Foto van de plaats
't KLEINE KRANTSJE van uw jeugd!
Lemmer
Heidenschap Dokkum Heerenveen Sneek
van vrijwel alle steden, plaatsen, dorpen en gehuchten in Friesland.
Zoekt U naar een afbeelding van een bepaald punt?
Belt U dan maar eens: 058-120302 Vredeman de Vriesstraatl -8921 BP Leeuwarden
geven. Aan het slot werden tel
kens de namen genoemd van de
kinderen, die niet meegingen met
hun klasgenoten.
Achteraf gezien kan deze cere
monie alleen plezierig zijn ge
weest voor de goed lerende kin
deren. Voor de zittenblijvers
moet het soms een beproeving
zijn geweest. Dat was zo natuur
lijk niet bedoeld, maar het was
toch maar zo.
Schoolreisjes waren de jaarlijkse
uitstapjes, waarvoor je maanden
had gespaard en waar je al weken
van tevoren met spanning naar
uitkeek.
Ik weet niet of de eerste klas
leerlingen ook al een uitstapje
hadden. Wel gingen de reisjes
steeds verder weg, al naar ge
lang de hoogte van de klas:
Zwartewegsend, Olterterp, Rol
de, Hgttem, Ameland, Bergen
aan Zee.
Zelf herinner ik me Olterterp,
Rolde met de hunebedden, Hat-
tem met de leemkuilen en Bergen
aan Zee. Het laatste reisje was, in
mijn ogen althans, het minst ge
slaagd, al beleefden we de sensa
tie, dat we meester Koiter met de
broekspijpen omhoog de zee in
zagen gaan.
Pas om half twaalf arriveerden
we met de bus bij 't strand en om
vier uur waren we alweer op reis
terug. Een speeltuin hebben we,
voor zover ik me herinner, die
dag niet gezien en dat was toch
altijd de plek, waar je het meeste
plezier kon hebben.
Elk reisje begon eigenlijk al de
avond ervoor, wat inhield, datje
vroeger naar bed moest en na
tuurlijk pas laat in slaap viel. Je
nieuwsgierigheid ging ook uit
99793 oude foto's
Als j e de leerstof van een bepaald
leerjaar onder de knie had, dan
ging je "over". Zo niet, dan bleef
je "zitten" en moest het nog eens
worden overgedaan, alleen wel
in een klas met andere kinderen.
Elk jaar op de eerste april vond
de plechtige gebeurtenis
van de overgang paats.
Spannend vooral
voor diegenen,
die moesten
twijfelen
aan een
goede
Onvergetelijke schoolreisjes met de bus!
naar wat je aan proviand en
extra's voor onderweg mee
kreeg. Dat was niet het gewone
dagelijkse brood, maar meestal
kadetjes met boterhamworst,
een ei met zout in een papiertje,
een zakje met snoep en een appel
of een sinaasappel.
Kortom, een hoop heerlijkheden
bij elkaar en dat alles in een
schoenendoos. De eerste keer,-
dat ik daarmee kwam opdagen,
werd er goed om gelachen. Maar
de jaren daarna vond het navol
ging. Want achter het meegeven
van een kartonnen doos zat een
practisch opvoedkundig filoso
fietje van mijn moeder, die wel
door had, dat de doos leeg zou
zijn vóór we bij een speeltuin
arriveerden. En dan wou ieder-
Olterterp
een de handen wel vrij hebben
voor de attracties als schommel
en wip. Welnu, een lege doos, die
je kon weggooien, was beter dan
een tas, een rugzak en welk
ander verpakkingsmiddel dan
ook, waar je de hele dag op moest
passen om er weer mee thuis te
kunnen komen.
Na 's morgens al te zijn uitge
wuifd door vooral de moeders en
de broertjes en zusjes, stond er 's
avonds een nog grotere groep
ongeduldige wachters klaar. Tot
in de verte de bus werd gezien,
waaruit een oorverdovend ge
brul weerklonk en waaruit even
later een horde roodgeblakerde
smeerpoetsen te voorschijn
kwam.
De wildste verhalen kwamen dan
los, maar die moesten wel met
een korreltje zout worden aange
hoord. Hoofdzaak voor de ou
ders was het, dat hun kroost
vrolijk, maar vooral ook gezond
en wel was teruggekeerd.
Het wekelijkse sparen voor de
reis van het volgend jaar kon dan
weer beginnen.
Drachten
VMirdurn
overgaan.
Het gebeuren speelde zich af in
de ruimte waar de deuren van de
vier lokalen op uitkwamen en
waarvoor de kinderen stonden
opgesteld. Meester Koiter be
klom een bankje van twee tre
den, hield een toespraakje en
daarna werd klas voor klas afge
werkt, hetgeen betekende, dat de
namen werden genoemd van de
besten van de klas, die daarop de
hoofdmeester een hand mochten
uitslag
en ook
wel wat
spannend voor
zeker-wetenden,
omdat die wel licht
'voor best" konden
