OEGE m BEST VIDEO De Ml voor Mij is do bril MOVIE STAR HOLLAND smaakvol huishouden Portretfoto's Kinderfoto's Reprodukties verhuur en verkoop unnr SINDS 1857 Nieuwestad 28, Leeuwarden Tel. 058-123075 NIEU WEBUREN 138/ HOEK VOORSTREEK Tel. 058-130614 BILJARTS in diverse maten en uitvoeringen TAFELBILJARTS met leiplaat en alle toebehoren Willemskade 30-32 N.Z., Leeuwarden. Tel. 058-123985, 05130-36383 ZUIDVLIET 82 LEEUWARDEN Telefoon 129950, b.g.g. 128603 Lezers klommen in de pen vervolg van pag. 4 schillende plaatsen zondags school werd gehouden. Deze evangelisatiearbeid vond eerst plaats op de bovenzaal van de toentertijd op de Wirdumerdijk staande herberg "De Wijnberg" en daar werd ook zondagsschool gehouden. Langzamerhand werd dit onmogelijk en wel hierdoor: eerst trachtten de herbergbezoe kers door lawaai te maken de bijeenkomsten te verstoren, later bleven zij geheel uit de herberg weg. Dat was de kastelein te schadelijk en toen werd het cen trum der arbeid verlegd naar de Weerklank." Dit is een aanvulling op hetgeen Tity Luiks-Sjoukema in 't Kleine Krantsje nummer 418 schrijft over het pand van de Muurtooi, waar vroeger de Wijnberg was. Misschien is er nu een lezer, die een vervolg op het verhaal van de Wijnberg weet te vermelden. Leeuwarden A. Looyenga-de Boer Het is nog wel even aardig te vermelden, dat er eens drie herbergen naast elkaar aan de Wirdumerdijk hebben ge staan. Op de hoek van hel Ruiterskwartier stond Het Lands Welvaren, daarnaast was dus de Wijnberg en daar weer naast stond het Loge ment De Valk. De aanwezig heid van zoveel zaken op deze plaats moet worden verklaard uit de onmiddellijke nabijheid van de veemarkt, die tot 1874 gehouden werd op een terrein achter de huidige Mercurius- fontein. Ook aan het Ruiters kwartier zelf stond een hele reeks 'herbergen': De Veehan del, de Zwarte Bles, Het Meta len Kruis, de Liggende Os, het Graauw Paard en de Gouden Roskam. Van al die zaken bestaat er nu nog maar een: het is Het Graauw Paard, dat later het Nieuw Friesch Koffij- huis kwam te heten. Vergissen we ons niet, dan heet het nu gewoon het Fries Koffiehuis. Red. KI. Kr. ROB ROHRKOHL In 't Kleine Krantsje nummer 221 noemt de heer J. Wouda de naam van Rob Röhrkohl, een uit Duits land gevluchte kunstschilder, die in de dertiger jaren een vitrine had aan de Wirdumerdijk, ter hoogte van de boekhandel Mie- dema, waarin hij steeds een schil derij exposeerde. Dat kan ik me goed herinneren; nooit zou ik daar langs lopen op weg naar of van het spoorstation zonder een blik te werpen in die vitrine. Z'n kleurenpalet staat me nog helder voor de geest: groen met geel en bruin, en zwart, ik vond het erg mooi. Ik heb hem twee keer buiten Leeuwarden ont moet: één keer was hij aan het schilderen in Deinum, mijn woonplaats destijds. Het oude 'boerenspultsje' van Jelle Bos en Jantsje met grijze houten schuur en groene es en vlierbomen en natuurlijk daarboven uit de trots van Deinum, de sierlijke toren met z'n mooie bekroning, was het onderwerp. Het was een mooie zonnige dag in juni, de schilder was vergezeld van een aardige jonge vrouw. De tweede keer dat ik hem zag was in 1944 in Poortugal bij Rotterdam. Hij stond in Duitse uniform op wacht voor een school, die gevorderd was en vol Duitse militairen zat. Ondanks DIT GROOTMOEDERS ANS1CRTENALBUM f h f' - - Het interessante van deze in 1912 uitgegeven kaart van het Gouverneurspleinis vooral het feit, dat het torentje van de oude Paterskerk aan de Bontepapesteeg er nog staat. Het steekt hier parmantig uit boven de huizen van de Eewal met op de hoek Jasper' s Zaadwinkel nog in volle glorie. Het vrouwvolk was in die tijd nog langgerokt - ook de meisjes droegen de rokken nog over de knie, zoals we kunnen zien aan het jonge tweetal rechts. z'n uniform herkende ik hem en heb toen toch maar een praatje met hem gemaakt. Hij zag de toestand somber in, moest af en toe 's nachts een Rotterdamse Maasbrug bewaken, bovenin, wat niet zonder gevaar was na tuurlijk in die tijd, met geregeld Engelse luchtaanvallen. Ik heb nog wel eens gedacht later, wat zou er van hem geworden zijn? Norg H. A. van Dijk Vervolg van pag. 5 bij't fomuus. Dou begriepst toch wel, dat dat niet gaat? As't er beginst rond te strunen bist met een vekocht. We salie het met onze vingers doen mutte" "Ja, dat kanst dou makkelijk segge, dou hest hannen as hooi- vurken en dan blieft er voor ons oek nog niks over oek niet." Mar gelukkig: een van't gesels- kap vond bij een bouwkeet een vrij net spaantsje en toen Oege er met sien pot sjem ankwam ontstond er een soort opwiening over wie er beginne su. De meesten vonnen het heel dudelijk, dat Oege de eerste hap nimme mocht en vedder gong het nne richting van't potten, dus net de son met. lege vetelde oek nog, dat Kaa- tra wel op een vraagteken leken ad en datie vraagd had: "Is noeke Terpstra vanne stroop if?" Vlar Oege had seit, kwasi om den beurs soekend: "Je salie het even opskrieve mutte Kaastra, want ik bin mien beurs kwiet" Iver de sjem waren de heren .vel te spreken, heerlijk soet. 'Ik sal mien moeke oek segge, dat se sjem nimme mut" "Ja, se sal die ankommen sien, 't Sal wel stroop blieve" Se konnen met het spaantsje weemaal rond inne pot en se teken allemaal sekuur toe dat een ander niet te veul nimme su. En de pot wudde op een plak set, dat ie makkelijk terug te vienen was. Bij't naar huus gaan sei Hannes 'k Von het best lekker, maar 't is rottig om het te vedelen. Je kanne beter nors hewwe of keek. "Nou" reageerde Sippe, "asje blieft gien keek, he'k net nog bij mien Tante had. Het stuuft je inne mon." "Dan het dien Tante gien beste keek had" sei een ander. "As't mar goed bakken is, is keek best in te nimmen Joop Hidma

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1982 | | pagina 9