LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
REÜNIE L.A.B.
'T KLEINE KRANTSJE
WIE KENT DEZE
SPORTIEVELINGEN?
WIEBE HOUNEKARRE
VOOR LEEUWARDEN EN DE'WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 9
Onder de tienduizenden foto's, die 't Kleine Krantsje in zijn verzame
lingen heeft bevinden er zich ook verschillende met het predicaat
'Onbekend'. Dit is er zo een: een prentbriefkaart met twee sportieve
fietsers en de geschreven tekst: "Twa Friezen - Een reis rond de
wereld.We hebben er geen idee van wie deze beide heren zijn ge
weest en hoe het hun op hun beraamde tocht rond de wereld is ver
gaan. Zijn er lezers van 't Kleine Krantsje, die het wel weten? Wie
waren dit? En zijn ze er nóg?
Sukke wintermaanden binne
niet altied geskikt om es een
loopke naar de brug te maken.
Maar toch is ut weer lukt en
hewwe ons maten een paar
mooie onderwerpen behandeld.
Over siekte en besoek in sieken-
huzen. Of over as man en frouw
beide werke. Hoogste foorbeeld
ons koaningin en Claus! Of uut-
drukkings fan meensen. Affijn,
lees self mar bij Tabe Ruutsje,
Sjouke Sukerslak, Wiebe Poats-
je, Lange Marten, Minne Mager
en Fokke Vutman.
Sjouke Sukerslak: Se mut een
mooi skoftsje in ut siekenhuus
blieve. Ut leek eerst raar maar ut
komt aardig bij. De mon was
eerst oek skeef, mar se ken
weer aardig met mie prate. Jon
ge, jonge, wat ken je dan wat be-
leve.
Tabe Ruutsje: Een attak segge
se teugenwoordig. Froeger sei-
den se fan beroerte. Een neef
fan ons hèt ut oek had. Die ken
sien ene arm en sien ene been
nog niet bruke, om ut soa mar te
seggen.
Fokke Vutman: Se mutte faak
oefene. Sientje had oek een tan
te, die gong geregeld naar de
terepeut. Mar hij is niet altied
teer. Hij is soms soa hardhandig
sei se, dat ik seg wel es teugen
em: jou binne meer een sére-
peut, dan een térepeut.
Sjouke: Soa fer is mien oudsje
nog niet. Ik doen tuus oek meer
dan mien ouwe heer froeger. En
ik hew wel oomseggers, die
koke as de beste. Bij één werkt
de frouw en hij doet de hele
huushouwing.
Wiebe Poatsje: Dat is dan wel
de omgekeerde wereld. Ik bin
nog ouwerwets. De kerel mut
werke en de frouw hoort in de
huushouwing. Temeensen as
der kienders binne. Dan mut
moeke altied in 'e buurt weze.
Lange Marten: Dat is fanself ooit
es een keer uutfonnen. Mar wie
seit as dat ut soa hoort. Of dat ut
altied soa blieve mut. Wat seis-
tou Fokke?
Fokke: Ik wu segge dat er oek
wel landen binne, waar de trou
wen metwerke. Of selfs ut mees
te werk doen. Dan sitte de
mannen bij mekaar te swetsen
en te drinken. En tuus doen se
oek helemaal niks!
Sjouke: Das te gek metuurlijk.
Mar ik ken dat wel metfoele.
Waarom sal een kerel op sien
luie achterst sitte en een frouw
alles bij mekaar skreppe? Mar
dat mutte je dan tegare goed
overlegge.
Tabe: Ik hew een dochter en een
skoandochter die beide werke.
De kienders binne de deur uut
en die trouwen ferfele hur doad.
En mien soan werkt een halve
week en is ferder wat in aksie in
hun wiek.
Minne: Das oek son punt. In son
huushouwing werke twee, mar
der lope oek een mooi nusje
kerels hele skoften sonder werk.
Wie mut nou sien plakje af
staan? Ik su der an 'e koaningin
over skrieve, mar ja die werkt
self oek, en Claus der bij. Klein
grapke.
Marten: Die Claus siet er weer
wat fleuriger uut. Gelukkig mar,
want utjiekt mie wel een goeie
fent. En ut is dat ut goed betaalt,
mar ut is fanself een nuver
baantsje. Altied wat achter an,
en der as een houten Klaas, nou
ja, of houten Claus naast lope of
sitte. Mar muskien haalt ie tuus
de skade wel in.
Wiebe: Ik docht niet dat ie feul
kaans krijt. En hij liekt mie oek
wel weer nofluk toe. Ik denk dat
sien skoanfader in sien goeie
jaren een greater opperteur was.
Mar goed, we wete: stille waters
en al soa meer.
Sjouke: Naast mien frouw leit
een frouw, ik loof uut Grauw,
mar ut ken oek Akkrum weze.
Die hur man komt oek alle da
gen, mar hij seit prakties niks.
Mien man is net een prater, seit
se dan. Op sien boerefries hé?
Fokke: Dan hew je oek niet een
dik soat an besoek. Wie lang in
een siekenhuus leit, leeft fan ut
besoek. Je kenne wat frage, en
se fertelle jou fan alles. Dat fer-
dieviedeert geweldig!
Sjouke: Nee, dizze kerel komt er
in, en seit fan goeie. Hij geeft hur
een klein tuutsje en fraagt dan:
Hoe is 't fanke? Dan houdt se
mar een heel ferhaal, en hij sit er
as een soutsak bij, en as 't uut is
seit ie: soa, soa, jonge nog ta.
Tabe: Ik hew jaren leden es in 't
siekenhuus leid. Djakkenesse-
huus. O soa gesellig as jou de
kop weer wat tille kenne. Maar
daar kwam bij één fan ons op 'e
saai oek son tiep. Een broer loof
ik dat ut was.
Minne: Daar hèt Tabe geliek an.
As jou self weer aardig bij je
soep en stuut binne, dan ken je
een hoop lol met mekaar hew
we. En wat fleurige susterkes
der bij. Ja, dan spiet ut je suver
dat je naar huus mutte. Klein
grapke, en toch ja.
Tabe: Nou dizze feguur sei self
hast niks. En as die sien broer
op 'e tekst raakte, sei-die altied:
Ja jonge, ut is een spultsje en
een saakje. Dus hoe gaat dat
dat? As hij der weer ankwam
dan fluusterden wij teugen me
kaar: Daar is ut spultsje en ut
saakje oek weer!
Marten: En dan lagen je soms
flauw te gniezen as jonge mei
den. Die hewwe dat soms oek.
De slappe lach en se kenne mar
niet ophouwe. Soa as die bu-
frouw fan één fan ons froeger
wel sei: Je lache in 'e broek fan 't
piessen!
Sjouke: Ja, die draaide de saak
om. Sukken hew je. Of se doene
ut met sin. Dan segge se niet
meneer Bontekoe, mar Konte
boe. Wat seit Minne daar? As je
Naar aanleiding van het sensa
tionele verhaal van de bakkers
knecht, die opgesloten werd in
zijn eigen hondekar in 't Kleine
Krantsje nummer 496 werden
wij opgebeld door onze abonnee
de heer G. Jellesma te Deven
ter, die ons meedeelde, dat het
geval zich inderdaad precies zo
heeft afgespeeld als wij hadden
vermeld.
„Het is gebeurd bij Barrahuis
Zaterdag 8 maart komen de
werknemers van het vroegere
Leeuwarder Auto Bedrijf nog
eens tijdens een reünie bijeen
en wel in het Hotel Bonnema in
Sneek. Dan kan er nog eens
nagepraat worden over het wel
en wee van dit bedrijf, dat in
1969, nu alweer zeventien jaar
hereboeren omdraaie, wat er
dan komt? Och heden ja.
Fokke: Ons foorsitter fan de
ambtenaren dee dat oek altied.
Of ut nou gekkighied was, of
sénuwen of soa, mar heden wat
gong dat soms raar. Der was
een keer een propagandaferga-
dering en de saai must wat opjut
wurde. En toen was dit ongeveer
sien slot: Daarom allen aan de
slag. Met verkrachte eenden!!!
Vlga.
onder Wirdum," aldus de heer
Jellesma en de onfortuinlijke
Wiebe de Boer, die het over
kwam, werd algemeen 'Wiebe
Hounekarre' genoemd. Hij moet
ook wel gehandeld hebben in
'kiepen en knienen' en hij was
op de dag van het vermakelijke
incident op weg van de Leeu
warder veemarkt naar Weidum,
waar hij woonde.
geleden dus, werd overgeno
men door de Fram.
Geïnteresseerde oud-werkne
mers kunnen zich opgeven door
het bellen van een van de vol
gende telefoonnummers in
Leeuwarden: 135043,128960 of
884850.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het.
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.