'T KLEINE
KEAHTSJE
HOE DIBBELS
AAN Z'N NAAM KWAM
OOK INBRAKEN IN VROEGER TIJD
®53®»S55»51*«i 00*"
•^ss? isS^
JANNA V. D. MEULEN
VERMAARDE DRAVER
ZONDAGMIDDAG
Het vorige jaar hebben we op deze plaats geschreven over het
beroemde renpaard Dibbels, dat in het laatste kwart van de vorige
eeuw in en buiten Friesland groot opzien baarde door een fortuin bij
elkaar te draven. Het paard was al negen jaar, toen het voor het eerst
in de baan verscheen en op de hoge leeftijd van een en twintig jaar liep
de bruine ruin nog uitzonderlijk hard.
EIND VORIGE c
OVlM
LlEP EEN FORTE
Het was de befaamde pikeur Abe
Siderius, die van het paard een
draver maakte op de korte baan en
hij, Siderius, was het ook, die met
Dibbels zulke grote triomfen vier
de.
Maar hoe, hebben velen zich afge
vraagd, kwam dat paard nu aan die
wat merkwaardige naam? Waarom
stond het officieel als Dibbels te
boek en waar kwam die naam
vandaan?
Wel, de oudste veteranen onder ons
herinneren zich de fameuze presta
ties van Dibbels nog best, maar hoe
het dier aan z'n naam kwam weten
ze niet. Zelfs de kleinzoon van Abe
Siderius, Klaas Siderius van het
restaurant De Beurs aan de Wirdu-
merdijk in Leeuwarden, verzame
laar van alles wat met de paarden
sport en zijn beroemde voorgeslacht
te maken had, wist ons niet te
vertellen, waarom het succesvolle
paard Dibbels werd genoemd.
HARDLOPER
Nu, het paard dankte zijn naam
aan de Oostenrijkse hardloper Dib
bels, die omstreeks 1880 naar Ne
derland kwam en hier sterk de
aandacht trok, niet alleen door zijn
ongehoorde capaciteiten als hardlo
per, maar ook door zijn hoogst
merkwaardige uitmonstering.
Dibbels, vaak bekleed in een vlees-
keurig postiljonscostuum of in een
vreemd tricot, met op het hoofd een
blauw fluwelen baret met een witte
veer en met bellen aan de voeten,
bracht heel wat opschudding in de
grote steden in het westen van het
land met zijn 'zonderlinge hard-
loopvertooningen'
Het volk van die dagen, dat eigen
lijk nog geen notie had van athle-
tiek, zag tot z'n grote verbazing de
Oostenrijker in de tijd van precies
één uur veertig 'ommetjes' maken
rond Het Plein in Den Haag, waarbij
Vervolg van pag. 1
veroordeelend vonnis te kunnen
vellen.
Thans had opnieuw een huiszoe
king, naar we vernemen op aan
dringen van de politie, plaats. En
deze leverde nog zooveel op, dat
buiten vervolgingstelling onnoodig
was geweest.
Zoodra de burgemeester van Zuid-
laren met M. de zaken heeft
afgedaan, zal ook deze verdach
te weer naar hier worden over
gebracht en evenals W. in het huis
van bewaring worden opgesloten.
Of ze nu nog bij hun ontkentenis
zullen blijven? In ieder geval zullen
zij en ook anderen, die dergelijke
karweitjes hier zouden willen op
knappen, rekening moeten houden
met den speurzin van de politie, die
zich niet zoo spoedig hun wapens
uit de handen laat slaan en de leden
Zondagmiddag, Lairessestraat te
Amsterdam.
Een meisje, circa 23 jaar, wandelt
er, keurig, Zondagsch.
Plots botst een groote, dikke mijn
heer tegen haar op: Excuses.
Twee tellen later bemerkt het meis
je, dat zij haar handtasch kwijt is.
De "heer" heeft het reeds op een
loopen gezet. Zij hem achterna,
hollen, "hollen. Eindelijk heeft zij
hem ingehaald, oploop, standje.
"Geeft u mij mijn tasch terug."
"Uw tasch, hoe komt u er bij, die
heb ik niet."
Het meisje wordt woedend. Zij
grijpt den jasrevèrs van den "mijn
heer" en rukt de jas open, dat de
knoopen er afvliegen. Meteen pakt
zij haar tasch uit zijn binnenzakHet
heerschap, kwaad, verweert zich,
wil het meisje van zich afhouden,
slaan. Doch zij pakt zijn vuist met
haar beide handen en bijt er in, als
ware het een bellefleur.
"Wilt u nog alstublieft wachten,
mijnheer." Het meisje inspecteert
den inhoud van haar tasch. 't Is in
orde. Haar 25 gulden en al het an
dere zit er nog in.
De "heer" ijlings af. Jammer dat er
direct geen politie bij de hand was.
Overigens, een kranige deern. Het
heerschap heeft er van gelust en zal
zich voor een volgenden keer mis
schien nog wel eens bedenken.
Als al onze meisjes zoo waren,
dan
(1928)
Deze maand, de zestiende, zou een van de sympatiekste Friese
hardrijdsters van vroeger bij leven en welzijn haar vijf en zeventigste
verjaardag hebben kunnen vieren. Maar het heeft niet zo mogen zijn:
nog maar een paar maanden geleden kwam Janna de Boer-van der
Meulen te overlijden, de herinnering achterlatend van een merk
waardige sportloopbaan, waarin zij niet lang, maar toch zeer
nadrukkelijk aan de top heeft gestaan
hij het zich ook nog moeilijk maakte
door zo nu en dan over een tafeltje te
springen.
IN REP EN ROER
Amsterdam bracht hij in rep en roer
door zijn bewering, dat hij in hoog
stens twee uren van de Willems
poort aldaar kon lopen naar de Grote
Markt in Haarlem en weer terug.
Duizenden nieuwsgierigen stroom
den toe om Dibbels van start te zien
gaan. Geheel volgens plan bereikte
de Oostenrijker in vijftig minuten de
Haarlemse Grote Markt.
Na een rust van tien minuten aan
vaardde hij de terugtocht, maar toen
ging er wat mis: bij Halfweg staken
onverlaten hem een stok tussen de
benen, waardoor hij viel en daarna
liep iedereen hem in de weg, zodat
hij tenslotte weinig anders kon doen
dan in een wagen terug te keren naar
Amsterdam. Daar werd hij bij de
Willemspoort nog eens danig mis
handeld door 'het grauw'.
Terwijl er geruchten gingen, dat
Dibbels was bezweken aan de ge
volgen van die mishandeling, gaf
hij, vier dagen na het Amsterdamse
incident, alweer in Utrecht ,,een
proefje van de rapheid zijner be
nen"; daarna keerde hij naar 's
lands hoofdstad terug om met een
uitdager een wedstrijd aan te gaan:
twintig kilometer hardlopen om
tweehonderd gulden.
GLAASJE BIER
Dibbels kon zich nu veroorloven zo
nu en dan een glaasje bier te drinken
en zelfs een sigaar op te steken - ver
voor het eind gaf de uitdager al op
en de Oostenrijker trad als „over
winnaar uit het renperk te voor
schijn, blijkbaar nog onver
moeid".
Dat was dus Dibbels, de naamgever
van het minstens zo succesvolle
paard van Abe Siderius.
Janna van der Meulen, in 1930
getrouwd met Jan de Boer en sinds
dien boerinne op de bekende boer
derij Het Heechterp aan de Wijde Ee
onder Grouw, boekte haar eerste
grote succes, toen ze nog maar
veertien was.
Als veruit de jongste deelneemster
won zij in februari 1922 de eerste
prijs op een kortebaanhardrijderij
voor vrouwen in Nes.
SPECTACULAIR
Twee jaar later, in de winter van '23
op '24, boekte zij een hele reeks
spectaculaire overwinningen, waar
bij ook de formidabele Martha
Hemminga werd geklopt.
Dat moet, op de vijfde januari 1924,
op de baan bij Rijperkerk een enor
me sensatie zijn geweest, omdat
nog vrijwel niemand op dat moment
de kleine en tengere Janna met haar
korte prikstreekjes tegen de struise
Martha met haar krachtige streken
als een favoriete durfde zien.
Ook daarna, van januari 1924 tot
december 1927 was zij zeer succes
vol; nu stapte zij twaalf achtereen
volgende malen met een royale
overwinning van het ijs.
Pas op Oudejaarsdag 1927 werd ze,
ook in Rijperkerk. zeer verrassend
door de Leeuwarder atlete Annie
Zondervan geklopt.
Een snelle revanche bleef niet uit,
waama zij haar successenreeks, zij
het minder spectaculair dan in het
begin, tot december 1933 kon
voortzetten.
Toen had zij haar beste tijd gehad en
verdween ze uit de wedstrijdbaan,
hoewel ze nog maar zeven en twin
tig was en zeker nog wel een tijd
min of meer succesrijk had kunnen
zijn.
ANDERE STER
Intussen was er echter alweer een
ander ijskoninginnetje op de Friese
troon gekomen en wel de fantasti
sche Geeske Woudstra, in wie Jan
na van der Meulen voor het eerst in
januari 1929 haar meerdere had
moeten erkennen.
van het inbrekersgilde wel zullen
leeren te breken met hun aangeno
men gewoonte steeds te ontkennen,
niettegenstaande het overstelpende
bewijs, dat tegen hen wordt inge
bracht.
(1924)
voor Leeuwarden en de wij
de wereld er omheen.
Een uitgave van Fenno
Schoustra's Publiciteits-
kantoor.
Verschijnt éénmaal in de
veertien dagen.
Abonnementenadministratie
tie: Postbus 858, 8901 BR
Leeuwarden.
Abonnementsgelden Post
giro: 98 10 62.
Redactie en advertentie-af
deling: Vredeman de Vries-
straat 1, 8921 BP Leeuwar
den.
Telefoon (058) 120302
Geopend:van dinsdag tot
en met donderdat, uit
sluitend 's morgens van 9
tot 12 uur.
's Middags en van vrijdag
tot en met maandag ge
sloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland f 27,50 per
jaar; voor het buitenland:
50,- per jaar.
Losse nummers afgehaald
1,75 per stuk. Per giro be
steld (Postgiro 98 10 62):
2,75 voor 1 ex., ƒ4,75
voor 2 ex.; 6,25 voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de be
paling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de 1e februari dient het
abonnementsgeld voor het
dan lopende jaar te zijn be
taald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van le
zers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich per giro
overschrijving als abonnee
aanmelden moeten op het
girostrookje vermelden:
NIEUWE ABONNEE.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te letten,
dat hun giro-overschrij-
vingskaart het nieuwe adres
vermeldt - het oude adres
moet worden doorgehaald.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden van
de abonnee, voor wie wordt
betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor het
verhuizen schriftelijk wor
den doorgegeven: Postbus
858, 8901 BR Leeuwarden.
Abonnementen, die niet
vóór 1 december schriftelijk
zijn opgezegd (Postbus
858, 8901 BR Leeuwarden)
worden automatisch ver
lengd.
