LEEWADDERS, WAAR IS DIT? REÜNIE L.A.B. 'T KLEINE KRANTSJE WIE KENT DEZE SPORTIEVELINGEN? WIEBE HOUNEKARRE VOOR LEEUWARDEN EN DE'WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 9 Onder de tienduizenden foto's, die 't Kleine Krantsje in zijn verzame lingen heeft bevinden er zich ook verschillende met het predicaat 'Onbekend'. Dit is er zo een: een prentbriefkaart met twee sportieve fietsers en de geschreven tekst: "Twa Friezen - Een reis rond de wereld.We hebben er geen idee van wie deze beide heren zijn ge weest en hoe het hun op hun beraamde tocht rond de wereld is ver gaan. Zijn er lezers van 't Kleine Krantsje, die het wel weten? Wie waren dit? En zijn ze er nóg? Sukke wintermaanden binne niet altied geskikt om es een loopke naar de brug te maken. Maar toch is ut weer lukt en hewwe ons maten een paar mooie onderwerpen behandeld. Over siekte en besoek in sieken- huzen. Of over as man en frouw beide werke. Hoogste foorbeeld ons koaningin en Claus! Of uut- drukkings fan meensen. Affijn, lees self mar bij Tabe Ruutsje, Sjouke Sukerslak, Wiebe Poats- je, Lange Marten, Minne Mager en Fokke Vutman. Sjouke Sukerslak: Se mut een mooi skoftsje in ut siekenhuus blieve. Ut leek eerst raar maar ut komt aardig bij. De mon was eerst oek skeef, mar se ken weer aardig met mie prate. Jon ge, jonge, wat ken je dan wat be- leve. Tabe Ruutsje: Een attak segge se teugenwoordig. Froeger sei- den se fan beroerte. Een neef fan ons hèt ut oek had. Die ken sien ene arm en sien ene been nog niet bruke, om ut soa mar te seggen. Fokke Vutman: Se mutte faak oefene. Sientje had oek een tan te, die gong geregeld naar de terepeut. Mar hij is niet altied teer. Hij is soms soa hardhandig sei se, dat ik seg wel es teugen em: jou binne meer een sére- peut, dan een térepeut. Sjouke: Soa fer is mien oudsje nog niet. Ik doen tuus oek meer dan mien ouwe heer froeger. En ik hew wel oomseggers, die koke as de beste. Bij één werkt de frouw en hij doet de hele huushouwing. Wiebe Poatsje: Dat is dan wel de omgekeerde wereld. Ik bin nog ouwerwets. De kerel mut werke en de frouw hoort in de huushouwing. Temeensen as der kienders binne. Dan mut moeke altied in 'e buurt weze. Lange Marten: Dat is fanself ooit es een keer uutfonnen. Mar wie seit as dat ut soa hoort. Of dat ut altied soa blieve mut. Wat seis- tou Fokke? Fokke: Ik wu segge dat er oek wel landen binne, waar de trou wen metwerke. Of selfs ut mees te werk doen. Dan sitte de mannen bij mekaar te swetsen en te drinken. En tuus doen se oek helemaal niks! Sjouke: Das te gek metuurlijk. Mar ik ken dat wel metfoele. Waarom sal een kerel op sien luie achterst sitte en een frouw alles bij mekaar skreppe? Mar dat mutte je dan tegare goed overlegge. Tabe: Ik hew een dochter en een skoandochter die beide werke. De kienders binne de deur uut en die trouwen ferfele hur doad. En mien soan werkt een halve week en is ferder wat in aksie in hun wiek. Minne: Das oek son punt. In son huushouwing werke twee, mar der lope oek een mooi nusje kerels hele skoften sonder werk. Wie mut nou sien plakje af staan? Ik su der an 'e koaningin over skrieve, mar ja die werkt self oek, en Claus der bij. Klein grapke. Marten: Die Claus siet er weer wat fleuriger uut. Gelukkig mar, want utjiekt mie wel een goeie fent. En ut is dat ut goed betaalt, mar ut is fanself een nuver baantsje. Altied wat achter an, en der as een houten Klaas, nou ja, of houten Claus naast lope of sitte. Mar muskien haalt ie tuus de skade wel in. Wiebe: Ik docht niet dat ie feul kaans krijt. En hij liekt mie oek wel weer nofluk toe. Ik denk dat sien skoanfader in sien goeie jaren een greater opperteur was. Mar goed, we wete: stille waters en al soa meer. Sjouke: Naast mien frouw leit een frouw, ik loof uut Grauw, mar ut ken oek Akkrum weze. Die hur man komt oek alle da gen, mar hij seit prakties niks. Mien man is net een prater, seit se dan. Op sien boerefries hé? Fokke: Dan hew je oek niet een dik soat an besoek. Wie lang in een siekenhuus leit, leeft fan ut besoek. Je kenne wat frage, en se fertelle jou fan alles. Dat fer- dieviedeert geweldig! Sjouke: Nee, dizze kerel komt er in, en seit fan goeie. Hij geeft hur een klein tuutsje en fraagt dan: Hoe is 't fanke? Dan houdt se mar een heel ferhaal, en hij sit er as een soutsak bij, en as 't uut is seit ie: soa, soa, jonge nog ta. Tabe: Ik hew jaren leden es in 't siekenhuus leid. Djakkenesse- huus. O soa gesellig as jou de kop weer wat tille kenne. Maar daar kwam bij één fan ons op 'e saai oek son tiep. Een broer loof ik dat ut was. Minne: Daar hèt Tabe geliek an. As jou self weer aardig bij je soep en stuut binne, dan ken je een hoop lol met mekaar hew we. En wat fleurige susterkes der bij. Ja, dan spiet ut je suver dat je naar huus mutte. Klein grapke, en toch ja. Tabe: Nou dizze feguur sei self hast niks. En as die sien broer op 'e tekst raakte, sei-die altied: Ja jonge, ut is een spultsje en een saakje. Dus hoe gaat dat dat? As hij der weer ankwam dan fluusterden wij teugen me kaar: Daar is ut spultsje en ut saakje oek weer! Marten: En dan lagen je soms flauw te gniezen as jonge mei den. Die hewwe dat soms oek. De slappe lach en se kenne mar niet ophouwe. Soa as die bu- frouw fan één fan ons froeger wel sei: Je lache in 'e broek fan 't piessen! Sjouke: Ja, die draaide de saak om. Sukken hew je. Of se doene ut met sin. Dan segge se niet meneer Bontekoe, mar Konte boe. Wat seit Minne daar? As je Naar aanleiding van het sensa tionele verhaal van de bakkers knecht, die opgesloten werd in zijn eigen hondekar in 't Kleine Krantsje nummer 496 werden wij opgebeld door onze abonnee de heer G. Jellesma te Deven ter, die ons meedeelde, dat het geval zich inderdaad precies zo heeft afgespeeld als wij hadden vermeld. „Het is gebeurd bij Barrahuis Zaterdag 8 maart komen de werknemers van het vroegere Leeuwarder Auto Bedrijf nog eens tijdens een reünie bijeen en wel in het Hotel Bonnema in Sneek. Dan kan er nog eens nagepraat worden over het wel en wee van dit bedrijf, dat in 1969, nu alweer zeventien jaar hereboeren omdraaie, wat er dan komt? Och heden ja. Fokke: Ons foorsitter fan de ambtenaren dee dat oek altied. Of ut nou gekkighied was, of sénuwen of soa, mar heden wat gong dat soms raar. Der was een keer een propagandaferga- dering en de saai must wat opjut wurde. En toen was dit ongeveer sien slot: Daarom allen aan de slag. Met verkrachte eenden!!! Vlga. onder Wirdum," aldus de heer Jellesma en de onfortuinlijke Wiebe de Boer, die het over kwam, werd algemeen 'Wiebe Hounekarre' genoemd. Hij moet ook wel gehandeld hebben in 'kiepen en knienen' en hij was op de dag van het vermakelijke incident op weg van de Leeu warder veemarkt naar Weidum, waar hij woonde. geleden dus, werd overgeno men door de Fram. Geïnteresseerde oud-werkne mers kunnen zich opgeven door het bellen van een van de vol gende telefoonnummers in Leeuwarden: 135043,128960 of 884850. Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1, 8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken. Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het. met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1986 | | pagina 9