urn
c/e Aen<
IK
Friesland Bank
Uw eigen bank
ook al lang ter ziele. Ook had hij
een agentschap van het week
blad De Katholieke Illustratie.
Hottinga was geen gemakkelijk
man en over bepaalde zaken kon
hij zich behoorlijk kwaad ma
ken. Bij het bezorgen zag je hem
in zijn wagentje en er achter zijn
schriele kleine vrouwtje de wa
gen duwen. Moesten ze een
brugpijp op dan was er altijd wel
iemand, die even een handje
hielp.
Omdat Hottinga bij het voortbe
wegen zijn beide handen moest
gebruiken zat hij boven op de te
bezorgen bladen - alle abonnees
konden er dan ook op rekenen,
dat ze iedere week een warm
blad ontvingen
Leeuwarden
Th. Weda
ERG BENIEUWD
Terugkomend van vakantie von
den we bij de post natuurlijk ook
de trouwe 'Leeuwarder krants-
jes'. Ik was erg benieuwd naar de
oplossing van de fotoprijsvraag
in nummer 460 met de foto van
de Doelestraat en een stukje van
het Sint Jobsleen.
Wij hebben daar in het begin van
de dertiger jaren gewoond op de
hoek waar nu de Fryske Akade-
my is. Achter de lage kelderra
men, die er nu nog zijn, waren
een huiskamer en een slaapka
mer.
Om de hoek kwamen eerst twee
deuren van bovenburen en dan
onze deur met een gang en een
kamer op normale hoogte. Het
was een heel raar in elkaar ge
bouwd huis.
Op het Toernooiveld werd vaak
een balletje getrapt en die ging
natuurlijk wel over de muur van
het joodse kerkhof. Dan moest
er weer geklommen worden om
hem terug te halen. Mijn twee
oudere broers deden daar niet
aan mee - die hadden een ande
re hobby en hadden het druk
met het afdrukken van foto's, die
ze hadden gemaakt. Ze stonden
in raampjes in de lage venster
bank en moesten door de zon
worden belicht. Deze foto is er
een van.
Niemand van ons woont meer in
Friesland en mijn man is ook
geen Fries; toch leest hij met ple
zier 't Kleine Krantsje.
O ja, nog dit: in het lichte huis op
de foto, die u publiceerde woon
de een familie Boekholt, die later
een sigarenzaak had in de Nieu
we Oosterstraat en in het huis in
de Doelestraat, waar op de foto
een partij hout voor ligt was een
klein kruidenierswinkeltje van
Reinhart.
De kinderen uit het hoekhuis van de Doelestraat en de Groeneweg.
ven: die moest ik iedere dag
dweilen en op zaterdag moest ik
ook het hekwerk schoonmaken.
Boven de ingang van het gebouw
is in die tijd nog een console
gemaakt; er zou een beeld ko
men van Fredericus, maar dat is
nooit doorgegaan.
Op woensdag moest ik de kleine
raampjes en de ramen aan de
kant van de Keizersgracht lap
pen en het houtwerk schoonma
ken. Eens stapte ik vanaf mijn
trapje pardoes in een emmer wa
ter, wat door twee mensen werd
gezien - ik schaamde me zo met
m'n kletsnatte kous en schoen.
Buiten het gebouw kwamen we
nooit verder dan de school. Toen
ik veertien jaar was moest ik wel
eens boodschappen doen en re
keningen betalen, maar het heeft
wat voeten in de aarde gehad om
alles op de goede plaats te krij
gen - je kende je eigen stad niet
eens.
Leeuwarden G. Bruining
COBUS HOTTINGA
Er stond onlangs een foto in 't
Kleine Krantsje van het Sint Fre-
dericusgesticht op de hoek van
de Kruisstraat en de Keizers
gracht. Verderop aan de Keizers
gracht, aanleunend tegen het
weeshuis, stonden nog enkele
woninkjes, nu al lang gesloopt.
In een van deze huisjes woonde
een bij de Leeuwarders goed be
kend echtpaar, Cobus Hottinga
en zijn vrouw Pietsje. Zij hadden
hier een winkeltje in kantoor- en
schoolartikelen, zoals schriften,
potloden, griffels, inkt en pen
nen.
HEERLIJKE UURTJES
Als 't Kleine Krantsje in de bus
komt bewaar ik het tot de zon
dag en lees het dan in één keer
uit. Dat zijn een paar heerlijke
uurtjes. Fijn om al die namen en
oude plekjes weer te zien. Alleen
krijg je af en toe heimwee naar al
het oude en vertrouwde.
Schiermonnikoog Mevr. A. C.
Nankman-ten Brink
KEIZERSGRACHT
Met de nog altijd gangbare naam
Keizersgracht heb ik tegenwoor
dig wel wat moeite. We hebben
in Leeuwarden ook een Ge
dempte Keizersgracht.
Vroeger liep er een sloot langs de
noordkant van de gevangenis,
maar sinds die gedempt is kan
men moeilijk meer spreken van
Keizersgracht.
Leeuwarden
Joh. de Jong
Daarnaast verkochten zij ook
heiligenbeeldjes, rozenkransen,
kerkboeken en wat er door
Rooms Katholieken werd ge
kocht.
Hottinga was een tamelijk zwaar
gebouwde man en invalide en hij
kon zich alleen voortbewegen
door middel van krukken en een
invalidenwagentje. Hij was goed
ontwikkeld en hij bezocht gere
geld vergaderingen en bijeen
komsten. Ik meen dat hij ook wel
eens stukjes schreef voor het
R.K. dagblad Ons Noorden, nu
Inderdaad vinden we nu
geen water meer in de straat
met de naam Keizersgracht.
Maar als u een voorstander
bent van het veranderen van
de historische naam Keizers
gracht, dan kan er in Leeu
warden veel meer veranderd
worden. Vergeefs zult u bij
voorbeeld naar verschillende
markten zoeken op plaatsen,
die er wel naar zijn genoemd
- Turfmarkt, Berlikumer-
markt, Groentemarkt - en,
om nog een aardig voorbeeld
te noemen, de Wirdumerdijk
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
is ook al heel lang geen (zeel-
dijk meer.
Red. 't KI. Kr.
PRACHTIGE STAD
Het was in de mobilisatietijd, nu
dus alweer vijf en veertig jaar
geleden, dat ik vertrok uit Leeu
warden, waar ik geboren en ge
togen ben tot mijn vijf en twin
tigste jaar.
Maar iedere keer als ik weer in
Leeuwarden kom valt het mij op
welk een prachtige stad Leeu
warden toch is. Er zal ook wel de
nodige nostalgie bij zijn.
En iedere keer als 't Kleine
Krantsje met de post komt ver
slind ik al het nieuws dat er in
staat.
Wehl Mevr. T. Bloemsma-Mul-
der
KRUISSTRAAT
Het R.K. Liefdesgesticht Sint
Fredericus, waarvan in een van
de laatste nummers van 't Kleine
Krantsje een foto stond, werd
vroeger vaak "het klooster" ge
noemd, omdat het door nonnen
werd bevolkt.
Ik werd daar in de buurt, in de
Kruisstraat, op 17 januari 1924
geboren. Toen mijn ouders,
Theunis van Vliet en Bondina
Koolstra, op 29 september 1920.
trouwden, kwamen zij in de
Kruisstraat nummer 31 te wo
nen.
Omstreeks 1920 woonden in de
Kruisstraat o.m. de familie Dem-
mers, de familie Van Biezen, die
een kolkschoonmaakbedrijf dre
ven, de familie. Scheepstra en
Ten Kampe en de heer en me-
Vervolg op pag. 9
Hoorn
Mevr. F. Spoelder-Faber
WEESHUIS
O ja, het Katholieke Weeshuis,
waarvan u laatst een foto publi
ceerde: dat staat me nog leven
dig voor de geest. Als kind van
vijfjaar ben ik daar gekomen en
ik kende het van binnen nog be
ter dan van de buitenkant. Er
staan daar heel wat voetstappen
van mij en van mijn zus, die nu in
Limburg in een bejaardentehuis
woont.
De grote blauwe trap naar bo-
Met of zonder water: het blijft de Keizersgracht...
