MAKKELIJK EN MOEILIJK TE VINDEN PUNTEN IN BINNENSTAD ONZE FOTOPRIJSVRAAG 5 Nu wordt het tijd, dat we de uitslag bekend maken van onze fotoprijsvraag .Leeuwarders, waar is dit?" die in ons nummer 376 heeft gestaan. Zeker heel veel abonnees kijken er reikhalzend naar uit, want heel groot was ditmaal weer het aantal inzendingenOnze conclusie moet dan ook luiden, dat het niet zo moeilijk was uit te vissen, van welk punt een onbekende fotograaf, jaren en jaren geleden, de foto van het massieve hoekhuis en het daarnaast liggende smalle straatje heeft gemaakt. Wat niet wil zeggen, dat er helemaal geen onjuiste oplossingen bij ons binnenkwamen, want ook dat was, als altijd, het geval: verschillende inzenders zaten toch weer glad verkeer en zagen niet, dat wij de oude Peperstraat hadden afgebeeld met het - inmiddels verdwenen - huis, dat op de hoek van de Weaze heeft gestaan. - De Burmaniastraat met links de oude muur met het smalle deurtje, dat bijna niet te vinden was. woud schrijft ons. dat hij ..puur uit gemakzucht" nooit een oplossing inzendt. ..maar" zegt hij ..nu her inner ik me de dag, dat een rabijn in een ruw houten kist werd uitgedra gen uit het nabijgelegen pand aan de Weaze. In mijn herinnering liepen wel honderd joodse stadgenoten achter de lijkwagen. Vraag me niet hoe lang dat is geleden, misschien wel vijf en vijftig of zestig jaar. Ik stond op de stoep van het pand, dat is afgebeeld en dat later is afgebro ken in verband met de verbreding van de Peperstraat". Voor de heer A. A. Mulder van de firma Alex Copini was het oplossen van het raadseltje ditmaal niet moeilijk. „Ja" juichte hij, „dit is de hoek, waar wie iedere dag op uitzien!" Interessant was het wat de heer Th. Weda te Leeuwarden over de Peper straat schreef. „In dit korte en smalle straatje woonden overwe gend kleine zelfstandigen". Je had daar drie goud- en zilverwinkels. Visser, Rolf en Copini, en twee kroegjes. Van der Noord en Pran ger. Verder: Whale, dameshoeden. Kurkuik, in gedroogde en gerookte vis, tafelzuren, gedroogde zuid vruchten, groenten en fruit. Van der Werff, manufacturen (later eigenaar van de Rode Winkel aan de Wirdu- merdijk), Overdijk in galanteriën, Mulder, boekwinkel. Kanner, por selein, Van der Veen, drukker en op de hoek van de Groentemarkt de hoedenzaak van de zusters Romkes In deze zaak kon je ook prachtige grote dameshoeden huren, opge maakt met grote struisvogelveren en dergelijke: op feestavondjes voorde dames succes verzekerd. Mijn De dood maait ook de jonkheid af. Vermaalt de schoonste bloem tot kaf, En toch deez bloem zal eeuwig bloeyen. De beste landman deed haar groeyen. Hij keurde haar een plaatse waard. Lof zij zijn Naam, in 's Hemels gaard! „De rondte, waar die jongen op staat met sien witte bloes en klom pen" zo schrijft ons de heer R. Vis ser te Leeuwardenis de Piep over de Weaze, die we Peerdepiep noemden" en die mooie Leeuwar der naam kwamen we in veel meer oplossingen tegen. „De Peper straat" vervolgt de heer Visser, „was heel smal; toch reden de Van Gend en Loospeerdewagens er doorheen". „Ik vind wel" schrijft ons de heer Joh. de Jong te Leeuwarden, „dat met de verbreding van de Peper straat een uniek stuk oud Leeuwar den is verdwenen, wat me nog altijd spijt. Helaas moeten meer van deze vertrouwde plaatsen het pad ruimen voor het hedendaagse verkeer". LOUW DIJKSTRA vrouw vertelde mij dat zij daar als kind met haar moeder eens een hoedje had gekocht met breed lint en franje; kosten acht en negentig cent. Er waren er ook van acht en vijftig cent De heer P. Viersen te Leeuwarden was de enige, die ons wist te vertel len, dat het hoekhuis van de Weaze, toen de foto werd gemaakt, be woond werd door de Firma Turks- ma, grossier in fournituren. MYSTERIEUS Veel inzenders noemden de firma Louw Dijkstra, handel in gedistil leerd, als gebruiker van het verdwe nen pand en de heer ir. J. J. Ster- kenburg te Rotterdam heeft nog een herinnering aan het zoontje van de eigenaar: „Daar kwam ik zo'n klei ne zeventig jaar geleden wel spelen met Louwpie, een zoontje van de eigenaar, dat evenals ik omstreeks 1906 moet zijn geboren; waar schijnlijk kenden wij elkaar als klasgenootjes van de bewaarschool van mej. Fischer aan de Tuinen. Mijn ouders woonden op de Nieu- westad in de schoenwinkel op nummer 140, die later is overge gaan in eigendom van V. en D„ in 1963 door brand werd vernield en tenslotte in de uitbreiding van V. en D. is opgenomen". De heer A. van der Koöi te Oranje Tenslotte een zeer mysterieuze op lossing van onze abonnee, me vrouw Janke Westra uit Den Haag, die ons schreef „geen moeite te hebben met dit zoekplaatje, want ik sta er zelf op met mijn zusje, die voor me staat". Maar hoe we ook turen, we zien op de foto alleen maar mannelijk volk en kunnen er met de beste wil van de wereld geen meisjes op ontdekken. Overigens noemt mevrouw Westra ook niet de naam van de straat. Kleine vergis sing in 't spel? Hier komt de winnaar van het uit geloofde boekje Populaire Leeu warders: de heer G. Epema, Gerrit de Voslaan 28 te Puttershoek. En dan nu de fotoprijsvraag van ons voorlaatste nummer - tsjonge, jon ge, wat bleek dat een moeilijke op gave te zijn! Dat was nou echt iets voor de specifieke speurneuzen on der onze abonnees, maar het slechte weer van de laatste weken zal hen wel parten hebben gespeeld; het was niet erg aanlokkelijk de straat op te gaan om te gaan zoeken naar het gefotografeerde punt. Er kwamen dan ook slechts tien oplossingen Dit is een andere foto dan die we afdrukten voor onze prijsvraag, maar wel genomen vanaf hetzelfde puntDe Peperstraat is nog net zo smal als de Oude Oosterstraat. Links het pand van Turksma, dat voor de verbreding moest ver dwijnen. slagerij van Beetsma is geweest"). Nee hoor, het was allemaal op een heel ander punt in de stad en maar enkele abonnees hebben het gevon den, zoals bijvoorbeeld de heer Th. Weda te Leeuwarden. Hij schreef ons het volgende: TOCH SUCCES „Toen ik letterlijk alle straten en stegen in de binnenstad had door kruist, gaf ik de moed haast op om het nog te vinden. Maar na alle straten in gedachten nog eens de re- vu te hebben laten passeren, bleef er een over, waar ik nog niet was ge weest. Direct op de fiets er heen en daar was het pand. nog bijna gelijk als op de foto, maar wel ouder met de gietijzeren afvoerbuis en de zinken regenpijpen en de metalen steegdeur. Boven de deur geen houten hekje meer, maar vervangen door ijzeren spijlen. Ook het huis nummer bleek nog aanwezig te zijn. Mijn oplossing is: Burmaniastraat 4". Aldus de heer Weda, die met zijn volhardende speurwerk dus toch nog succes heeft gehad. Maar, nogmaals, hij was een van de zeer. zeer weinigen. Mevrouw T. Kuizinga-Drent te Baflo wist ons te berichten, dat Arie Smit op dit punt een smederij heeft gehad en dat de steeg nu van Schootstra's Vishandel uit de Klei ne Kerkstraat is. De belendende panden zijn, aldus de heer H. de Bruin te Leeuwarden, in gebruik bij de meubelzaak van Steenhuizen aan de Nieuwestad. Goed, dan de gelukkige prijswin naar - dat werd de heer H. Bos, Willem Loréstraat 140 in Leeuwar den. Ook hij kreeg het boekje Po pulaire Leeuwarders inmiddels thuisgestuurd. binnen en daar waren ook nog een aantal foutieve bij. OUDE MUUR De oude muur met het raam en het smalle deurtje konden we immers niet aantreffen in het Droevendal („Pand aan Droevendal tegenover Gedempte Keizersgracht en Kan tongerecht"), ze was ook niet te vinden op de Put („Ik geloof, dat mijn man en zijn vader daar vroeger hebben geslacht - de koeien konden er soms maar net door de steeg"), evenmin op de Nieuwestad („De winkel van Supertex met daarnaast de bioscoop") en ook niet bij de Poststraat („Naar mijn mening is dit het pand aan de Poststraat, hoek Minnemastraat, waar vroeger de

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1981 | | pagina 5