LEEWADDERS,
WAAR IS DIT
BOUMA, DE VISBOER
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het..." met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang ver
vlogen tijd.
Der is inbroken bij Hoekstra, de
bekende Spanjeganger. Dat die
had heel wat te fertellen. De
stipthiedsakties en de geldsorgen
fan de gemeente wurre oek an-
roerd. Fokke fertelt wat persoan-
luks en Marten ken dat weer
ferstaan. Ja, en dan nog even
Sinterklaas en dat maakt Tabe
Ruutsje, die wat later was, oek
nog met. De anderen waren der
al: Sjouke Sukerslak, Wiebe
Poatsje, Lange Marten, Minne
Mager en Fokke Vutman.
Minne Mager: Der wurdt weer
behoorluk anbealigd. Mar je den-
ke dan Wel es, al die walmuren
make en se onderhouwe (nou
dizze hier bij de Kaai), dat kost
een kaptaal. En son gemeente
swemt oek niet in 't geld.
Sjouke Sukerslak: Mar sommige
lui soms wel. As je die ferhalen
leze over die oplichters en die
swendel met huzen, dan rolt de
ene ton over de andere. En daar
sitte oek wel banken bij.
Wiebe Poatsje: Froeger rolden
de tonnen oek nog wel es deur de
gang of bij de trap del. Drukwerk
over de floer. De tied fan de
tonneman. Daar had ik ut nog
over met een ouwe maat, die ik
troffen had op ut skoalfeest, en
die nog een week of wat bleven
is.
Fokke Vutman: Daar hew ik die
wel lopen sien. Son skrale man
dunkt mie. Kwam mie niet onbe
kend foor. Hoe seistou? Topma.
Sien moeke was broekebienster
op 'e bewaarskoal an 't Vliet.
Nee, ik hew der wel an. Mar hier
is
Minne: Och heden ja, daar is
Hoekstra weer es. Nog niet naar
Spanje, ouwe kappitalist? Dat
doen jim anders wel elk jaar niet?
Of binne de centen op?
Hoekstra: Jonges, de hassus staat
mie niet naar grappen. Ik kom
krekt fan 't pliesjebero. Der is
fannacht bij mie inbroken. Ja,
stervendewaar!!
Wiebe: En wil de pliesje der wel
wat an doen? Nou ja, se binne
met fan die aksies bezig. Of se
stippe, of se stake, of se doen
niks.
Hoekstra: Se binne weest te kie
ken. En ik moest nog es langs
komme om wat te fertellen. Mar
ik had niks hoord, en mien huus-
houwster oek niet. Wij slape
altied as ossen.
Fokke: En jim slape appart. Nee,
stil mar, ik bedoel daar niks raars
met. Wij leve in 'e moderne tied.
Hoe binne se der inkomen?
Ruutsje stuk, achterdeur open.
Ja, ja, ja
SjoukeHewwe se nog wat met-
nomen? Een kleine radio, en een
beurske met wat klein geld, en
een mooie antieke koffiemoalen.
Must ophouwe!
Hoekstra: 't Is meer de skrik.
Komst uut bed. Mooi. Sast de
radio an doen. Fut. Mooi. Nou
nee, niet mooi. Siest de kast open
staan. Niet één fan beiden hèt ut
deen. Mooi. O nee. Sij overstuur
en bang. Ik ut hele huus deur, of
se der nog waren. Nee fanself. Ik
sal mar weer naar huus om 't
ouwe wiefke. Gouje.
Fokke: Die Hoekstra niet. Die
gaat niet naar Spanje fan 't jaar.
Die wil goed op sien huuske
passé. En kiek, geld mutte jou
nooit in 'e huus hewwe. Oek niet
tussen ut linnenguud. O, daar
komt Marten. Met watsjes in 'e
oaren. Is ie seker al bij dokter
weest.
Lange Marten: Morren mannen.
Ja, ik hew wat in 'e oren. Drie
dagen leden binne se uutspoaten.
Ik moest mar even in 'e huus
blieve, mar nou mocht ik weer
buten. En 't hèt wel holpen.
Minne: Kenst die mesine daar
hore? En as ik nou roep: Bal in,
pliesje, dan hoorstou dat? En dou
bliefst aansen oek niet meer al
leen op Cambuur staan, omdast
ut laaste fluitsje fan de skeids-
rechter niet hoord hest. Klein
grapke. Hest Hoekstra nog trof
fen? Was bij de pliesje weest.
Wiebe: Nee, niet toen ie nog in 't
werk ston. Se hadden bij hun
inbroken. Hij was docht ik froe
ger bij de gasfebriek. Wat sit daar
oek weer een fergiftige troep in 'e
grond hé. Dat kost de gemeente
oek weer kaptalen. Je frage je
wel es af: waar bedare wij soa?
Marten: Ut is langer een rare
wereld. Bommen, en fergif en
besunige! En al die aksies. Ja,
foor de frede net as laatst in Den
Haag, fien ik wel best. Mar fer-
der? Een hoop ongemak. En
straks ruzie, skoppe en slaan. Ik
sien ut wel es donker in.
Sjouke: En nou docht ik, nou sal
Tabe ons wel es even wat fertelle
kanne, want och die hèt een
aardig oordeel over alles, mar
ons ouwe glassetter skittert deur
eh. hij is der niet. Waar sit
Tabe?
Wiebe: Muskien is ie achter de
trend an. De trendfolgers. Wat
fiene se wat uut niet? Mien
skoanseun hèt ut mie uutleid. Ut
is krekt een optocht. Allemaal
achter de meziek an. De trendfol
gers. Wat nou Marten?
Marten: Toen ik nog soa staf was,
hoorde ik die fent met dat houten
gesicht op ut sjoernaal daar oek
telkens over praten. Ja just, Em
mer. Mar ik ferston tremfogels.
Ut su wat fan 't spoor weze.
Tremfogels. We hewwe ons later
beskeurd!
Sjouke: Tabe en die suden een
dag of wat naar Bouke. Die was
wat half en hij stipt daar wat
alleen om. Dus eh. Nou kiek
es an. As je ut over de duvel
hewwe
Tabe Ruutsje: Nerges op trappe
hoor. We hewwe een week in
Leiden weest. Bij ons Bouke. En
onderweg oek lijden. Een hoop
lij en met reizen. Gusteravund
laat anspoeld. Hoe is 't hier?
Minne: Inbroken bij Hoekstra.
Weest wel, de Spanjeman. En
Marten is oek weer klaar. Hoor
es, sei dove Dorus. Der loopt een
muus over de solder. En Fokke
Een foto van dik vijftig jaar terug: de auto van Bouma, Bouma
van de gebakken visch met sch. Het echtpaar Bouma woonde
aan de Achter de Hoven op de hoek van de Kanaalstraat, waar
zij een winkel hadden in groente, fruit en vis. De ene dag bakte
de heer Bouma de vis, de andere dag ging hij ermee de
provincie in. Met een lege wagen, schoon uitverkocht, kwam
hij dan 's avonds weër thuis. InT1933 is deze bekende visboer
uit Leeuwarden jammerlijk verongelukt, toen hij bij Dronrijp
met zijn auto slipte en tegen een boom te pletter sloeg. Zijn
weduwe leeft nog altijd; zij is nu vierennegentig en woont, nog
goed gezond, in Leeuwarden in het Triotel.
liepen de huizen van de
Zuidergrachtswal (met een
bocht) gewoon door in de rich
ting van de Oostergrachtswal. De
onderscheidingen Zuider en Oos-
ter bestonden toen ook nog niet;
men sprak uitsluitend van
Grachtswal. De ronde aanslui
ting moest verdwijnen voor het
graven van het Nieuwe Kanaal,
dat in 1895 geopend werd. Wan
neer de toen verdwenen huizen
nu nog zouden bestaan, lag de
Eerste Kanaalsbrug pal voor hun
deur.
kien een knap pusjoen fan de
belastings. Soa komt een arm
meens deur de tied. Mar we misse
een feesje. Affijn de Kestdagen
komme der al weer an en o ja,
eerst Sinterklaas.
Marten: Mien ene kleinseun had
een grapke. Sinterklaas mut wat
Swatte Pieten ontslaan, want se
hewwe niet soafeul rond te bren
gen fan 't jaar. Niet feul geld
onder de meensen. Das de skuld
fan Lubbers-en-die. En nou wil
Sinterklaas bedanke foor ut C-
en-A, seLdie kleine jonge. En wij
mar gnieze
Vlga.
trouwt mar niet. Einde fan dizze
nieuwsuutsending.
Fokke: Dat had ik self oek wel
fertelle kannen. Nee, we late ut
mar soa 't ut is. Ik hew mien huus
knap ferkope kannen. We woane
in Sientje hurres. De kienders
fonnen ut oek prima. Fan beide
kanten.
Tabe: Och, dat is oek een saakje
van rekene. Aansen alle beide
jim eigen A.O.W. En Fokke mus-
