TOEN HET VLIET HET VLIET NOG WAS HOEDEMAKERSSTEEG NET ALS IN OORLOG GEBARRICADEERD BOLMAN JUWELIER VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN RADICAAL VERANDERD LEEUWARDEN UITHUIZIG THUIS EN THUIS UITHUIZIG ZEVENTIENDE JAARGANG 18-4-1981 NUMMER 383 'T KLEINE KRANTS JE Deze foto is nog niet eens zo heel erg lang geleden gemaakt en toch veranderde het hier afgebeelde punt van de stad sindsdien radicaal. Dit is het laatste stuk van het Vliet met links het scheepswerfje van Langenberg en rechts de huizen van het Noordvliet slot. Het Vliet is sindsdien gedempt-er jakkeren nu auto's overeen brede asfaltweg, waar eens in stille rust wat scheepjes lagen. Ook hier is een stukje romantiek geofferd op het altaar van de stadsontwikkeling. Nu kunnen we er wel omheen draaien, maar het is natuurlijk een grote vergissing geweest, dat dit Vliet is gedempt, zoals het in een verder verleden verkeerde beslissingen waren om schilder achtige grachtjes te dempen als die langs Turfmarkt en Tweebaksmarkt en van de Wortelhaven en de Eewal. Sommige steden herstellen in deze tijd eens gemaakte fouten door het weer openleggen van grachten, die vroeger zijn gedempt. Wie weet, dat dit ook nog eens bij de Tweebaksmarkt en de Eewal geschiedt - met het Vliet zien we dat minder gauw gebeuren. Na de recente grote brand bij het Ruiterskwartier, die vier panden aantastte en waarbij ook de vroeger zo bekende dancing van Jean Pierre Houbein in de as werd gelegd, is niet alleen de Oude Lombardsteeg voor alle verkeer afgesloten, maar verrees er ook een schutting in de evenwijdig aan de "Bargesteeg" lopende Hoedemakerssteeg. Het afsluiten van deze laatste steeg deed ons weer denken aan de oor logsjaren, toen de Duitse bezetters een muur optrokken in deze zelfde Hoedemakerssteeg en, merkwaar dig genoeg, ook nog op precies de zelfde plaats waar nu de schutting staat. In het Spaarbankgebouw aan het Zaailand resideerde in die donkere oorlogstijd de zo gevreesde Sicher- heitspolizei en nu moet het eens zijn gebeurd, dat een verzetsstrijder, die juist was gearresteerd en het ge bouw van de spaarbank zou worden binnengebracht, kans zag zich aan de greep van zijn belagers te ont worstelen. Als een haas vloog de man er van door, rende dwars over het Wilhel- minaplein, schoot toen de smalle Hoedemakerssteeg in en kon zich een moment later veilig voelen in het gewoel op de drukke Nieuwe- stad - het is de bezetters niet gelukt hem daar nog te achterhalen. Om het welslagen van eventueel volgende vluchtpogingen te ver kleinen, trokken de Duitsers daarna een metershoge muur op in die Hoedemakerssteeg - wie het dan nog eens zou wagen door deze don kere doorgang te ontsnappen, liep lelijk in de val. Of dit laatste ooit nog eens is ge beurd, weten we niet, evenmin of het hierboven geschetste geval zich inderdaad zo heeft voltrokken - in ieder geval ging het verhaal in de oorlog in Leeuwarden van mond tot mond. De muur is er ook tot de dag van de bevrijding blijven staan en pas na het neerhalen van deze merkwaardige barrière werd de Hoedemakerssteeg weer een door gaande steeg. Het afsluiten van de bredere Oude Lombardsteeg, vlak bij de Hoede makerssteeg, zullen de Duitsers wel nooit hebben overwogen - daarvoor was de Bargesteeg een te veel ge bruikte straat, ook door de bezetters zelf, die, al of niet met hulp van Hollandse handlangers, heel wat goede Nederlanders langs deze weg naar het gruwelijke hol van de Si- cherheitspolizei hebben gesleept. N1EUWESÏAD160 TEL05100-23983

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1981 | | pagina 1