BIJZONDERE HERINNERINGEN
AAN HET DIACONESSENHUIS
'T KLEINE I
KRANTSJE
ONZE FOTOPRIJSVRAAG
Het oplossen van onze fotoprijsvraag van 'vier weken geleden hebben de meeste abonnees, gezien de dikke
stapel goede oplossingen, kennelijk met zo moeilijk gevonden. De fragmenten van de forse gebouwen, die we op
de foto konden zien. waren onmiskenbaar die van het oude Diaconessenhuis aan de Noordersingel, aan welke
ziekenhuis heel veel van onze lezers meer of minder prettige herinneringen bewaren. Wij kregen dan ook deze
keer, zeer tot ons genoegen, weer heel wat uitgebreide toelichtingen en graag willen wij weer wat uit de
verschillende brieven overnemen.
voor Leeuwarden en de wij
de wereld er omheen.
Een uitgave van Fenno
Schoustras Publiciteits-
kantoor.
Verschijnt éénmaal m de
veertien dagen.
Abonnementenadministratie
tie: Postbus 858. 8901 BR
Leeuwarden
Abonnementsgelden Post
giro: 98 10 62.
Redactie en advertentie-al-
deling: Vredeman de Vries-
straat 1. 8921 BP Leeuwar
den
Telefoon (058) 120302
Geopend:van dinsdag tot
en met donderdag, uit
sluitend 's morgens van 9
tot 12 uur.
's Middags en van vrijdag
tot en met maandag ge
sloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland 27,50 per
jaar; voor het buitenland:
f 50,- per jaar.
Losse nummers afgehaald
1,75 per stuk Per giro be
steld (Postgiro 98 10 62):
2,75 voor 1 ex., 4,75
voor 2 ex.; 6,25 voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de be
paling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de 1e februari dient het
abonnementsgeld voor het
dan lopende jaar te zijn be
taald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van le
zers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich per giro
overschrijving als abonnee
aanmelden moeten op het
girostrookje vermelden:
NIEUWE ABONNEE.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te letten,
dat hun giro-overschrij-
vingskaart het nieuwe adres
vermeldt - het oude adres
moet worden doorgehaald
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden van
de abonnee, voor wie wordt
betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor het
verhuizen schriftelijk wor
den doorgegeven: Postbus
858, 8901 BR Leeuwarden
Abonnementen, die niet
vóór 1 december schriftelijk
zijn opgezegd (Postbus
858, 8901 BR Leeuwarden)
worden automatisch ver-
WATERSNOODRAMP
„Toen ik in '35 van de Rijks
kweekschool kwam, was er ner
gens een baan als onderwijzeres
te vinden," aldus mevrouw R. J.
Tuinstra-Meinardy te Den Haag.
„Dus zocht je naar wat anders.
Het werd leerling-verpleegster in
het D.H. met een vergoeding van
een tientje per maand. Elk jaar
kwam er vijf gulden per maand
bij en als je diploma A haalde,
verdiende je vijfentwintig gulden
per maand, waar dan het breek-
geld nog af moest. We sliepen op
■een kamer met z'n vieren, in elke
hoek stond een ijzeren ledikant.
Kostgeld behoefde je niet te beta
len, dokterskosten waren er ook
niet (tandarts wel!), als je ziek
was werd je verpleegd op een
van de zustersziekenkamers bo
ven de interne afdeling. Bij late
dienst was je om half negen 's
avonds vrij (vroege diepst half
acht) en dan stond mijn verloofde
voor het hek te wachten - verder
mocht hij niet komen, ,'s Avonds
half elf moest je weer binnen zijn,
anders vond je de deur op slot. 't
Was hard werken, maar ik vond
het toch een heerlijke tijd, waar
ik nog altijd met genoegen aan
terugdenk."
BIJZONDERE
HERINNERING
Een heel bijzondere herinnering
aan het D.H. heeft ook onze
abonnee, de heer J. G. Haasdijk'
uit IJmuiden.
„In de tweede helft van de derti
ger jaren was het de gewoonte,
dat de padvindersgroep "Burma-
nia", waarvan ik als welp lid was,
in de vraegesochtend op de eer
ste kerstdag een bezoek bracht
aan het D.H.Een week voor
kerstmis maakten we kandelaars,
versierden die met wat hulst en
zetten er een kaars in. Om onge
veer zeven uur in de morgen van
de eerste kerstdag kwamen we
bijeen in ons troephuis, hordehol
noemden wij welpen het, aan de
Johannes Semsstraat. Tegen die
tijd was het nog zeer stil in de
stad en het lopen door geheel
verlaten straten was voor mij, als
tienjarig jongetje, een bijzondere
ervaring. Ik voelde me gelukkig
vervolg op pag. 5
"Nooit zal ik vergeten, dat ik, op
een zondagmorgen vroeg met de
trein uit Amsterdam gekomen,
mijn moeder ging bezoeken die
er toen ziek lag. In de trein had ik
al wel gemerkt, dat het erg storm
de, maar op de ziekenkamer,
waar moeder de radio aan had,
hoorde ik dat er een grote wa
tersnoodramp in Zeeland en ove
rig Zuidwest-Nederland was. Het
was februari 1943".
"Rechts op de foto" zo schrijft
mevrouw K. Bouwkamp-de Boer
uit Annen, "een stuk van het
hoofdgebouw, waar o.a. de ad
ministratie zetelde. Op de eerste
etage waren zusterkamertjes met
de schone naam "Maagdenburg"
en op de zolderverdieping huis
den enige leerling-verpleegsters
- daar heette het "Kippenloop".
Het linkergedeelte is de klasse
afdeling, waar lange.jaren zuster
Van der Weg de scepter zwaaide.
Voor de oorlog verdiende je daar
als leerling tien gulden per
maand met kost en inwoning en
als je iefs brak (kop en schotel,
beker, bordje of thermometer),
dan werd dat van je loon als
"breekgeld" afgetrokken. Het
was geen vetpot, maar ik denk
nog altijd met veel plezier aan die
tijd terug".
MENISCUSOPERATIE^
De heer A. H. Bergsma te Haren
schrijft ons het volgende:
"Eens heb ik daar een meniscus
operatie ondergaan, welke toen
werd uitgevoerd door chirurg dr.
H. L. Straat, wonende aan de
Spanjaardslaan, die naar men
vertelde "de paus" in het zieken
huis was.
Laat mij, bij mijn overplaatsing
naar Groningen in 1939, een
kosthuis betrekken, waarvan het
benedenhuis werd bewoond
door de moeder van dr. Straat
voornoemd! Moeke Straat mocht
er wezen, hetwelk misschien
haar zoon's "machtspositie" in
het Diaconessenhuis verklaart.
Nu de oorzaak van het meniscus
letsel en de minder prettige ge
volgen, gelukkig niet liggend in
een blijvend ongemak, want de
operatie slaagde uitstekend.
OP HETERDAAD
Het zal omstreeks 1929 zijn ge
weest, dat ik op de Wilhelmina-
baan, in een wedstrijd tegen Fri-
sia II mij verstapte waardoor
verder spelen onmogelijk bleek.
Met een ziekenauto werd ik thuis
gebracht. Mijn thuis was het Old
Burger Weeshuis dat wezen ver
bood op zondag te voetballen. In
voetbaltenue werd ik binnenge
bracht, zodat het "vader" niet
moeilijk viel mij op heterdaad te
betrappen.
Een langdurige vrijheidsstraf was
het gevolg en tot slot eerder
vermelde operatie.
Wat een afbeelding in 't Kleine
Krantsje niet aan herinneringen
kan opwekken. Doorgaan met
die reportage!"
"De oude hoofdingang van het
ziekenhuis herinner ik me nog
precies" aldus de heer mr. H. S.
Bekius te Helvoirt. Je ging rechts
van het hoofdgebouw naar de
afdelingen. Aan de rechterkant
had je buiten een fietsenrek,
waarop stond: "H. H. Dokto
ren". Als kleine jongen vroeg ik
mijn vader, wat dat Ha Ha Dok
toren betekende. Vader ant
woordde, dat die plaatsen gere
serveerd waren voor "Hunne
Heren Doktoren, opdat deze.
wanneer zij voor een spoedgeval
naar het ziekenhuis geroepen
werden, altijd een plaats voor
hun fiets konden vinden. In die
tijd was de verpleegprijs derde
klas een rijksdaalder per dag. Dat -
was ongeveer gelijk aan de pen-
sionprijs per persoon per dag in
een eenvoudig pension op de
Waddeneilanden. De salarissen
van het verplegend personeel
waren natuurlijk ook schandelijk
laag. Dat het ziekenhuis zich een
tijdlang toch nog geheel kon be
druipen, leid ik af uit een opmer
king van mijn vader, die jaren
lang bestuurslid van het D.H. is
geweest: "We inoeten toch bin
nenkort de verpleegtarieven ver
hogen, anders zouden we subsi
die aan gemeente of Rijk moeten
vragen en dan zijn we onze
vrijheid van handelen kwijt - we
moeten zolang mogelijk baas in
eigen huis blijven." De tijden zijn
wel veranderd!"
De heer Bekius schrijft ook nog
over een andere herinnering aan
het D.H.
