Friesland Bank
Uw eigen bank
SCHEEPSLADING
In nummer 458 van 't Kleine
Krantsje schreef U over "een
schip met turf" in het onder
schrift bij een mooi plaatje van
de oude Verlaatsbrug. Dat on
derschrift moet ik aanvechten
voor wat de lading van het schip
betreft. De lading kan geen turf
of bagger zijn, omdat het schip
geheel afgeladen is en omdat de
schipper op de vaarboom langs
het gangboord is.
De lading is in en boven het ruim
geborgen. De verhoging is met
planken omgeven. Verder voer
het schip de 'verkeerde' richting
uit; vanaf Harlingen of Franeker
kwam geen turf. Hoogstwaar
schijnlijk is het schip beladen
met suikerbieten voor Gronin
gen.
Damwoude H. Veenstra
HUIZUMER
HERINNERINGEN
Met veel belangstelling en inte
resse heb ik steeds de Huizumer
herinneringen gelezen. Zoals ik
al eens eerder in 't Kleine
Krantsje heb geschreven, heb
ben we enige jaren aan de Tijnje-
dyk gewoond en ik ontmoette in
het geschrevene steeds bekende
namen. Ik heb mij dikwijls afge-
vraag, wie de schrijver wel kon
wezen, want uit het krabbeltje
kon ik dat niet opmaken. De
schrijver heeft nu zijn naam be
kend gemaakt. Die komt mij wel
bekend voor, maar ik kan hem
helaas niet thuis brengen.
Het spijt mij wel, dat de heer
Zuiderveld nu blijkbaar uitge
schreven is. Ik heb er altijd van
genoten en neem nu de gelegen
heid te baat om hem bij deze
voor zijn zeer lezenswaardige
artikelen te bedanken.
In zijn laatste 'Herinneringen',
meldde hij, dat hij zijn artikelen
uit het geheugen heeft geschre
ven en daardoor misschien wel
eens mis is geweest. Volgens mij
is dit nu het geval, wanneer hij
het over het voetballen heeft.
Ook in dit gedeelte van zijn her
inneringen kwamen weer namen
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
van voetballers voor, die ook in
mijn geheugen gegrift zijn. Als
hij het over de bijnamen van de
plaatselijke voetbalclub heeft, is
hij mijns inziens fout, wanneer
het het over de voetbalvereni
ging 'Leeuwarden' heeft. De bij
naam 'De Klomp' is mij uitgelegd
als volgt.
Genoemde club is ontstaan uit
voetballers, die voor dien hun
sport beoefenden met een papie
ren bal en op klompen voetbal
den op het Oldehoofsterkerkhof.
Vandaar de naam 'De Klomp'
Leeuwarden Joh. de Jong
ONZE SCHOOLTIJD
Telkens als ik 't Kleine Krantsje
lees komt er een soort van heim
wee bij me op, want veel herin
neringen komen dan weer bo
ven.
Zo denk ik vaak aan mijn school
jaren, een heel fijne tijd. Mijn
lagere schooltijd was op School
15 van 1930 tot 1936. De eerste
juf, die ik daar had was een
Berghauser, maar gelukkig kre
gen we in de vierde klas een
meester Van der Veen, een hele
fijne man. Ook hebben we nog
even een meester Maurits gehad,
maar de mooiste periode op deze
school was wel de tijd, toen we
het hoofd van de school als on
derwijzer hadden, meester De
Haan.
Mijn man en ik hebben samen bij
Vervolg op pag. 10)
Een foto, in de oorlog gemaakt, van het vliegveld Leeuwarden. Zo te zien een boerderij, maar in wer
kelijkheid een hangar voor vliegtuigen.
NIET STERK MAAR ZWAK
Sterke verhalen en geen end! Ja,
als je eenmaal op dat "paard"
zit, raak je op hol en galop
peer je onweerstaanbaar verder
over heg en steg. Dit is een boei
end en spectaculair schouwspel.
Want slaat het ene paard op hol,
dan de andere ook - dit werkt
aanstekelijk.
Wat het tweede sterke verhaal
betreft, "de drank in het gezicht
van Grundmann", dat vind ik
heel aannemelijk. Gebeurtenis
sen als deze zijn in de oorlog
meermalen voorgekomen, ik
zou er zo van zeer nabij van
kunnen vertellen.
Maar dat verhaal over "de ordi
naire klap aan Goring", nee, met
de beste wil van de wereld, dit is
niet een "sterk" verhaal, maar
integendeel een "zwak" verhaal
- het rammelt aan alle kanten.
Zelf was ik werkzaam op het
vliegveld, de "Flugplatz" en ik
heb daar veel achter de barak
ken rondgelopen. Het was daar
een wirwar van paadjes en ach
ter iedere barak lag een hoog
opgeworpen schuilplaats van
aarde met het oog op "Fliegera-
larm". Hoe ter wereld kon
"zegsman" hier langs op zijn
fiets recht toe recht aan voort
jakkeren tot de sloot, waar dan
een plank over lag. Maar die
plank was er helemaal niet!
Zelf heb ik als boekhouder in
een keet gezeten, die links van
de ingang van het vliegveld op
een nu nog steeds bestaand stuk
je weiland stond-. Je kon enkel op
en van het vliegveld komen
langs de afsluitboom met de
schildwachten. Ook geen late
Duitse soldaat kon hier over een
plank doorslippen, dan stootte
hij op een sterke versperring van
prikkeldraad.
Fietsmaker Bethlehem heb ik
heel goed gekend. Bij hem liet je
je band plakken. Hij was niet
alleen, maar had ook een jonge
knecht, Sipke. Ook de Duitse
soldaten kwamen uiteraard wel
bij hem. Als de piloten van de
Nachtjager vrij hadden, zagen
wij ze vaak fietsen en bij Bethle
hem rondtoeren en kunststukjes
op hun fietsen uithalen.
Bethlehem kon er mooi droog
bijkomen. Eens moest ik er even
op mijn fiets wachten, toen er
een boer met zijn fiets binnen
stapte. "Kinne jo myn fytsban
fuort-en-daliks plakje? En wan-
near kin ik myn fyts wer krije?"
Bethlehem, met zijn hangsnorre-
tje en bril, keek zijn knechtje
Sipke aan. "No, wat seist Sip
ke?" En zonder het antwoord
van Sipke af te wachten vervolg
de hij: "Fuort-en-daliks wol
mar dan is de ban net plakt fan-
seis!" Ja, dat begreep de haastige
boer toen ook.
Als wij nu het verhaal over Go
ring serieus zouden nemen, wel
ke onvoorzienbare, lugubere ge
volgen zou dit gehad hebben
voor alle Nederlanders, die op
het vliegveld werkten? Denk er
eens aan wat er bij en met Putten
gebeurde en daar betrof het
nog maar een aanslag op Rauter.
Een klap in het gezichtt van Go
ring, de hoogvereerde en zeer
populaire Feldmarschal, zou niet
tienvoudig, ook niet honderd
voudig, maar duizendvoudig ge
wroken zijn, neem dat maar ge
rust aan. De "zegsman" zou
door Görings lijfwacht in stuk
ken gescheurd zijn. Göring, de
onverschrokken piloot uit de
Eerste Wereldoorlog, die ver
scheidene Franse, Engelse en
Amerikaanse vliegers had neer
gehaald, had het hart van het
Duitse volk veroverd.
Leeuwarden O. de Roos
Niet, dat het nu zoveel
terzake doet, maar u
maakt hier een fout, die
vaker wordt gemaakt: de
aanslag op Rauter had
niets te maken met het
drama van Putten. Het
platbranden van Putten
en het wegvoeren van een
deel van de mannelijke
bevolking vond plaats na
een aanslag op een Duitse
militaire auto op 30 sep
tember 1944. De aanslag
op Rauter gebeurde op 6
maart 1945. Als represail
le op deze laatste aanslag
werden honderden Neder
landers bij de Woeste
Hoeve onder Apeldoorn
gefusilleerd.
Red. 't KL Kr.
RAAR TE KIJKEN
Hoewel ik nog niet tot de oude
ren behoor ging er toch heel wat
door me heen, toen ik onlangs in
't Kleine Krantsje de foto van de
Kleine Hoogstraat zag. Ik ben er
namelijk vlak bij grootgebracht
in de Speelmansstraat nummer 4,
"het kleine witte huuske" tegen
over de Katholieke jongens
school St. Vitus.
Wat is er intussen een hoop
veranderd, zowel in de Speel
mansstraat als in de Kleine Hoog
straat. Daar waren destijds alle
maal winkels. De kruidenier
Meyer en de slagerij Adema op
de beide hoeken van de Speel
mansstraat, op naar de Grote
Kerkstraat nog een slagerij De
Boer, daarnaast de costuumver-
huürinrichting van Gerlach, dan
de smederij van Eerligh met er
tegenover Welles in lompen en
metalen.
Ook was er nog een kleermakerij
en even verder de feestartikelen
zaak van Bakker met in hetzelfde
portiekje een loodgieter.
Ik ben nog maar zes en veertig
jaar, maar als ik mijn kinderen
vertel, dat wij 's winters met de
slee vanaf de Kleine Hoogstraat
zo de Eewal opgleden en 's zo
mers de auto's telden en de auto
nummers opschreven, staan ze
raar te kijken. Ik heb daar een
heerlijke jeugd gehad.
Mijn dochter woont nu op de
Nieuweburen en ik kom dus nog
vaak langs 'ons huuske', maar
dan denk ik, wat zou er mee
gebeuren?
Ik ben nog niet zo lang abonnee
en daarom weet ik niet of er al
eens een artikeltje of een foto
van de Speelmansstraat, de Put
en de Breedstraat en omstreken
in 't Kleine Krantsje heeft ge
staan. Het was vroeger toch de
jodenbuurt. Anders zou ik U
daarom willen vragen.
Hartelijk dank voor dit Kleine
Krantsje, dat, zoals U ziet, door
jong en oud graag wordt gelezen.
Leeuwarden
Anneke Sambrink-Barendsma
De Speelmansstraat. Er is heel veel veranderd sinds deze foto werd
gemaakt.
