Friesland Bank
J. Das Co bv
&A Jou fttt
faup -
Uw eigen bank
Lezers klommen in de pen f
HET OUDE HUIZUM
Met veel interesse volg ik altijd het
geen Mr. J. S. Bijl in ons Kleine
Krantsje schrijft. Hij treft precies de
sfeer, die ik ook altijd heb meege
maakt.
Ik ben namelijk ook een Schranzer
(geen vreter), geboren bij het Hol-
landerdiekje in het jaar 1900. Later
verhuisden wij naar de Torenstraat,
die toen nogdoodliep, uitzichtopde
Huizumer toren.
In die Torenstraat was zo'n gezellig
kruidenierswinkeltje van Anna
Woudt. 't Was een weduwe met
twee zoons. Zij was van goede
komaf en droeg een breed gouden
oorijzer. Je kon er van alles en nog
wat krijgen, petroleum, bruine sui
ker, mosterd, azijn, maar ook alles
voor de dorst, bier voor vijf cent en
limonade voor zes cent.
Toen ik driejaar was ging ik naar de
kleuterschool, die was toen in de
Huizumerlaan. Je moest dan eerst
over een bruggetje. Ik meen, dat
meester Bijl Senior schuin tegen
over die kleuterschool woonde.
Meester Haan was meen ik zijn
naaste buurman.
Van de kleuterschool naar de grote
school. Eerst moest je dan nog in
geënt worden, tegen pokken meen
ik. Ook de leerkrachten van die
grote school kan ik me nog herin
neren. Eerste klas juffrouw Heslin-
ga, een knappe jonge vrouw. Twee
de klas Juf Heslinga, een oude vrij-
gezellin. Derde klas juf Zendijk
(Juf Joodsje") - die kon zo gezel
lig voorlezen. Vierde klas meester
Dassen, de man van het zingen.
Toen had ik nog een mooie stem en
moest ik wel eens voorzingen, soms
ook met een meisje, ik meen Klaar-
tje. We zongen dan achter in de
gang, dan hoorde je de echo zo
goed.
De vijfde klas was ook bij meester
Dassen en in de zesde klas meester
Bijl, een gezellige onderwijzer. Ze
vende klasse hoofdonderwijzer
meester Harts, een heel goede leer
kracht.
Van thuis mocht ik nog een jaartje
doorleren, maar langer kon niet
door gebrek aan geld. Intussen wa
ren we verhuisd naar de School
straat achter de Harmonie, maar de
Schranzer school bleef ik trouw.
Nog even over de politie in de
ONDERHOUDSWERK
Aannemersbedrijf'
Tel.05100-29151 -22835
b.g.g. 60963-62102
Schrans; de eerste was dikke Oos-
ting, dan had je Sybrandy, die
woonde in Huizum en dan was er
nog een, maar die naam ben ik
kwijt.
Ik meen me ook nog te herinneren,
dat in 1912 een zuster van Mr. Bijl
trouwde in het gemeentehuis aan de
Schrans - een heel knappe bruid, in
het wit gestoken.
Achttien jaar was ik toen ik Leeu
warden verliet en nadien heb ik in 't
hele land gewoond, maar die Leeu
warder tijd herinner ik me nog als de
dag van gisteren.
Nu woon ik in Zwolle en als Mr.
Bijl nog eens van Den Haag naar
Leeuwarden gaat, moet hij dat via
Zwolle doen, ik zou hem graag eens
willen ontmoeten.
Zwolle M. P. Lubberts
SCHOOL 12
De heer D. S. Miedema uit Zuid
hom vraagt in 't Kleine Krantsje
nummer 397 o.a. om namen van
leerlingen uit de zesde kas van
school 12 in 1919.
Hier volgen de namen zoals die op
de foto voorkomen:
Van boven af: Bart v.d. Weerdt,
Jopie Bottema, IJsbrand de Jong,
Kees Veninga, Henk Boersma,
Gerrie Jansonius, Anne Fokkema,
Bouke Goedemoed, Boukje Goe-
demoed, Jantje Bleeker, Mina Mit-
tertreiner, Niesje Bottema, Bep
Schuitemaker, Pietje Venema, Jan-
y Rodenhuis, Bertha Milius, Ie-
beltje v.d. Werf, Jan Kramer, Nico
Meinesz, Henk Ferwerda, Jurrie
Jansonius, Lieuwe v.d. Meulen,
Waling Dijkstra, Sietze Goede
moed, Itty Bleeker, Zusje Milius,
Jan Deknatel, Frits Milius, Roelof
Deknatel, Gerrit Bleeker en Aldert
v. Keulen.
Onderwijzers die ik mij nog kan
herinneren zijn meneer Siersma,
meneer Beunk, meneer Ellerbroek,
meneer Heyneker, meneer Meinar-
dy, meneer Hijgenaaren juf Walda.
Haarlem B. J. van der Weerdt
FOTO MULOSCHOOL
Erg verrast was ik door de foto van
de Muloschool in 't Kleine Krantsje
nummer 397. Zelf ben ik al ruim
veertig jaar uit Leeuwarden van
daan en ik weet ook alle jongens
namen niet meer, zodat ik mevrouw
Boer-Sijtsma er ook niet aan kan
helpen.
Luwina Wijmstra, Sjoerdje Goerres
en Gerben Beetstra leven niet meer,
maar het zullen er misschien nog
wel meer zijn, die niet meer in leven
zijn.
Ik zelf ben nu drie en zeventig jaar
en ik dacht, dat deze foto nog voor
in de Torenstraat was zo'n ge
zellig kruidenierswinkeltje van An
na Woudt
1922 is gemaakt, maar zeker ben ik
er niet van. Bijna zestig jaar gele
den, waar blijft de tijd.
't Kleine Krantsje hartelijk dank
voor de geplaatste foto - misschien
volgen er nog meer. Een tijd gele
den was er een grote foto van de
M.T.S., waar een broer van me op
stond.
Den Burg,
G. den Braven-Jorna
FANTASTISCHE JEUGD
Met interesse lees ik altijd 't Kleine
Krantsje. Zelfben ik een oud Leeu
warder en ik heb gewoond aan de
Julianastraat nummer 3 bij de
Tweede Kanaalsbrug. Die straat
heeft plaats gemaakt voor een afde
ling van de Condensfabriek.
Vroeger speelde ik met mijn broers
bij de Condens, bij de Zuivelfabriek
aan de Emmakade en bij de Centrale
- daar wuifden we 's morgens naar
mijn vader om vijf voor half negen,
dan ging hij naar Groningen en za
gen we een witte zakdoek uit het
raam van de trein wapperen.
Ons huis is in 1941 gebombardeerd.
Vader dood, de zaak weg en toen
begon de oorlog pas met alle ellende
van dien. Ook nog een broer van zes
en twintig jaar (Klaas) in Duitsland
verloren.
Ik zal u verdere bijzonderheden be
sparen, maar ik heb in Leeuwarden
toch een fantastische jeugd gehad.
Met de broers elke woensdag- en
zaterdagmiddag zeilen en zwem
men op de Grote Wielen, de Hout-
wielen en het Sierdswiel.
We hadden een oude praam en zeil
den van Schilkampen naar de Wie
len. 's Avonds terug was het meest
al trekken, want dan ging de wind
liggen.
Nu ben ik gepensioneerd onderwij
zeres. Ik heb nog drie getrouwde
broers, Willem in Dordrecht, Ulbe
in Den Haag en Johannes in Eind
hoven. Mijn vader was scheeps
bouwer.
Roosje Cohen, van wie ik een foto
in 't Kleine Krantsje zag, heb ik ook
nog gekend. Ik weet nog, dat ze
over prinses Juliana zei: "Se mut
een kéarel hew we! - ze moet een
man hebben".
Veenendaal Grietje Zwolsman
KAATSEN
Met heel veel plezier ontvangen we
steeds 't Kleine Krantsje". We
spellen het van A tot Z. In heel veel
verhaaltjes en ingezonden stukken
herkennen we veel van onze eigen
ervaringen en herinneringen. De
plaats waar je je jeugd hebt doorge
bracht speelt toch altijd een grote rol
in je leven.
Een ding is me in deze jaren wel
opgevallen: er wordt over vele
sporten geschreven, voetballen,
paardesport, vliegsport, atletiek
enz. Maar ik heb nog nooit iets gele
zen over het kaatsen. Er bestond en
bestaat toch een Leeuwarder
kaatsclub?
Dit ligt mij nogal na aan het hart; die
kaatserij maakte deel uit van mijn
jeugd want mijn vader, Douwe de
Jong, is vele jaren secretaris-pen
ningmeester geweest van de Ne
derlandse Kaatsbond.
Mijn broer, Piet de Jong, kaatste
mee, eerst in juniorenpartijen, later
in het 'grote' spel. Het hele gezin
ging vaak 's zondags naar wedstrij
den in de provincie.
Mijn vader schreef ook vele jaren de
verslagen voor de Leeuwarder
Courant. Veel foto's had hij, waar
van ik u hierbij een stuur. Deze is
gemaakt tijdens de internationale
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Jeu de Pelote-wedstrijden in 1936,
waar Belgische, Franse en Friese
jongens kaatsten op ons onvolpre
zen Zaailand. Dat Zaailand van nu
kan niet tippen aan dat van vroeger!
U ziet op deze foto de opmars van de
Friese groep met de .bestuurde-
ren". Links Siebold Tichelaar, toen
voorzitter van de L.K.C., dan de
vijf kaatsers, met vaandel mijn
broer Piet de Jong, helemaal rechts
de befaamde Klaas Kuiken. Dan de
toenmalige voorzitter van de
N.K.B. Johannes Werkhoven, de
erevoorzitter Ulbe Rijpma, hele
maal rechts mijn vader Douwe de
Jong. Ik zou nog uren door kunnen
gaan met vertellen, maar meer van
uw tijd zal ik niet vragen. Ik hoop
dat u er ook een beetje plezier aan
beleeft.
Groningen Jo Stellinga-de Jong
HERINNERINGEN
Zo nu en dan wandel ik met mijn
hond in het Dr. Zamenhofpark bij
de Pasteurweg. We lopen dan langs
die dikke wilgenboom, die ik van
vroeger nog herken. Laatst liepen
we weer in 't park. Ik schrok, want
de boom was er niet meer. Volgens
de tuinmensen was het niet meer
vertrouwd om hem te laten staan. Ik
ben op een bankje gaan zitten en in
gepeins zag ik weer het volgende:
We gingen met een stuk of zes jon
gens de Groningerstraatweg
(Zwarteweg) uit met een drietal
polsstokken op de schouder op weg
naar de schietbaan. Bij de boerderij
van Brouwer gingen we de Kalver-
dijk op. Dat was waar nu het Gro
ningerplein is. Een zijwegje van die
Vervolg op pag. 21
