DIE STRENGE WINTERS VAN TOEN VOOR LEEUWARDEN EN E WERELD ER OMHEEN TWINTIGSTE JAARGANG 21-1-1984 NUMMER 449 'T KLEINE KEANTGJE Wanneer we dit schrijven ligt er huiten nog geen vlokje sneeuw, lijkt het in de verste verte niet op ijspret en denken we met gemengde gevoelens aan "die echte ouderwetse winters van vroeger" terug. Velen zullen er vrede mee hebben, dat we helemaal geen winter krijgen en dat bij wijze van spreken de herfst zo in het voorjaar overgaat, vele anderen snakken naar in ieder geval een paar weken vorst met het bijbehorende schaatsplezier. Maar zoals het in en rond de laatste wereldoorlog is geweest hoeft het voor niemand meer: er is geen mens, die de bar strenge winters van '40, van '41, van '42 en van '47 terugverlangt. Dit is een herinnering aan de laatste van de net genoemde felle winterreeks, een foto, in februari 1947 in de Vredeman de Vriesstraat gemaakt. We zien hier hoe melkboer Jan Bosma letterlijk man en macht te hulp moet roepen om nog met zijn zwaar beladen kar vooruit te kunnen komen. "Een allervreselijkste sneeuwpartij toen" herinnert zich de heer Bosma, die zelf voor maar een momentmet de hand in de zij naast zijn melkkar staat. Ook op de foto: Bennie Ferdinand, Hielke Busstra en zoon Karst Bosma. Links van de kar staat Willem Haaima naast de hond Nora, die even onder de kar vandaan mocht om zo goed mogelijk op de kiek te komen. De heer Bosma heeft later de melk de melk gelaten om in automaterialen te gaan - zijn bloeiende zaak zit aan beide zijden van het Vliet. GIEN DADEN, MAAR WOORDEN IS KREK AS HET SKIETEN OP EEN DOEL MET LOS KRUUT MEENSEN PRATE EEN HOOP OVER WAT EEN AN DER HUN VERSKULDIGD IS, MAR SWIEGE HET LIEFST OVER WAT SIJ EEN ANDER VERSKULDIGD BINNE WIE'T EEN ANDER BE NIJDT, ERKENT SIEN EI GEN MINDERHEID AT EEN MEENS BEWEERT, DAT ER GIEN EERLIJKE MEENSEN BINNE, HEW- WE JE ZONDER MANKE REN TE MAKEN MET EEN SKURK DlE'T EEN SOAD WEET TWIEFELT HET MEEST JE SOEKE HET GELUK VAAK AS DE BRIL, DlE'T JE OPPE NEUS HEWWE AT WIJ SELS DE GOEIE RAADGEVINGEN VOLGT HADDEN, DlE'T WIJ AN DEREN GAVEN, SUDEN WE GIEN BEHOEFTE HEWWE AN DE RAAD VAN ONSE MEDEMEENSEN ER BINNE HEEL WAT LEU GENS NOADIG OM EEN WAARHEID GESLUIERD TE HOUWEN DRIE "VEULS" EN DRIE "WEINIGS" BINNE NADE LIG VOOR DE MEENSEN: VEUL PRATE EN WEINIG WETE, SICH VEUL VER BEELDE EN WEINIG WE- ZE EN VEUL UUTGEVE EN WEINIG HEWWE MATIGHEID IS EEN EVEN DEGELIJKE AS GOEDKO PE LEVENSVESEKERING

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1984 | | pagina 1