JELLE
SPECTACULAIRE VLUCHT UIT
LEEUWARDER GEVANGENIS
BOLMAN
JUWELIER
VOOR LEEUWARDEN EN DE
WIJDE WERELD ER OMHEEN
LEEUWARDEN
VIJF EN TWINTIG JAAR GELEDEN
ZEVENTIENDE JAARGANG
12-9-1981 NUMMER 392
Voorstreek 22 Leeuwarden 05100-39173
TKLEINE KRANTSJE
Het is zaterdag, dus een vrije mid
dag van school en met de jongens
zwerft Jelle deur de stad inne hoop
het een en ander te beleven.
Gosse en Abe en oek Tjeerd binne
vanne partij.
Wat salie we es doen?
An een peerdewagen hange of bak-
ketskiete, kanne je elke dag wel
doen.
"Weest wat", seit Gosse, "we
gaan hofkesingen in Huzum, daar
staan goeie bomen!"
Dus de jongens de Schrans uut naar
Huzum.
De keus valt op een bitsje afgelegen
klein boerespultsje.
Een boom met bijna riepe bel
lefleuren lokt wel an.
Twee man de boom in en de derde
met een zak er onder, klaar is kees.
Mar het duurt niet so lang of daar
klinkt het: "Daar komt de boer an!"
De jongens vluchte as hazen, maar
Jelle, die boven inne boom sit, kan
niet so gauw wegkomme.
De boer, met een felle keeshon an
een touwtsje, komt rustig anlopen
en Jelle staat doodsangsten uut. Mar
de boer seit gien woord, bient sien
hon anne stam vast en wandelt rus
tig naar huus.
As Jelle sich mar even beweegt,
bromt de hon al, dus blief sitten,
waar je sit.
Het duurt wel uren, dat Jelle inne
boom sit en hij weet niet meer hoe ie
sitte mut.
Eindelijk komt de boer er weer an en
nog seit ie gien woord. Nou maakt
ie de hon weer los en hij verdwient
uut het sicht.
Kromgebogen komt Jelle uut de
boom.
Hofkesinge? Nooit weer!
As vader 's avonds vraag, "Jelle,
wat sist nuver te wippen, hest pien
in't achterst?" weet Jelle niet wat ie
seggemut... Enne Rozema
N1EUWESTAD160 TEL05100-23983
Het is precies een kwart eeuw geleden, dat Leeuwarden de sensatie beleefde van een spectaculaire
ontvluchting uit de StrafgevangenisTwee gedetineerden, een beruchte inbreker en een tot levenslang
veroordeelde moordenaar, zagen kans op een originele manier hun verblijf te verlaten. Na het ontdekken
van hun onverwacht vertrek ontstond er een opzienbarende achtervolging, die sterk deed denken aan een
klopjacht uit de vorige eeuw, toen in één keer acht boeven de Leeuwarder gevangenis ontvluchtten. In
tegenstelling met toen vielen er nu echter geen doden te betreuren: in minder dan twee dagen keerden de
uitbrekers terug naar de plaats, waar zij behoorden te zijn.
Die uitbrekers waren de negenen-
twintigjarige Chris Blanken, tot
levenslang veroordeeld wegens
moord en de dertigjarige Herman
Houben, die vooreen serie inbraken
veroordeeld was tot zes jaar. Blan
ken werd als een gevaarlijke misda
diger beschouwd. Hij was geen on
bekende in de Leeuwarder gevan
genis: al eerder zat hij hier en ook
toen wist hij uit te breken om na
twee maanden vrijheid opnieuw te
worden gesnapt.
Ook Houben zat niet voor het eerst
achter de tralies. Al tweemaal zag
hij kans te ontvluchten uit de Haar
lemmer gevangenis.
HERNIEUWDE
KENNISMAKING
Het was in die inrichting, dat beide
mannen elkaar leerden kennen en
het was niet zo vreemd, dat ze de
kennismaking in Leeuwarden her
nieuwden. Spoedig werd door de
heren een ontvluchting voorbereid.
Herman Houben was daarbij de
man, die het hersenwerk verrichtte.
Handig als hij was, zag hij kans een
valse sleutel te maken van het bij de
gevangenis behorende kledingma
gazijn. Die sleutel mochten ze na
tuurlijk niet bij hem vinden - daar
om zaagde hij zijn broodplankje
doormidden, verborg de sleutel
daarin en lijmde beide stukken weer
aan elkaar.
Van wat touw, afkomstig van
hangmatten, konden de mannen een
lange sterke lijn maken en aan de
uiteinden werden met rubber om
wonden haken bevestigd. Na het
voltooien van deze voorbereidin
gen, die ongeveer een half jaar in
beslag namen, was het wachten op
een geschikt moment. Dat kwam op
de zevende augustus, een zondag.
TRIESTE DAG
Het is een gure, trieste, regenachti
ge dag. Om zes uur 's avonds wordt
tijdens het luchten appèl gehouden.
Beide mannen melden zich. Daarna
komt hun kans. Tijdens het naar
binnen gaan zonderen ze zich on
gemerkt van de anderen af en slui
pen ze, zonder dat iemand het ziet
naar de zolderverdieping van het
gebouw.
Hier houden zij zich schuil tot het
invallen van de duisternis. Met de
door Houben gemaakte valse sleutel
is het een klein kunstje in het kle
dingmagazijn te komen. Houben
.vindt er z'n eigen kleren terug.
Blanken trekt een pakje van een an
dere. gedetineerde aan. Dan maken
Zoals in 1868 gevangenen kans zagen te ontvluchten, zo gingen ze er ook nu
vandoor: langs een touw over de gracht.
zij een gat in het dak en belanden zij
vandaar in de dakgoot. Veel is er al
gewonnen, maar het ergste zal nog
komen.
Even is het wachten op een geschikt
ogenblik en als ze niemand op straat
zien, wordt het ene einde van het
touw naar beneden geslingerd.
Ze weten het zo te doen, dat de
haken aan de lijn zich vastgrijpen
aan het ijzeren hek, dat zich bevindt
op de Keizersgracht tegenover de
Kruisstraat. De haken aan het an
dere eind worden aan de dakgoot
bevestigd. Door de rubberbekleding
van de haken, heeft één en ander
nagenoeg geruisloos plaats gehad.
Juist als de lijn bevestigd is, horen
zij in het gebouw het bekende bel-
signaal voor het avond-appèl.
Ze moeten nu voortmaken, want
straks zal hun afwezigheid worden
bemerkt.
Het slechte weer speelt hun in de
kaart.
GEEN MENS
Op straat is geen mens te bekennen.
Behendig laten zij zich nu van een
hoogte van een tien meter langs de
lijn naar beneden glijden. Zodra
Blanken op de grond staat, komt
Houben naar beneden. Als deze
halverwege is, krijgen beiden de
schik van hun leven. Een juist pas
serende wielrijder stapt van zijn
fiets en blijft het schouwspel gade
slaan. Verder doet hij echter niets.
Nadat Houben ook op de grond is
aangeland, wordt de lijn van het
hekje los gemaakt, waardoor het
touw slap langs de gevangenismuur
komt te hangen. Dan kiezen ze hun
weg door de Kruisstraat.
Nogmaals krijgen ze daar een on
verwachte schrik. Zij lopen langs
een vrijend paartje, dat de ont
vluchting moet hebben gezien.
Maar ook hier gebeurt verder niets.
Op goed geluk lopen ze voort. In
middels heeft men in de gevangenis
de ontvluchting ontdekt.
Bij het avond-appèl mankeren beide
mannen en er wordt terstond alarm
geblazen. Als dan kort daarna de
tegen de gevangenismuur hangende
lijn wordt ontdekt, weet men met
zekerheid, dat de vogels gevlogen
zijn.
Rijks- en gemeentepolitie worden
gealarmeerd, de omgeving van de
gevangenis wordt afgezet.
De beide mannen, die deze alarm
toestand hebben veroorzaakt, zwer
ven door de hun onbekende stad.
Doordat zij hier heg noch steg ken
nen, dwalen zij zo, dat zij op een
gegeven moment weer bij de ge
vangenis uit komen. Daar zien zij
welk een consternatie zij hebben
teweeggebracht. Op veilige afstand
zien ze de politiemensen bij het ge
bouw posteren. Haastig maken zij
rechtsomkeert en zoeken ze de vei
ligheid in een andere richting.
Na enig omzwerven komen zij in de
Schrans terecht. Zij lopen dan de
Overijsselsestraatweg uit. In de
omgeving van Goutum verlaten ze
de grote weg om vervolgens bezit te
nemen van een bij een boerderij
staand hok. Daar gaan ze slapen. De
volgende morgen al vroeg vervol
gen zij hun weg in zuidelijke rich
ting. Als het daglicht wordt kruipen
ze in een langs de weg staande hooi
schelf. Hier kunnen ze rustig een
dutje doen.
vervolg op pag. 8
bont =3E
Wij staan borg voor een goede bontmantel in elke bont
soort. Eventueel ook naar maat, zonder prijsverhoging! Dat
geldt tevens voor de grotere maten (48, 50 en 52).
Henoma
bontmodes