E H bontmodes ZES ZOONS EN ZES DOCHTERS BOLMAN JUWELIER DE BRUL- LOFT m VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN HANNES EN ROOSJE IS DIT EEN RECORD LEEUWARDEN BONT- BEWARING REPARATIE en MODERNISERING ZEVENTIENDE JAARGANG 30-5-1981 NUMMER 386 Vijf zoons en vijf dochters waren er in het gezin van het echtpaar Jannus Bos - Aaltje Bos-van der Laan uit Leeuwarden, waarvan wij vier weken geleden een foto afdrukten in onze krant. Zeker een bijzonderheid, deze "eerlijke verdeling" van het aantal dochters en zoons. Maar "een record" kunnen we het niet noemen: vandaag presenteren wij onze lezers een gezin uit Leeuwarden, dat bestond uit vader, moeder en zes dochters en zes zoons.' Het is het gezin van de eens in onze stad zeer bekende Bouwe Smeding, die in 1965 overleed. Zijn weduwe, H. Smeding-Rauwerda woont nu in het Limburgse Hulsberg bij één van haar dochters in. De jongens zijn Meindert, Bertus, Jan, Eli, Auke enAndré, de meisjes Veronica, Hany, Gretha, Saakje, Boukje en Tini. Veronica is helaas overleden; zij werd maar vijf en veertig jaar. Dan kregen we nóg een melding binnen van een Leeuwarder gezin met zes dochters en zes zoons. Dat was het gezin van de heer en mevrouw Luwe de Jong - Anna Hager; de heer De Jong was de eigenaar van het modemagazijn Het Nieuwste, vroeger aan de Tui nen, later en ook nu nog op de hoek van de Voorstreek en de Wortelhaven. De meisjes: Sien, Annie, Suze, Lucie, Tide en Marie, de jongens: Marinus, Frits, Melle, Cor, Chris en Wim. Van gezinnen met zeven dochters en zeven zoons hebben we tot dusver nog niet gehoord - het lijkt ons ook wel sterk, wanneer ze zouden bestaan. kaar en de vrouwen naast mekaar - op de Voorstreek. Gosse torste een grote, bloeiende azalea. Hij droeg em in zien beide hannen en hield em stief voor zien buuk en dat gaf enig ongemak toen ie de treden van de Tuuntsjebyug afdaalde. Et was een geluk voor em dat Sipke naast em liep want krek bij de onderste trede zu ie nog stroffele. Maar dat liep goed af, gelukkig. Griet en Martha skrokken anders wel even hoor. Griet had de azalea daags te voren bij Sierksma op de Wuddemerdiek kocht. Tante Maai ke had tegen Griet zeid, dat ze zo- veul van azalea's hield. En zo kwam et dat Gosse nou met een azalea voor de buuk liep. Nee, dan had Sipke et wel wat makliker. Sipke had voor oom Tjerk een mooie doos si garen kocht bij Scheepstra op de Voorstreek. Ze liepen langs de Voorstreek, over de Kelders, et Naauw deur en over de Wuddemer diek en ze waren - lang voor dat de tram naar Bergum vertrok - op et station. Nou, te vroeg op et station kan gien kwaad. De reis met de tram naar Bergum, dwars deur de zonnige weiden, was een plezierige beleve nis en toen de tram in Bergum stil ston was daar neef Durk met de til- burry. In een kalm drafke draafde Bruun met zien vrachtje naar de boerderij. Onderwiels vroeg Durk belangstellend naar de gezondheid van de gasten en de gasten - dat wil zegge Griet en Martha - vroegen op hun beurt naar de gezondheid van Tante Maaike en oom Tjerk. Voor de boerderij stonnen twee pa len. An de ene paal hing de Neder landse vlag en an de andere paal hing de Friese vlag. Boven de deur van et woonhuus was een fraai skild anbrocht met de woorden 'HULDE AAN HET BRUIDSPAAR' met in et midden et getal 25. Op et hiem ston nen al wat sjezen van bruiloftsgas ten. In de voorkamer - de mooie kamer - wudde ons viertal opwacht deur Tante Maaike en oom Tjerk. Tante Maaike had et - breed gouden - ooriezer op et hoofd en oom Tjerk ston naast heur in et zwarte pak en knellende skunen. Er waren natuurlik meer meensen in de mooie kamer. Et was er vol, smoorvol zelfs. Et zag er blauw van de sigarerook. En een lawaai! He- re, here, zei Griet, wat prate die meensen toch allied hard, horen en zien vergaat je. Der kwam een vrouw naar tante Maaike en oom Tjerk toe en die zei wat teugen hun en toen zei oom Tjerk of ze allemaal naar de skuur gaan wuden. Op de deel - die voor dizze gelegenheid extra skoonskrabt was - ston an de kant van et woonhuus een grote tafel waarop een prachtig geborduurd tafellaken lag dat Lies voor heur ouders maala had. An dizze tafel stonnen zeven stoelen waarvan de vervolg op pag. 3 Hat voorjaar ia daar da baata tijd voor. U voorkomt lang» wachttijd In da wintar door NU komen! Voorstreek 22 Leeuwarden 05100-39173 J 1 KLEINE KRANTSJE 't Was inne vieftiger jaren. Hannes en Roosje saten op een sundagmid- dag op een bankje voor het Gymna sium. Ik had net 't gesicht op het tweetal. Hannes sat wal onderuut- sakt, dromerig voor sich uut te sta ren. Roosje sat stief teugen Hannes an - 't was net een verliefd steltsje. Dit vredig tafreeltsje duurde niet lang, want Roosje begon heftig teu gen Hannes uut te varen met so nou en dan een skokskouderke. Het was voor mij net een pantomime, want ik sat van achter de raten dit alles an te sien. Hannes bleef onverstoorbaar en liet de waterval van woorden gelaten over sich heengaan. Dan een ver achtelijk spuike naar links van Hannes. Roosje wudde nog hefti ger. Hannes keek laatdunkend naar Roosje, deed een greep inne buse en pakte 't fleske - 't hoofd ging wat achterover en .klok, klok, klok. 't Fleske weer inne buse. Roosje du vels en weer een skokskouderke Opnij een spuike van Hannes naar links, weer het fleske en so ging dat nog een paar keer. Toen was t fles ke leeg en Roosje en Hannes ver dwenen stiefgearmd het tegelpad af, richting Viezelstraat. D. Miedema Et was op de dag van de bruiloft van tante Maaike en oom Tjerk uutzon- derlik mooi weer. Et was om zo maar es te zeggen, einepiekeweer. Gosse en Griet en Sipke en Martha waren oek uutnodigd om op de bruiloft te kommen en zo kon et ge- beure dat Gosse en Sipke en Griet en Martha met zien vieren in hun zundagse kleren op weg waren naar et station. Et was nog vroeg op de dag. Boeremeensen staan vroeger op dan stadsmeensen gewoonlik doen en as je dan op visite gaan, of zo as hier op bruiloft, dan mut je daar wel rekening met houwe. Zo is dat. Afsproken was dat ze met de tram naar Bergum reize zuden en dat Durk - de zeun van tante Maaike en oom Tjerk - hun daar van et tramstation ophale zu met de tilbur- ry- Zo was dat afsproken, maar zover was et nog niet. Nou liepen ze met zien vieren - de mannen naast me- NIEUWESTAD160 TEL05100-23983

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1981 | | pagina 1