ótéjou&et
mU
Friesland Bank
Uw eigen bank
Lezers klommen in de pen
GROOT SCHAVERNEK
In de rubriek "Uit Grootmoeders
Ansichtenalbum" in nummer
424 stond een foto van het Groot
Schavernek van een situatie, die
ik me nog goed kan herinneren.
Zelfs de bewoners van toen kan
ik nog wel even opnoemen.
Links op de foto het winkeltje
van de gebroeders J. en G. de
Boer. Ook het handkarretje, dat
op de walkant stond, was van
hen.
Het tweede pand was een bar
bierszaak van een zekere Stoel-
winder. Dan de schilderswerk
plaats van de rijtuigschilder Mun
sterman. Verder het kleine hotel
letje "Elzinga"; eigenaar daar
van was een dikke Duitser, Gas-
ner.
Het vijfde pand was het hotel
"Het Wapen van Friesland", ei
genaar de heer Weidema. Die liet
de gasten per koetsje halen en
brengen van en naar het station.
Op de foto zien we juist de
koetsier weer op de bok klim
men.
Naast dit hotel was een slagers
winkel en daarnaast, nog juist
zichtbaar, was het hotel "Nieuw
Duinkerken", eigenaar de heer
Tolsma later Ettema.
Ook is op de foto nog te zien het
dak van de kegelbaan van de
Harmonie en, in de gracht, een
praam van de gemeentereini
ging-
Leeuwarden Y. Hamstra
BRIEF UIT CANADA
Geboren op 6 april 1929 ben ik
als klein meisje op de Bewaar
school aan de Oostersingel ge
weest en daarna op School 11, de
Vijverschool. De naam van de juf
van de Bewaarschool ben ik ver
geten, maar U hebt een foto van
de school in de krant gehad, ik
meen uit 1936 en daar kan ik me
nog iemand van herinneren, na
melijk Theunis Huizinga. Ze wa
ren onze buren op de Hollander-
dijk. Mina Huizinga was mijn
vriendin.
Op de Vijverschool heb ik als juf
Juf Zuidema gehad. Zij was een
schat. Meester Van der Veen was
de hoofdmeester. Soms als ik de
sleutel van mijn griffeldoos had
vergeten moest ik naar hem toe.
Hij had ook zo'n sleutel. Maar als
het te vaak voorkwam moest ik
me bukken en kreeg ik met de
lineaal een klap op m'n achter
werk. Deed niet zeer hoor. Het
was maar lol, maar toch vergeet
je zoiets niet.
Ik zou graag willen weten of een
van de lezers van 't Kleine
Krantsje ook nog een klassefoto
heeft, waar ik op sta. Ik weet
zeker, dat er foto's zijn gemaakt,
maar helaas, ik heb er geen en ik
wil er zo graag een hebben.
Vriendjes en vriendinnetjes wa
ren Joke de Groot, Annie Witte-
veen, Gerben Huizinga. Joke
was op 4 april geboren.
Ook ben ik benieuwd naar een
foto van School 5 met meester
Okkinga, die al lang is overleden.
Vriendjes en vriendinnetjes wa
ren hier meisje Van der Gaast,
die hadden een kapperszaak, Si
mon de Groot (slagerij) en Jeen
Eppinga.
Misschien zijn er nog oude
vriendjes, die zich mij herinne
ren. Wij hebben gewoond in de
Hulstbuurt in de Weerklank, in
de Van Blomstraat, aan de Hol-
landerdijk en aan Achter de Ho
ven. Mijn eigen naam is Pietje
Visser. Ik ben gehuwd met Jacob
Haarsma en we hebben zeven
kinderen. In 1951 zijn we naar
hier geëmigreerd. We hebben
een hele taak gehad om er boven
op te komen en soms wilden we
wel kruipen om naar Nederland
terug te gaan. Maar we zijn ge
bleven en hebben het nu goed.
Canada Pietje Haarsma-Visser
FAMILIE DRIJVER
Zoals al eerder in 't Kleine
Krantsje ter sprake kwam woont
er in Leeuwarden toch nog wel
familie van Gaische Drijver, over
wie U schreef in de rubriek
"Langs oude Friese kerkhoven".
Gaische Drijver was een zuster
van de Gebroeders Drijver die de
helling hadden op Schilkampen.
Gaische en haar ouders Abe Drij
ver en Gijsbertje Wytzes liggen
allemaal in Hempens begraven.
Vroeger gingen we met de
schouw roeiende van Schilkam
pen eenmaal per jaar naar het
kerkhof in Hempens.
Het bordje van Gaische's graf
werd af en toe opgeknapt door
mijn broer Abe Drijver, die later
de werf had op Schilkampen. Hij
overleed in 1963 en daarna is de
helling overgegaan naar het PEB.
Er waren zes kinderen bij Abe
Drijver en Gijsbertje Wytzes.
Gaische overleed in 1892, heel
vlug op een zondagmiddag. Ze
was het derde kind in de familie.
De oudste was Sipke Drijver, die
is begin 1900 met de huishouding
naar Oosterbeek vertrokken en
was in dienst bij Lebret, die
hadden suikerplantages in Indië.
Ze hadden een boot in Friesland
en mijn oom Sipke voer daar op
als bootsman of zo iets. Verder
was hij 's winters in de tuinen
rondom de villa in Oosterbeek
bezig en daar woonden ze ook
vlakbij
De tweede zoon was Jan, de
oudste van de drie gebroeders
Drijver. Dan kwam Gaische, dan
mijn vader Wytze, dan de zuster
Trijntje en dan de jongste Jisk, de
derde van de drie gebroeders. De
oudste zoon van Jan was Abe
Drijver, de bloemenzaak in de
Weerd. Zoons en kleinzoons
hebben nu nog de zaak.
Een van- de jongsten van Jan was
Auke Drijver, de jachthaven-
meester. Hij woont nu bij
Greunshiem. Een dochter van
Jan heet Gijske en is naar tante
Gaische genoemd. Zij is me
vrouw Borghard-Drijver en
woont in Sonnenborgh.
Eén van de oudste kinderen is
Gijsbertje Drijver, nu mevrouw
Visser-Drijver uit Irnsum; zij
staat in een verzetsboek van
Friesland. Ze woont daar nog in
een bejaardentehuis.
Mijn zuster is Gijsbertje Suk-
Drijver uit de Anton Mauve
straat. Haar man heeft voor een
paar jaar het plankje van tante
Gaische helemaal opnieuw ge
maakt dus een heel nieuw plank
je plus alle letters er weer op
geschilderd.
Er is ook nog een Sipke Drijver
genoemd naar de oudste broer in
Oosterbeek. Waar hij precies
woont weet ik niet. Tabagostraat
of zo.
Dan leeft ook nog Abe Noord-
hoff, hij is de zoon van Trijntje,
die getrouwd was met Hendrik
Noordhoff. Zij hadden een win
kel op Schilkampen.
Hij woont nog in Aldlanstate.
Zijn broer Poppe Noordhoff
woonde vroeger op de Bleeklaan
en had een motorenzaak.
Ikbenzelfdej ongste dochter van
Wytze Drijver.
Een zoon van mijn broer Abe
heet ook weer Wytze en hij
woont in Hijlaard. Hij woonde
met zijn ouders op de Poppeweg.
Een zoon van Jisk Drijver was
onderwijzer.
Hij woonde in Gendringen en is
daar door de Duitsers doodge
schoten.
Hij had weer een zoon die Jisk
heete en die woont in Putten.
Er woont ook nog een Jisk Drij
ver in Utrecht en dat is de jongste
zoon van de oudste broer Sipke.
Zo mijn vader vroeger vertelde
was Gaische op een zondagmid
dag met kinderen het weiland in
gegaan, bloemetjes plukken.
Toen ze weer thuis was begon ze
over te geven. Dat moet heel
zwart zijn geweest en ze is toen
ook overleden. Ze wisten niet
wat het was, ze dachten dat ze
misschien vergiftigde planten in
de mond gestoken had.
De dokter wilde niet geloven dat
ze dood was.
Hij dacht dat ze schijndood was.
Volgens mijn vader had de dok
ter toen lak op haar rug gesmeerd
en dat aangestoken om te zien of
ze werkelijk dood was.
Dat klinkt ons nu vreemd in de
oren, maar in die tijd deden ze
zulke dingen denk ik wel.
Spijk Mevr. C.de Vries-Drijver
DE FONTEIN
In nummer 425 van 't Kleine
Krantsje, schrijft de heer S. de
Jongh uit Leeuwarden over de
pomp, die vroeger naast de
broodfabriek aan de Westersin
gel stond. Hij is van mening dat
de heer ing. K. Visser, eveneens
te Leeuwarden, zich vergist wan
neer deze schrijft over de pomp
aan de Westerplantage. De heer
Visser heeft echter gelijk. Behal
ve de pomp op de Westersingel,
waarover de heer De Jongh
schrijft, stond er op de Wester
plantage een soortgelijke pomp.
Wanneer men van de kant van de
Schaverneksbrug, het plantsoen
inging, liep het pad naar beneden
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
om even verder weer omhoog te
gaan het bolwerk op. Op dit
laagste punt, bijna op gelijke
hoogte van de pomp op de Wes
tersingel, stond de pomp op de
Westerplantage. Om water uit
deze pompen te krijgen, moest
men een vrij lange stang heen en
weer bewegen. Aan deze stang
konden wij, in onze schooljaren,
heerlijk schommelen. Wanneer
we dorst hadden of meenden te
hebben, werd een klomp uitge
trokken en onder de pomp ge
houden, zodat we onze dorst
konden lessen. Niet erg smake
lijk en ook niet bepaald hygië
nisch, maar als jongens sta je daar
niet bij stil. Het water had ook
een bijzondere smaak, het was
lang zo lekker niet als het water
uit de leiding thuis.
Leeuwarden Joh. de Jong
HERINNERINGEN
Mijn grootmoeke zei altijd: 't is
maar in wat voor wieg je bent
neergelegd!". Zo is het, in wat
voor sfeer je bent opgegroeid,
dat bepaalt je instelling.
Toevallig zaten wij vroeger in de
rooie en ook nog in de blauwe!
Dit behoeft enige toelichting.
In mijn jeugdjaren hingen erin de
kamer twee foto's, een van Do-
mela Nieuwenhuis en een van
Kropotkine, daar was grootmoe
ke een 'fan' van zoals dat tegen
woordig heet. Het bewijst een
zeer linkse instelling.
Daar mijn mannelijke voorou
ders liefhebbers waren van een
flinke slok en ook grootvader en
vader meer nat dan droog ston-
Vervolg op pag. 7
De Westersingel met de helaas verdwenen molen Het Lam, ofwel de molen van Vosman. Rechts, maar
nog wat meer in de richting van de Harmonie, moet de fontein hebben gestaan, waarover nu in 't Kleine
Krantsje een kleine discussie gaande is.
