hellema
'T KLEINE KHANTSJE
tAv de /t e n
Makelaars en
Taxateurs
voor geheel
Friesland
I
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 4
FAMILIE COHEN
Iedere veertien dagen kijken
mijn vrouw en ik uit naar ,,'t
Kleine Krantsje", klein in om
vang maar groots van inhoud en
opzet!
Zo lezen wij ook met veel genoe
gen de memoires van Wiepie
Wierstra, alias Duumke. Toch
blijkt, dat hij in de vorige num
mers 501 en 502 beide hande
lend over het vroegere Joodse
leven in Leeuwarden, een enke
le wetenswaardigheid niet hele
maal juist heeft weergegeven.
In nummer 501 schreef hij o.a.
over het gezin van A. Cohen,
wonende in de Blokhuis-
steeg. "Ook dit gezin is niet
teruggekeerd". Dit is niet hele
maal waar. Ik heb vroeger op de
Keizersgracht gewoond en heb
het hele gezin goed gekend. Be
halve man en vrouw waren er
vier zoons, namelijk Salomon,
Izaak, naam derde zoon onbe
kend, en Benjamin. Izaak heeft
kans gezien in de Blokhuissteeg
onder te duiken en is gelukkig in
1945 weer opgedoken. Hij heeft
de vrijdagshandel in ijzerwaren
weer opgenomen en stond weer
op de markt. Of hij nu nog leeft,
weet ik niet. Hij zou nu om
streeks zeventig jaar moeten
zijn.
In nummer 502 staat een foto
van A. Cohen, de man van de
dikke vrouw in nummer 501 ge
noemd, dus de vader van het
gezin uit de Blokhuissteeg. Hij
was een zoon van Animani (zie
bladzijde 50 „Oud Leeuwarden
om nooit te vergeten") en dus
een broer van Roosje Cohen.
De familie Cohen ging iedere
zaterdag trouw naar de synago
ge. Keurig in het pak liep pa
Isie Cohen werd een kleine
Amerikaan.
voorop met zijn oudste zoon,
dan kwamen zoon twee en drie
en achteraan liep vrouw 'Cohen
met de jongste aan de hand.
Moeder had het zwaar, omdat
ze zo omvangrijk was.
Ook herinner ik me, dat ze zeer
omzichtig waren waar het het
spel en spelen met ons, niet-
Joden, betrof. Vaak was het
meer schelden dan spelen.
Waarschijnlijk zal de 'handels
geest' van de Joodse jongens
daar niet vreemd aan geweest
zijn.
Ik hoop, dat uw Krantsje nog een
heel lang leven mag hebben.
Schoonhoven C. F. Hofstede
Izaak Cohen, 'Isie', was in
derdaad de enige van het ge
zin uit de Blokhuissteeg, die
de oorlog heeft overleefd. Hij
is in de vijftiger jaren naar
Californië geëmigreerd en
heeft daar een bloeiende me-
taalhandel opgebouwd. Hij is
ondergedoken geweest in
een huisje aan de Menno van
Coehoornstraat. Eens vertel
de hij ons, dat de Duitsers
hem nooit te pakken zouden
hebben gekregen, zelfs niet
bij een overval op het huis,
"dan was ik het dak opge
gaan" zei hij. De naam van
de derde zoon van Abraham
Cohen en Elsien van der
Pool zal Lion zijn geweest,
geboren in 1906. De ouders
en de drie jongens zijn waar
schijnlijk allen op 19 novem
ber 1942 in Auschwitz om het
leven gebracht.
KOUDE HERINNERING
Ik heb nog koude herinneringen
aan het Spoordok, waarvan een
vorige keer een foto in 't Kleine
Krantsje heeft gestaan. Ik moest
altijd als broodbezorger met de
transportfiets naar Pieter en
Jansje - die hadden een boot
van de Stanfries, die daar met
steenkolen werd geladen. Later
werd die boot dan versleept naar
de Willemskade om de andere
Stanfriesboten van brandstof te
voorzien. Veel van de tochten
naar Pieter en Jansje herinner ik
me als heel erg koud.
Zo heeft elke puzzelfoto van
onze oude stad wel weer een
ander verhaal.
Leeuwarden Rinze
van der Heide
LEEUWERIKSCHOOL
In een van de vorige Kleine
Krantsjes schreef iemand dat er
dit voorjaar mogelijk een reünie
kwam van school 15, tegen
woordig de Leeuwerikschool.
Ik heb uit de periode dat ik op die
school zat nog een klassefoto, ik
denk uit 1939 of 1940. De school
is tweemaal gevorderd geweest,
eenmaal vóór de inval van de
Duitsers ten behoeve van de
Nederlandse militairen, en daar
na voor de Duitsers zelf gedu
rende de rest van de oorlog.
Daartussenin is de foto geno
men.
Ik ben van 1931 en ging in 1937
naar de "grote school". De klas
was die van "juffrouw Buis"; als
je daar bij kwam te zitten bofte
je. Een hele lieve juf, die graag
en goed les gaf. Mijn zus Anna
Boonstra, twee jaar jonger dan
ik, die later, tot haar overlijden in
1976, zelf onderwijzeres op de
Leeuwerikschool was, zat bij juf
frouw Berkhouwer, een wat stei
le vrouw die de naam had veel
strenger te zijn. Maar mijn zuster
kon goed met haar opschieten.
Hoofd van de school was
"meester de Haan" die overleed
toen we, na eerst uitgeweken
geweest te zijn naar school 16 in
de Arummerstraat, met de hele
school 15 ondergebracht waren
in school 1 achter de Harmonie.
Wijzelf woonden in de Ekster
straat, hetzelfde blok als waar
de school stond. School 15 was
toen een echt moderne school
met zo iets geheimzinnigs als
een Sloyd-lokaal, waar we gin
gen handenarbeiden. Daar
naast, ook in de Kievitstraat, lag
het gymnastieklokaal. Het fijnste
was de gymnastiekles voor de
vakantie; dan hadden we "ape-
kooi" met alle toestellen. Goeie
herinneringen!
Ik stuur de schoolfoto hierbij. Ik
heb al geprobeerd de, jammer
genoeg vele, ontbrekende na
men op te sporen bij de ge
meente en bij de schooladmini
stratie. Maar op beide plaatsen
waren de leerlingenlijsten niet
meer aanwezig. Mocht u de foto
kunnen plaatsen met het ver
zoek of oud-leerlingen de ont
brekende namen kunnen ople
veren, dan zou ik u daar erg
erkentelijk voor zijn.
Als de reünie doorgaat ben ik
van de partij!
Benthuizen C. Boonstra
Voor het plaatsen van
schoolfoto's hanteren wij het
criterium, dat minstens tach-
tig tot negentig procent van
de gefotografeerden met hun
naam kunnen worden ge
noemd. Het afdrukken van
schoolfoto 'smet maar enkele
bekende namen achten wij
zinloos - er zijn dan vrijwel
geen lezers, die er iets aan
hebben.
Red. 't KI. Kr.
KI
Makelaardij ainda 1898
LOPEN.
Er stond onlangs in 't Kleine
Krantsje een foto van de Sne-
kertrekweg. Daar hebben we
veel gelopen. Het laantje achter
de veemarkt langs en dan via de
trekweg langs Schenkenschans
naar de Boxumerdan. Dan wa
ren er twee mogelijkheden, te
rug naar de Schrans of over
Boxum en Deinum naar Ritsu-
mazijl en dan langs de vaart en
verder door het land naar half
weg Marssum of door naar
Marssum en dan de hele weg
terug naar de stad.
's Winters moest ik vaak maken,
dat ik om kwart voor vier op de
Harlingertrekweg was om mijn
verloofde van het voetballen af
te halen. De ene keer daar, de
andere keer van het Borniapark
of van Sonnenborgh. Lopen
konden we wel. We liepen ook
wel langs de Harlingertrekweg
en dan door het land naar de
tramhalte en even verder door
het land met vlondertjes naar het
Schapedijkje. Dan de Vierhuis-
terdijk langs naar de Dokkumer
Ee, Camstraburen, Arendstuin,
Kippeloop, Groningerstraatweg,
Lekkumerweg tot even voorbij
de Bonkevaart, het weggetje
naar de Murk en halfweg het pad
naar het Tolhuis. Daar over het
hoge brugje en dan het Kalver-
dijkje langs naar de Schape
straat. Ook Wijlaarderburen
stond altijd op het programma.
Vervolg op pag. 6
Red. 't KI. Kr. Wandelen langs de spoorbrug bij Schenkenschans.
