camera's en brillen in grote sortering DE WEAZE IN OUDE TIJDEN NOTARISKANTOOR wijnen midden in de Peperstraat 9 Tel. 124258 en Bilgaardpassage 56 Tel. 663682 LEEUWARDEN ST. JACOBSSTRAAT LEEUWARDEN FOTO bleeker Meer dan zeventig jaar geleden, in 1910, werd deze foto gemaakt van een stil hoekje in de stad: de Weaze, gezien vanaf de Huizumerbrug. Uiterst rechts de bebouwing langs de Blokhuissteeg, die later plaats moest maken voor de nieuwbouw van de huidigeAmrobank, uiterst links een opvallend uithangtekeneen mooie mannenkop. Vergissen we ons niet, dan staat er "Kruidenier" op het raam van dat winkelpand. Welke kruidenier kan dat zijn geweest (Vervolg van pag. 9) inlichtingen te verschaffen. Bij de begrafenis en later op de boven zaal van de Groene Weide waren er een paar honderd belangstel lenden. Uiteindelijk na maanden zoeken bleken er tegen de twee honderd erfgenamen te zijn. Wekenlang ben ik elke dag op stap geweest naar consistorieka mers en begraafplaats om de namen van familieleden te zoe ken. Daar de man geen testament had kwamen als erfgenamen in aanmerking de afstammelingen van de grootouders van vaders- en moederszijde van de overle dene, die gedeeltelijk vóór de invoering van de Burgerlijke Stand waren geboren. Bij het zoeken over de gehele wereld werd ik er weer eens met de neus opgedrukt welke grote invloed de crisis tussen 1880 en 1890 heeft gehad op de emigratie van een gedeelte der plattelandsbe volking. Bij de definiteve boedelscheiding in de grote bovenzaal van café De Nederlanden is er nog een kollekte gehouden voor het on derhoud van het graf, daar was geen eenstemmigheid voor te krijgen. Wat te begrijpen was, want het deel van sommigen was zo klein, dat een postzegel voor antwoord duurder was. Ik herinner me een tocht door het besneeuwde en verijsde land naar een eenzame woning metl een kinderloos echtpaar. Testa-1 menten herroepen, ik meen om-1 dat een neef geen kerst- of ver-1 jaarskaart had gezonden. Echt-I paar een paar dagen daarna I overleden door brand in hun I bedstede. Geen nieuw testament I gemaakt (daar wilden ze eerst nog eens over denkenGevolg I weer tientallen erfgenamen over I de gehele wereld. Nu hadden we te doen met tweemaal vier groot ouders van wie we de afstamme lingen moesten zoeken, terwijl I het oude huisje geleidelijk aan in elkaar zakte. Ik ga maar niet verder met het verhaal, dat we geroepen door verre familieleden in een sterf huis kwamen en een der neven zo hard aan een gesloten kast deur zat te trekken, dat de op de kast staande vazen op de vloer stuk vielen, vlak naast de plotse ling overleden tante, die nog op de grond lag in afwachting van een begrafenisonderneming, die men niet eerder kon roepen dan nadat er gezocht was of ze ook lid was van een begrafenisvereni ging- Laat ik eindigen met een boedel opname in het Sint Jobsleen/ Boterhoek. Een belanghebbende - op zoek naar geld - sneed een verenbed stuk. Door het trapgat dwarrelden de veren op ons neer. Toen we weer op het kantoor kwamen, sprongen de bruine beestjes op ons wit papier, zodat we eerst naar huis moesten. Zo mogeüjk buitenshuis of in de bijkeuken je uikleden en dan in bad. Zo stond men in het volle leven met alle verdriet, de ups en de downs, de hebzucht, de nalatig heden, maar ook de vreugde als nen in staat was om iemand te lelpcn met een lening, wanneer nen in staat was een woning te •copen of wanneer men door ;paarzaamheid een schuld kon aflossen. Berg en Dal J. I. Kuhlmann Azn

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1983 | | pagina 17