GEZELLIGE HUISELIJKHEID IN VROEGER TIJD ■jgir' t T KLEINE KRANTSJE MET Z'N ALLEN ROND DE TAFEL Nu we weer in de tijd van de lange avonden zijn, moet ik dik wijls terugdenken aan mijn kin derjaren in Friesland. Ongetwij feld zullen ook ouderen, als ze in de huiskamer gezellig bijeen zijn, wel eens terugdenken, aan die tijd van weleer. Want dat het, ondanks alles wat toen niet goed was en nu beter is, toen een gezellige tijd was, zal een ieder beamen. Wij zaten bij ons thuis vroeger nog rondom de tafel geschaard, een ieder met eigen bezigheden, en boven ons de gaslamp, die gezellig op de tafel scheen. Ik zie nog al die gekleur de kralen, waaruit de lampekap bestond. En o, als er weer eens een gaskousje op was, dan moest er natuurlijk een nieuw kousje komen, maar dat moest uiterst voorzichtig in de lamp geplaatst worden, het lampeglas er voor zichtig over heen, want bij de geringste aanraking ging het stuk. Zo'n vervanging van een verbruikt door een nieuw gas kousje was een hele gebeurtenis. Soms zaten we gezellig met el kaar ganzebord te spelen, en o schrik, daar zaten we opeens in het donker, er moest een nieuw muntje in de gasmeter gedaan worden, meestal was dat een dubbeltje, en floep, daar ging het licht weer aan en konden we verder spelen. GASLAMP De gaslamp gaf een mooi helder wit licht. In de rest van ons huis hadden we petroleumlampen. Hier en daar hing zo'n blaker lampje aan de muur, de ouderen herinneren zich dat lampje met de blaker nog wel. Aan dat alles terugdenkend, is er nog steeds het gevoel van dankbaarheid voor al die eenvoudige gezellig heid thuis. We hadden geen ra dio, hoewel toen al hier en daar radiotoestellen in de woningen aanwezig waren. Televisie was onbekend en behoorde, zo er al eens over zo iets gesproken werd tot de welhaast onmogelijke din gen. De radio vonden we al een groot wonder. Daar we dus thuis geen radio hadden, mocht ik wel eens bij buren naar het kinder uurtje luisteren. Wat een bele venis, opgetogen kwam ik dan weer thuis om van dat wonderlij ke en onbegrijpelijke gebeuren te vertellen. Mijn grootvader, die :.r"' 'D. ■m een ouderwets vroom man was, vond die radio maar een uitvin ding van de duivel. Toch wisten onze buren hem over te halen eens' naar een lezing of radio-toespraak van een predikant te komen luisteren. En hij had er toch van genoten, al was de zondagse kerkgang toch het enige juiste voor hem, want daar beleefde hij zijn geloof en geestelijk leven. GEEN WATERLEIDING We hadden thuis ook geen water leiding, maar beschikten over een regenbak en een put, bron water dus! Als het erg lang droog was en er weinig water was, mochten we bij de buren een emmer water halen uit hun wa terleiding-kraan. Ondanks al de ze kleine ongeriefelijkheden, was het toch zo gezellig in ons oude, zèèr oude huis. Het slapen in de bedstee was fijn, lekker "smuk" met die deuren er voor. Toen ik een baby was, sliep ik, tot m ijn tweede jaar in een houten krib aan het voeteneind van de- bedstee. Ik kan mij dat nog herin neren. We stookten onze kachel met turf en briketten. Bij erg koud weer hadden we een stoof met een test waarin warme briketjes uit de kachel lagen, en verwarm den we zo onze voeten. Soms werden die briketten eerst in de koperen doofpot gelegd. Als ik 's winters, na dat ik me in de sneeuw of op het ijs vermaakt had, met koude voeten thuis kwam, werd er gauw een Warme stoof klaar gemaakt, en dan had je weer zo heerlijke warme voe ten. SCHAARSE WARMTE Uiteraard was er in huis slechts één vertrek verwarmd, de woon kamer, die in ons geval, tevens Heiloo P. H. Zwerver Deze interessante foto herinnert ons aan de officiële opening van de Paardepifp tussen de Peper straat en de Oude Oosterstraat in 1930. De strakke pijp kwam in plaats van een veel sierlijker rond brugpijpje, dat moest ver dwijnen, toen men besloot de smalle Peperstraat aanzienlijk te verbreden. Dat laatste was al gebeurd, toen deze foto werd gemaakt: de gehele zuidzijde van de straat was al afgebroken, in afwachting van de bouw van de nieuwe winkelpanden, die er nu nog zijn. Onder grote belang stelling, zo te zien vooral van de jeugd, komt er juist een muziek corps de Peperstraat afmarche ren; een heer met hoed lijkt een draad of een lint vast te houden en die versperring zal nog wel even moeten worden doorge knipt. Let u ook nog even op de tekst op de zijgevel van het gebouw achter op de achter grond. "De roode winkel" staat daar en dat was inderdaad een bekend bedrijf in het oude Leeu warden. slaapkamer was door de aanwe zigheid van twee bedsteden. Op verjaardagen in de huiselijke kring dronken we zogenaamde theemelk, thee in melk gezet. Dat 'was dus - een feestelijke drank. Oudere Friese mensen zullen zich ook nog wel de thee- melk herinneren, 's Zondags kwam er een mooi kleed op tafel, in de week lag er een tafelzeil op. STUKJE CAKE Ook was er 's zondags een lekker stukje cake bij de koffie, terwijl op de andere dagen de koffie- traktatie uit een stukje heerlijke Friese koek bestond.Ik herinner mij ook nog-uit mijn kinderjaren dat er dikwijls op zondag na de kerkdienst kennissen op koffie- bezoek kwamen en dan werd er over de beluisterde preek ge sproken. Ja, al met al was er nog een echt zondagse sfeer! Spelen op straat was er 's zondags niet bij. Wel werd er een wandeling gemaakt, "de zondagse kuier". Het leuke was dat er dan ontmoe tingen plaats vonden tussen de wandelende gezinnen, waarbij een gezellig babbeltje werd ge houden, dat de kinderen trou wens wel eens te lang duurde. Na de tweede kerkgang was er het avondeten en nog eens koffie drinken. Het huiselijk- en gezins leven was toen heel anders dan nu, mij dunkt huiselijker, gezelli ger en saamhoriger. Zo bezien was het ondanks alle soberheid en gemis aan luxe, een goede tijd, en een tijd waar we toch met dankbaarheid aan terugdenken. Velen spreken liever niet van "de goedé" oude tijd", en in menig opzicht is dit terecht. Maar ik meen, dat, als we het hebben over de echte gezelligheid, zoals we die vroeger toch hadden in huis en samenleving, we wel kunnen zeggen die goede oude tijd! 't Kleine Krantsje brengt ons steeds weer even terug in die tijd. Foto's en vertellingen in dat blad. laten ons telkens weer iets van die gezellige sfeer proeven. Bij alles wat we nu hebben, missen we, en met name wij ouderen, de rust, stilte* frisse lucht, veilig heid, en vooral ook de roman tiek, de gezelligheid en de saam horigheid van toen! EEN SOAD SPREKERS HEWWE MAR EEN BITSJE TE SEGGEN EN TOCH HU- RE SE ER EEN SAAL VOOR AF voor Leeuwarden en de wij de wereld er omheen Een uitgave van Fenno Schoustra's Publiciteits- kantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Abonnementenadministra tie: Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden. Abonnementsgelden Post giro: 98 10 62. Redactie en advertentie-af deling: Vredeman de Vries- straat 18921 BP Leeuwar den. Telefoon (058) 120302 Geopend:van dinsdag tot en met donderdag, uit sluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van vrijdag tot en met maandaq qe- sloten. Abonnementsprijs: voor Nederland 29- per jaar; voor het buitenland: 55,- per jaar. Losse nummers afgehaald 1,75 per stuk. Per giro be steld (Postgiro 98 10 62): 2,75 voor 1 ex., 4,75 voor 2 ex., 6,25 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krants/e staat alleen open voor lezers, die zich door hun aanmelding ak koord verklaren met de hier navolgende 'leveringsvoor waarden'; Het abonnementsgeld moet vooruit worden betaald. Op de Ie februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald Geschenk-abonnementen en abonnementen van le zers in het buitenland moeten op de 15e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet telefo nisch of schriftelijk, maar per giro-overschrijving g^ls abonnee aanmelden, wor den verzocht op het giro strookje te vermelden: Nieuwe abonnee. Wie net abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermeldpn van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen schriftelijk wor den doorgegeven: Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden. Abonnementen, die niet vóór 1 december schriftelijk zijn opgezegd (Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden) worden automatisch ver lengd. - i(

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1984 | | pagina 3