DANKBARE HERINNERINGEN/ F AN HUZUMERLAAN iN M S3 'toeciei Had ik mijn kostbare stof maar aan een goed atelier laten verwerken. Ook bij ons bestaat nu gelegenheid de ook elders gekochte stoffen naar onze modellen te verwerken De Huzumerlaan is een gebied, waar we dankbare herinneringen an overhouden hewwe. Inne eer ste plaats anne Hulppostkantoor houder anne rechterkant vanne laan. Mien Tante in Rotterdam, die geregeld de NRC an mien vader opstuurde, had de ge woonte om inne krant de posisie van mien Oom sien skip op te geven: "M is gister van Hamburg vertrokken" of "M is zondag gepraaid in Finisterre". Dat ging een hele tied erg goed. Mar op een sekere dag komt meneer Soer persoonlijk bij ons anne deur en vraagt mien vader te spreken. "Je mutte je zuster even skrieve" zei die, "dat se gien berichten meer inne krant skrieft, want dan mutte we se as brieven met straf port behandele en dan gaat er nogal wat geld insitten". Dus mien vader ogenblikkelijk mien Tante waarschuwe, dat se de krant niet meer as briefpapier bruke moest. Dat was nog es een service vanne post, soas je dat op 't ogenblik niet meer verwachte kanne. We hadden toen oek drie bestel lingen op een dag tegen teugens- woordig een en die komt so laat, dat je de correspondensie onmo gelijk deselde dag nog beant woorde kanne. INTERESSANT GEBIED Maar oek uut een ander gesichts- punt was de Huizumerlaan voor ons een interessant gebied. Van ne Schranser school binne wij allemaal op de bewaarschool van juffrouw Heres weest. Ik loof, da 'k de naam niet goed skrief, mar't komt wel inne richting. Ik herinner mie dat we daar heel wat affreubeld hewwe.Een bij zonder werkstuk herinner ik mie nog heel dudelijk: een druvetros met bladden an een tak, echt inne natuurlijke kleuren. Juffrouw Heres het heel wat goed werk deen. En vedder mutte we de Huzu- stond er in de tuin van het advo catenkantoor van Mr. Beekhuis aan de Ossekop een prachtige beukenboom. De boom was eeu wenoud. In het voorjaar van 1931 kwam men op het onzalige idee de nog hechte boom te vellen. Met het rooien en kappen van de reus ging een volle week heen - de beuk was acht meter hoog en had een doorsnee van een meter vijf en twintig. merlaan nog waardere as bron van inkomstmogelijkheden. Mien vader was een beste man, mar hij hield bliekbaar van skraal. Want voor de Leewadder kermis kregen mien broer en ik nooit meer as een kwatsje boven ons normale sakgeld, wat oek een kwatsje inne week was. Nou konnen je met een kaptaal van twee kwatsjes oppe kermis niet veul. En dan bracht de Huzumer laan, of beter seid, de veskillende Kaastra's die daar woonden, Ibe- le en Lange Klaas en nog meer anderen, uutkomst deur ons inne gelegenheid te stellen met het plukken van beien onze inves tering in 't kermisgebeuren te vergroten. HACHELIJK WERK 't Begon altied met het pluk ken van kruusbeien. Mar voor ons was dat een hachelijk werk met sun Vader en Moeke as wij hadden. Een kruusbeiestruuk het namelijk grote shekels en wat je oek probere om bij 't plukken vanne beien die shekels te ont wieken, dat lukt je beslist niet, vooral niet at je oek nog een bit- sje productief weze wille en dat musten we wel, andes had het gien zin om er an te beginnen. Mar at je dan tuus kwamen met hannen vol skrammen en Vader en Moeke hadden je streng ver boden om beien te plukken, dan saten je toch wel, elke keer datje de hannen boven tafel brenge musten, in spanning of se't oek merke suden. Toch wisten we het altied so te speulen, dat we er nooit last met kregen. Met de swatte, rooie en witte beien ging het altied heel wat geruster omdat die allemaal glad de takken hadden. Toch was't een hele toer om op een dag teugen een dubbeltje een bentsje, sun tachtig centen bij mekaar te% plukken en dat hadden je inne stoomcaroussel van Wolfs toch wel noadig. Later won de Huzumerlaan an betekenis voor onse vrienden schaar, Gerrit, Wietse, Free en Piet, omdat mien broer het in sien sin kreeg de school op 't Saailand niet langer leuk meer te vienen, nadat hij met chef Kaa stra vanne proeftuun inne Huzu merlaan een afspraak maakt had, dat ie daar as surnumerair optre de su. Daar sat oek nog een andere surnumerair, ik docht de seun vanne Hoofdmeester in Wirdum, Ids van der Velde. Nou, daar het de chef lol an beleefd. Vooral inne vakansies, want dan kwam de hele vriendenschaar van mien broer opsetten, allereerst om beien te plukken en dan om sich so in te burgeren deur deelname anne algemene werkzaamheden, dat se een motief kregen om weer terug te kommen. Och, want konnen se daar oppe Proeftuun wat moois vanne groente en het fruit make. Ze hadden daar een sogenaamde Zuidmuur voor 't kweken van temperatuurgevoelig fruit, soas abrikozen. Nou, teugen disse muur groeiden inderdaad sukke mooie abrikozen soas je se wel es op een plaatsje siene. So gewoon in Friesland groeit er gien goeie abrikoos. Mar teugen disse Zuud- muur, nou daar wuden je wel in happe. De surnumerairs deden ons daar voor seis het recept anne hand. "Kiek, dat doene we so" zeiden ze en dan deden ze net of se an't knokken waren en dan pakten se mekaars petten en die gooiden se dan speulenderwies inne richting van een mooie vrucht. As se de pet dan weer uutte struuk haal- 1941 den namen ze meteen de mooie abrikoos mar met. EDELMODELFRUIT We kregen dat systeem dus oek al gauw deur en so hielpen we de Proeftuun van heel wat edelmo- delfruit af. Se hadden daar oek een hele lekkere peresoort, Beurré de Mé- rode, die deur ons op deselde manier behandeld wudde. Dat dit spultsje solang deurgaan kon tot er gien abrikoos en gien kwaliteitspeer meer te vienen was, verwondert mie nou nog. Mar toen uuteindelijk de moord uutkwam was 't oek meteen goed aflopen, dat kan'k je wel vetelle. Eindhoven Joop Hidma Potgieterstraat Everhardus Johannes Potgieter (1808-1875). Nederlands schrijver. Behoorde in 1837 tot de oprichters van De Gids. Schreef een tijdlang on der verschillende na men bijna alle bijdragen voor dit blad. Gebroeders Wierdastraat Egbert Mark (1918- 1945), Klaas Jan Wypc- ke (1921-1945) en Mijltje Wierda (1925- 1945). Leden van (il legale) Nederlandse Binnenlandse Strijd krachten. Vier dagen voor de bevrijding bij Dronrijp gefusilleerd. Molenstraat Naam herinnert aan de in 1919 afgebroken mo len Het Lam (de Molen van Vosman) op de hoek van de Westersin gel en de Molenstraat. Baljeebuurt Genoemd naar Jacobus Martinus Baljée, Raad van Nederlands Indië (1752-1823), wiens ge boortehuis stond, waar later toegang tot Boni- fatiuskerk werd ge maakt. Korfmakersstraat Hier hebben in de zes tiende en de zeventien de eeuw verschillende korfmakers gewoond. Druifstreek Dankt de naam aan een brouwerij, 'de Druif', die eens gevestigd was in het hoekhuis van de Keizersgracht. Jacob Binckesstraat Kapitein ter Zee (plm. 1620-1677), eskader commandant uit Kou- dum. Maakte de tocht naar Chattem mee en veroverde in 1673 met Cornelis Evertsen de Jonge Sint Eustatius en New York. Sneuvelde bij Tobago. Engelsestraat Naam is ontleend aan verblijf van Engelse geïnterneerden in hier staande barakken tij dens de Eerste Wereld oorlog. Everhardus Johannes Potgieter Breedstraat Aanzienlijk breder dan alle omliggende straten: Sacrament-, Slotmaker- Speelman- en Munnike- muurstraat. Vrijheidsplein In de Groningerstraat weg. Hier kwamen de (Canadese) bevrijders op 15 april 1945 de Friese hoofdstad bin- Tijnjedijk Loopt in de richting van vaarwater de Tijnje. Naam is al eeuwen in gebruik, maar werd pas in 1935 officieel vastge steld. James Wattstraat Engels natuurkundige (1736-1819). Vond de stoommachine uit. Naar hem is het arbeidsver mogen van een eenheid electrische stroom ge noemd. Valeriusstraat Adriaan Valerius (1575-1626). Notaris te Veere. Verzamelde volksliederen in 'Ne- derlandtsche Ge- denckklanck'. Schalk Burgerstraat Willem Schalk Burger (1852-1918). Volkslei der in de Zuidafrikaan- se Republiek, boerenge neraal.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1983 | | pagina 5