DICKVANDERHEIIDE JRfREKLAME
LANGS OUDE
FRIESE
KERKHOVEN
IN MEMORIAM
BART V.D. WEERDT
gevogelte
wijnen
Tuinmechanisatie
voor hobby en vakman
FA. A. ZWAGER
„DE GAZONMAAIER"
ALS'T VERKEERD GAAT
IN 'T VERKEER.
jozef isreëlsstraat 10 leeuwarden 05100-24984
MOTOR- EN ELEKTROMAAIERS
GRASTRIMMERS - WATERPOMPEN
TUINARTIKELEN - KETTINGZAGEN
ZITMAAIERS - HEGGESCHAREN
TUINFREZEN - STROOMAGGREGATEN
Laat het nooit aan uw ogen of aan
uw bril liggen. Laat uw ogen op
hun conditie door de vakman
testen. Kies de betere bril. Dat is
nooit te duur. Een vakman blijft
veiliger.
f/o\ yeh t/f ff/.'
Brillen Center BEST
y
ST. JACOBSSTRAAT» LEEUWARDEN
adviesbureau voor rekiame en publiciteit iozef isreëlsstraat 10 leeuwarden 05100-24984
Idaard, in het hartje van Fries
land.
Een van de meest intieme be
graafplaatsjes in de gehele pro
vincie.
Klein en knus, door geboomte
omzoomd, rond het zojuist
prachtig gerestaureerde achttien-
deeeuwse kerkje met een zadel:
daktoren uit de vijftiende eeuw.
Bij die toren drie kleine, maar
opvallende, steentjes, staand en
ovaalrond. Getuigenissen van
veel verdriet in een lang vervlo
gen tijd. We staan hier voor de
graven van drie kleine kinderen,
twee broertjes en een zusje.
"Ter herinnering aan onze lieve
«pi
i TUWtN If. tPI W,
6£B. 23 JUNI I8ES.
j avica i2 maakt mz.
jBOUHJI: Jk WSltoi
GEB 23 DEE. I867.
Qvrm ie «n wii
Mindert" staat er op de eerste
steen. "10-3-1890 - 21-4-
1897" en dan de regels: "Diz
jonge knop sa moai ontlitsen/Is
wreed hjir ten 'e stingel britsen
Die knak benaem dit blomke it
libben/En wille en fleur van al
ders en sibben".
NOG EEN MINDERT
Onder het tweede steentje rust
eveneens een Mindert, twee jaar
na het overlijden~van zijn broer
tje geboren, maar al overleden in
hetzelfde jaar: "Mindert 20-2-
1899 - 20-10-1899 - Sliep saett
naest dyn aider broerke/Die d\
foar moest gaen nei it hof/Jim
gedachtenis halde we in aere/Al
forgiet jim omhulsen ta stof".
Weer zes jaar later moesten de
beproefde ouders - T. M. Epema
en B. J. Postma - opnieuw een
kind ten grave dragen, nu een
meisje van dertien jaar; zij ligt
begraven onder de derde steen:
"Pietje 29-6-1892 - 19-7-
1905. In kald serken stientsje
uws ljeuwste/IsT letst dat wy jaen
kin oan dij/Al hest us for altiid
forlitten/In tinsen bin we bij dij".
Welk drama schuilt er achter
deze simpele woorden?
Wat kan deze kleintjes zo vroeg
in het graf hebben gebracht?
Wanneer we onze ogen ook over
de andere grafstenen laten gaan
komen we plotseling met een
schok voor de.laatste rustplaats
van de ouders te staan, een tien
meter verwijderd van de kinde
ren.
"Tijmen M. Epema. geboren 23
juni 1866, overleden 12 maart
1942" en "Boukje J. Postma.
geboren 29 december 1867.
overleden 16 mei 1949."
Ook zij zijn dus alweer bijna
veertig jaar dood en er zullen wel
niet veel mensen uit deze omge
ving meer zijn, die nog herinne
ringen aan hen hebben, laat
staan, dat zij iets weten van wat
die kleintjes overkwam.
Toch treffen we, het begraaf
plaatsje verlatend, een passant
van middelbare leeftijd, die zich
herinnert ooit van zijn vader
over deze boerenmensen te heb
ben gehoord.
Een van de jongetjes, en dat moet
dan de oudste Mindert zijn ge
weest, zou in het land een dode-
Op de leeftijd van zesenzeventig
jaar is twee weken geleden ge
heel onverwacht in Haarlem
overleden de heer Barteld Johan
nes van der Wcerdt.
In een lange reeks van jaren
schreef Bart van der Weerdt
meer dan honderd bijdragen
voor onze krant, waarbij hij dik
wijls herinneringen ophaalde aan
zijnjeugdjaren in het oude Werk-
manslust en ons liet kennismaken
met figuren, die daar, lang gele
den, hebben gewoond.
Hij verhaalde ons in een zeer
aparte stijl en met veel gevoel
voor humor over de soms bizarre
avonturen van Gosse en Griet en
Sjoerd en Boukje. of hoe ze ook
maar mochten heten, die vroege
re pommeranten van het Werk-
manslust.
Ook wist hij ons smakelijke ver
halen te vertellen van de schil
derachtige figuren uit het kroegje
van Van der Woude van het
Oldegalileën, zoals Bouke de
Hoornblazer en de Kiepekoop-
man.
Het was een tragische bijkom
stigheid. dat zijn allerlaatste bij
drage werd afgedrukt in het num
mer van onze krant, dat in de bus
viel op de morgen, waarop hij
overleed.
Dat verhaal ging over De Nijbak-
ken Vader, over Sipke, die over
spoeld werd door geluk, toen zi|ti
vrouw Martha een baby kreeg.
Bart van der Weerdt eindigde dit
veelzeggende en gevoelige arti
keltje aldus: "Oh, wat moai, oh
wat moai, riep Sipke deur de
tranen heen. Oh Martha, ik bin
zo blied, ik bin zo blied. oh.'
oh. Stil maar, stil maar zei Mar
tha. En toen Sipke haar een tuut
gaf, was oek de wang van Martha
nat van tranen
Met Bart van der Weerdt heeft 't
Kleine Krantsje een trouwe
abonnee-medewerker verloren,
die de laatste jaren mede het
gezicht, van ons blad heeft be
paald.
lijke trap van een paard hebben
gehad; het meisje Pietje moet
evenzeer tragisch de dood heb
ben gevonden, toen op school
ongelukkigerwijs een potlood of
een pen haar oor binnen
drong
MEER KINDEREN?
Wat we uit het opschrift van
de steen van het echtpaar met
kunnen opmaken is of het nog
meer kinderen heeft gehad. Zo
nee, dan moesten de drama's, die
zich rond het ongelukkige ouder
paar hebben afgespeeld, des te
verdrietiger zijn geweest.
DE OPMERKSAME MEENS
LEERT NERGES BETER S1EN
KAMMERADEN KENNEN DAN
BIJ HET SPEL
MAR EEN PAAR MEENSEN
SIEN HUN HARTENWENS VER
VULD EN VAAK GEEFT DAT
DIE PAAR NOG MAR EEN TIE-
DELIJK GELUK
DE TWEE BELANGRIEKSTE
WAPENS VANNE VROUW BIN-
NE DE SKOONHEID ENNE
TONG. VERLIEST HET EERSTE
AN GLANS, DAN WINT HET
TWEEDE AN SKERPTE
600 m2 showroom, eigen werkplaats.
Inruil mogelijk, verkoop ook aan particulier.
Ook reparaties en onderdelen:
Jupiterweq 36, ind terr. „Hemrik", Leeuwarden-Oost
Tel. 058-882455
mmhmwwmmmm:
Nieuwestad 61A - Tel. 123782
