DICKVANDERHEIJDE IRfREKLAME SEQUAH, HUMBUG-WONDERDOKTER GELEEFD ALS EEN VORST, GESTORVEN IN ARMOEDE adviesbureau voor rekiame en publiciteit jozef isreëlsstraat 10 leeuwarden 058—124984 Door geruchten is aan het bureau bekend gewordendat zekere Baukje Voontje, weduwe I.V., wonende Driekra- mersteeg, heimelijk zou zijn bevallen. Er is een onderzoek ■ingesteld en bevonden, dat die vrouw was bevallen zonder eenige bijstand of hulp, terwijl zelfs niemand der buren tets van hare zwangerschap wist. De sporen harer bevalling had zij reeds verwijderd en het kind was dood, doch nog warm en door haar in een hoek van het bed verstopt, terwijl op het lijkje zichtbare sporen van gepleegd geweld waarneem baar waren. De vrouiv is op last van den heer Com. van Pol. door bemiddeling van Dr. Middelburg in het Stadszieken huis opgenomen en haar zesjarig zoontje door het Alge meen Armbestuur verzorgd. De meubelmaker Bakker, wonende Grote Kerkstraat, klaagt dat hij uitgescholden is door Colts wonende Oude' Veemarkt. Vrij overtocht naar Winterswijk verleend aan J. Schollen, werkman, wonende alhierdie aldaar werk kan krijgen. Door pol. dienaar Eekhof naar huis (zegge schip) liggende aan de Oostersingel gebracht Siebren Doetjes, oud 38 jaren, schipper, gedomiliceerd te Leeuwarden, die in beschonken toestand rondliep. L. van Dijk, winkelier wonende Nieuweburen, klaagt dat eenige jongens voor drie weken geleden zijn vrouw met een sneeuwbal hebben gewoipen en dat hij nu te weten is gekomen, dat Jan Akkerman, wonende Achter de Witte Hand, daarbij tegenwoordig was. Zal gereprimandeerd worden. Christiaan Broers, oud 15 jaren, wonende Vliet, klaagt, dat hij is gebeten door een hond van de winkelier Van Hulzen, wonende aldaar. Johannes Eygelaar, Stadsreiniger, wonende Wissedwmger, klaagt, dat hij uitgescholden is door Lieuwe Demema, wonende in de Slaapstede der Wed. Jansen. Hendrik Zijlstra, arbeider wonende bij Velstra op de Marsumerstraatweg, klaagt dat luj het vischwater aldaar heeft gepacht, doch dat er aanhoudend snoekenstroopers in dat water stroopen. Zal zoo mogelijk op gelet worden, terwijl de klager tevens naar de Rijkspolitie is verwezen. Door pol. dr. Hoog aan de wacht gebracht een lijkje van een pas geboren kindje van het vrouwelijk geslacht, dat door drie jongetjes achter de Prinsentuin nabij het zoogenaamde Witte Huis drijvende was gevonden. Een streng onderzoek naar de moeder van dit kmd wordt door genoemde dienaar ingesteld. Nachtverblijf met voeding bij de Wed. Jansen verleend aan Dirk de Jong met vrouw en kind, wonende alhier in de genoemde Slaapstede, doch thans, nu de man ziek is, hun kostgeld met kunnen betalen. Afgegeven aan het zoontje van den heer Hiddittga, wonen de op de Nieuwestad, een gevonden sigarenpijpje. Gevonden en gedeponeerd door een dochtertje van den apotheker Sonnega wonende op de Tweebaksmarkl, een polsmofje. Door Van der Laars, wonende in de Ossekop, aan het bureau gedeponeerd een geldstukje van Elzas Lotharingen dat hij voor een 50 centstukje had ontvangen. Kennisgegeven door Benjamin Colien, wonende Nieuwe buren, dat een jongen van J. van Ijs, mede daar wonende, een glasruit bij hem heeft stukgegooid. Gevonden en gedeponeerd door een zoontje van Tulp, wonende Noordersingel, een zweepje. De politiedienaar Kruit rapporteert, dat vrouw Poelsma, wonende in de Monmkemuurstraat, op de Nieuwestad een toeval heeft gekregen, doch spoedig weder is bijgemaakt en naar huis gebracht. Door de politiedienaren Botter en Posthumus aan de waclit gebracht Hette Drost, oud 24 jaren, arbeider, wonende Oldegalileën, die in beschonken toestand in de Arendstuin lag. b (1883) Wanneer wij de naam "Sequah" noemen zullen de alleroudsten onder ons zeker een blijk van herkenning geven. "Aha, Se quah! Dat was die beroemde figuur, die naar ons land kwam om lijders aan rheumatiek te genezen door massage en dure zalf!" Sequah was een soort wonder man, in wie men aanvankelijk een groot vertrouwen had, maar die later door de mand zakte als een ondermaatse kwakzalver. EEN KONING Op het hoogtepunt van zijn roem voerde hij de staat van een ko ning, maar het was armoede wat de klok sloeg, toen hij in 1916 in Johannesburg in Zuid Afrika overleed. Interessant is de herin nering aan deze merkwaardige figuur, die toen op schrift is gesteld. Een kwarteeuw geleden onge veer bezocht Sequah (Davenport was z'n eigenlijke naam), ons land, om lijders aan rheumatiek te genezen door zijn massage en dure zalf. De faam van z'n roem was voor uitgegaan. En Sequah placht in de steden, die hij met een bezoek vereerde, zijn intocht te doen als een vorst. Hij reed met de vier en was omgeven van een gehele hofhouding, mitsgaders een mu ziekgezelschap, dat op z'n Ame- rikaansch fanfares schetterde en marschen. Sequah was een klein mannetje, met een intelligent clean shaved gelaat en een suggestieve lok over het hooge voorhoofd. Een sympathieke, innemende verschijning, die de duizenden, die zijn séances bezochten, wist te imponeeren en te pakken met zijn duivelsch handige welspre kendheid. Een tolk vertaalde z'n Engelsch in onze landstaal. In Amsterdam logeerde hij in het Amstelhotel. Des avonds werd het vierspan voor z'n luxueus rijtuig gespan nen en dat bracht hem, na een glorieuze "ommeganck" door de stad, naar den Parktuin, waar de séances plaats vonden. Duizenden en duizenden wacht ten daar z'n komst en als een populair koning werd hij door de menigte toegejuicht. Hij betrad dan het podium en ging spreken, nadat eerst de mu ziek er een Sousastemming in had gebracht. WONDERBAARLIJK Daar sprak hij van zijn wonder baarlijke genezingen, waarvan heel de wereld sprak, zooals hij bescheiden opmerkte en dan ont roerde hij sentimenteele zielen tot tranen toe, wanneer hij be weerde, dat hij al z'n genezingen deed louter uit liefde tot de menschheid en geld niet verlang de Als 't psychologisch moment ge komen was, kwamen de lijders op het tooneel. Daar strompelden ze aan, meest oudjes, op krukken, geholpen door familie en vrienden, die alles al hadden geprobeerd en nu hun laatste hoop op den wonder dokter hadden gevestigd. Sequah liet de stakkerds een tijd hun ellende aan de verzamelde menigte te aanschouwen geven, maakte allerlei fratsen en grap pen en vertelde dan dat hij tot het behandelen der patiënten zou overgaan. De mise-en-scène was prachtig en de belangstelling op het hoog tepunt. Dan schetterde de muziek en achter een scherm wreef en wreef Sequah zijn slachtoffers, die gilden van de pijn. Maar de schelle muziek doofde de kreten Was de behandeling afgeloopen, dan kwamen de patiënten te voorschijn. Sequah, de knappe acteur, brak eigenhandig hun krukken stuk, verzekerend, dat ze die nooit in hun leven weer noodig zouden hebben. De mu ziek speelde nu vrolijke walsjes, en de oudjes, dankbaar en blij, dat ze genezen waren, dansten en lachten en maakte de zotste kapriolen. Als de séance geëindigd was en de wonderman weer huiswaarts ging, werden de paarden van zijn wagen gehaald en de menigte trok hem zelf voort. Zoo heel belangeloos was, naar spoedig bleek, Sequah's optre den niet. Hij verkocht de beroemde Se- quah-zalf peperduur en verdien de daaraan wel zooveel, dat hij schatrijk werd. ALLEMAAL HUMBUG Toen het publiek tot de overtui ging kwam, dat heel deze rheu- matiek-genezing een groote humbug was; dat de genezingen niet blijvend bleken, keerde het zich tegen hem en Sequah zal wel juist op de goeden tijd ons land verlaten hebben. In dien tijd toen zijn roem al tanende was, ontstonden er spot liedjes, als: Heb je stijve beenen Of last van rheumatiek, Ga dan maar naar Sequah, Die geneest je met muziek.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1984 | | pagina 11