Voor
burg uitgebreid zijn jeugdherinne
ringen en in nr. 349 haakt mevrouw
De Vries-Postmus daarop even in,
waar het de periode betreft, waarin
de heer Wassenaar als jongen in de
Smidsbuurt woonde.
Zij schrijft over de huizen die ver
derop in het straatje stonden, een
beetje achteruit, en noemt de namen
van enige families dié daar woon
den, o.a. Hey, Boon en Kuurstra.
Deze laatsten nu waren mijn groot
ouders, die daar destijds inderdaad
hebben gewoond.
Ik kan, wat dit betreft, hieraan ver
der niets toevoegen (daarvoor is dit
te lang geleden) maar in vervolg
hierop wel enkele van mijn jeugd
herinneringen uit de tijd, die niet
lang daarna viel, weergeven.
In het bescheiden bedrijfje, dat mijn
vader en grootvader samen nl. op
zetten aan de Nieuwe Hollanderdijk
moest hard gewerkt worden en ge
regeld trokken de mannen er op uit,
letterlijk „de boer op" om het een
en ander aan de man te brengen aan
landbouwgereedschappen en alles
wat daarmee annex was; de één met
een bakfiets, de ander met een hon
dekar.
Mijn grootvader vertrok 's morgens
altijd het eerst en dat was, vooral in
de zomer, al heel vroeg.
Dan werd ik als kleine jongen wak
met harken, de echte klassieke
hooiharken, geheel van hout en ver
stevigd met Spaans riet. Of nog va
ker met stapels zeven en aardappel-
bakken.
Ratelend en met een vaartje ging die
kar dan de straat uit, want de honden
waren jong en sterk, en wilden wel.
De oude man moest soms draven
om het tempo bij te houden.
Ja, die zeven en aardappelbakken.
Die bakken vooral: honderden heb
ben ze gemaakt, in die jaren dertig.
da pen
Op gezette tijden werd er een voor
raad hout van de firma Ovenneer
afgeleverd; stapels planken en bos
sen latten. Dan werd er de eerste
paar dagen alleen maar afgekort,
want die planken moeten zo gauw
mogelijk uit de weg.
Met name in de zomer werd er kei
hard gewerkt, want de boeren waren
„gleon-hastichen wilden die
bakken liefst onmiddellijk kunnen
gebruiken.
Dat dit niet altijd ging, spreekt van
zelf.
Maar wel zo spoedig mogelijk, en
dan werd er tot laat in de namiddag
doorgewerkt, gauw nog een soort
saus van okergeel er overgestreken,
die soms amper tijd kreeg om te
drogen, want vaak moest een flinke
stapel bakken dan met de „karri-
der" mee.
In die tijd was het bodeterrein nog
op het Oldehoofsterkerkhof, en la
ter, toen ik iets groter werd, ging ik
wel eens mee; het plein achter de
Oldehove stampvol vrachtauto's,
en daar tussendoor af- en aansjou
wende mannen. Over het algemeen
waren die dertiger jaren wel slechte
jaren, maar in de zomermaanden
viel er voor ons als kinderen toch
wel eens een snoepcent af: feest!
Met een cent kon je toen nog wat
doen: van zoethout en „butternuts"
tot aan kleine chocolade reepjes toe
(„Korff's reepkes"!)
Het is allemaal al meer dan veertig
jaar geleden, maar het staat je nog
helder voor de geest!
Zuidwolde (Gron.) H. Kuurstra
IK DANK U
Fenno Schoustra ik dank U! Mis
schien vraagt U zich af waarom.
Wel, om reden, dat ik mede door U,
en 't Kleine Krantsje mijn nicht die
ik in twintig jaar niet had gezien,
afgelopen week weer ontmoet heb.
'k Was weer eens eventjes in Leeu
warden.
Toen ik in vogelvlucht over de
Nieuwestad ging, "ik vlieg altijd"
zegt men, kwam ik ook nog me
vrouw Dijkstra tegen. Die hebben
voorjaren terug een bakkerij gehad
Achter de Hoven. Daarna ben ik
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
gauw suikerbrood gaan halen in op
dracht van m'n schoonzus in Den
Helder. Waarna ik met een bloe
metje in een run naar de Noorder
singel gegaan ben. Wat was dat
weerzien met nicht Tjitske prachtig
Geweldig gewoon en hopelijk vol
gen er meer familieleden die ik in
jaren niet gezien heb. Nogmaals
mijn hartelijke dank.
Den Helder Tjitske Kooy man-Bok
GROTE VERBAZING
Tot onze grote verbazing stond er in
het Kleine Krantsje van 24 novem
ber een foto van mijn overgrootou
ders. Ik kan mij nog goed herinne
ren, dat bij ons thuis in het kistje met
oude foto's net zo een zat. Mijn
grootvader, Hendrik van der Laan,
was ook een zoon van hen. Mijn
moeder, Trijntje Stellingwerf-Van
der Laan, was weer een dochter van
hem. De foto is gemaakt bij mijn
oom Jacob van der Laan in de Tjerk
Hiddesstraat. Hij woont nu in "het
Nieuwe Hoek". Mijn grootvader
heeft jaren een groentewinkel gehad
in de Balistraat. Hij overleed enkele
jaren terug op de zeer hoge leeftijd
van 96 jaar, na 16 jaar zeer liefdevol
te zijn verzorgd door zijn jongste
dochter.
Groningen
Mevr. T. Knoop-Stellingwerf
Grappige ontdekking: twee gelijke huizen aan de Willemskade
