'T KLEIDE KEAHTSJE UIT DE GESCHIEDENIS VAN HET HOGER TECHNISCH ONDERWIJS VOLGENDE MAAND REÜNIE VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 7 In 1967 was het vijftig jaar gele den dat de eerste afgestudeer den de Leeuwarder Middelbare Technische School verlieten. Er werd toen een reünie met een geweldig feest gehouden, waar bij meer dan 1400 deelnemers aanwezig waren. Enige tijd geleden vond ik nog een uitstekende uitgave van de reüniecommissie, waarin vele namen met bereikte posities wa ren terug te vinden. De ontwikkeling van dit onder wijs kwam me weer helder voor de geest. Het belang van zo'n in stituut voor de jeugd in Friesland werd reedsin het begin van deze eeuw door het bestuur van de Ambachtsschool en zijn di recteur Michel ingezien. Omstreeks 1913 werd dan ook aan architect Kramer opdracht gegeven een schoolgebouw voor dit onderwijs te ontwerpen aan de Vredeman de Vries- straat. Het werd in 1915 officieel in gebruik genomen. Boven de toegangsdeur stond in de gevel gebeiteld: "Wie slagen wil, die slagen kan". Voor de vier vakrichtingen, bouwkunde, waterbouwkunde, werktuigbouw en elektrotech niek was de studietijd in semes ters ingedeeld, namelijk: eerste leerjaar theorie, tweede en der de leerjaar een half jaar praktijk en een half jaar theorie, waarna het eindexamen volgde. AFGESTUDEERD In 1918 studeerden de eerste kandidaten volgens dit leerplan af. Ik wil er drie var noemen. J.Smits voor de aling Water bouwkunde, later gemeentear chitect van Leeuwarderadeel. Hij was vele jaren voorzitter van de Vereniging van Oud-leerlin gen van de MTS Leeuwarden. Voorts was hij een strijder van de titulatuur van het korps. Ft.Feikema voor de afdeling Bouwkunde, later directeur van R. Feikema N.V. in bouw- en wegenmateriaal. Vele oud- MTS'ers wist hij te vinden en van goede adviezen te voorzien. H. Jorritsma voor de afdeling Waterbouwkunde. Als hoofdop zichter bij Openbare Werken Leeuwarden had hij toezicht op het onderhoud van bestratingen en bruggen. Hij was een zeer markante figuur die zelfs op zon dag zijn werk nog in de gaten hield! De meeste oud-leerlingen heb ben later een goede werkkring gevonden in Friesland en soms ver daarbuiten; anderen hebben voortreffelijk werk verricht in de stad van hun opleiding bij de uitbreidingen daarvan en niet in het minst aan het vernieuwen van de bruggen in de Singel rond de stad. Dat waren stuk voor stuk esthetisch voortreffelij ke bouwwerken, zie maar naar de Vrouwenpoortsbrug, de Beursbrug, de Noorderbrug enz. met hun prachtig metsel-, na tuursteen- en smeedwerk. NIEUW GEBOUW In de loop van de dertiger jaren bleek het schoolgebouw door de grote toeloop van leerlingen niet meer aan alle eisen te voldoen. Het bestuur heeft toen aan ar chitect/leraar Baart opdracht ge geven een nieuwe school te ont werpen aan de Molenstraat. Januari 1936 is dit gebouw door Prinses Juliana officieel geo pend. Behalve de vier eerder genoem de afdelingen kregen ook de op leidingen voor land- en zeema chinist er een goed onderkomen in. In de zuidgevel van het gebouw staat onder de zonnewijzer: "Kort en onherroepelijk is de tijd". De studietijd werd nu vier jaar, d.w.z. na het eerste en tweede leerjaar volgde een verplicht praktijkjaar met afsluitend het examenjaar. Toelating was mogelijk indien men beschikte over de volgende vooropleiding: tot de eerste klas: de z.g. OThO's: leerlingen met een overwegend theoretische opleiding, diploma ULO-B of 3 jaar HBS-B of de z.g. OPrO's: leerlingen met een overwegend praktische op leiding, diploma Ambachts school met vooropleiding MTS en tot de tweede klas: leerlingen met een diploma 5 jaar HBS-B. Het lesprogramma was zodanig samengesteld dat in het eerste leerjaar de OThO's en de OP rO's van Bouwkunde en Water bouw één klas vormden. Voor Werktuigbouw en Elektro techniek gold dezelfde regeling. In het tweede leerjaar volgde dan iedereen zijn eigen vakrich ting. Na het pensionneren van de heer Michel werd Ir. Witkop tot directeur benoemd. Hij had een zeer moeilijke taak om een sterke persoonlijkheid als Michel op te volgen. Boven dien moest hij de school door de oorlogsjaren zien te loodsen Zelf gaf hij enkele lessen inme- chanica op een doordringende wijze. Hij kende al zijn leerlingen en leerde ze, voor zover dat no dig was, goede manieren. Vaak stond hij 's ochtends bij de in gang en wee degene die niet op tijd zijn hoed afnam. Op zater dagochtend na afloop van de lessen wenste hij je een prettig weekend. Bij het betreden van zijn kamer moest je eerst wach ten op de deurmat. UITSTEKENDE DOCENTEN De school heeft altijd over uitste kende docenten kunnen be schikken, waardoor de afgestu deerden zich in de maatschappij een goede plaats konden ver werven. Een bijzonder begaafd en be scheiden mens was de heer P.Brugman. Hij doceerde Hoge re Wiskunde op een wijze zoals niemand dat kon. Hij trad zeer weinig op de voorgrond, maar zijn naam had bij de wetenschap een uitstekende klank tot ver in het buitenland. Dat gold niet zo zeer zijn wiskundeknobbel, al stond zijn fenomenale kennis daar wel mee in verband. Hij heeft namelijk onderzoekingen verricht op het gebied van de kanker en stond in voortdurend contact met de grootste geleer den op dit gebied. In zijn tuin liet hij een privé-laboratorium bou wen, waarin hij opvallende ge Op deze foto de school aan de Vredeman de Vriesstraat, op de on derste foto de school aan de Molenstraat. gevens omtrent de kwaadaardi ge nieuwvorming wist te verza melen. Na de oorlog sprak hij hierover op een internationaal kankercongres in Engeland. Door zijn kennis van de biologie, de radiotechniek en kleurenfoto grafie heeft hij prestaties bereikt die in Nederland niet zijn over troffen. Dat geldt dan in het bij zonder voor de micro-kleurenfo to's van bepaalde weefsels. Ir. Muller was zeer knap op het gebied van de gewapend beton. Als directeur van het betonburo "Friesland" had hij in de verbou wing van de Harmonie een groot aandeel, toen de loges werden vervangen door één groot bal- con met in de zaal de bewegen de vloer. Op het gebied van muziek en zang wist hij zich goed uit te leven. Tevens zorgde hij ervoor dat de leerlingen het fijne over de Mattheus Passion aan de weet kwamen. Na de oorlog is hij directeur geworden van de Academie in Groningen. Staatsinrichting werd voortreffe lijk gedoceerd door Mr.Dr.lr. Hoogland, advocaat-procureur. Hij wist op smakelijke wijze prak tijkvoorbeelden door de lessen te verwerken en stak niet onder stoelen of banken dat Bokma een vriend van hem was, waar hij af en toe de likeurtjes moest proeven! OORLOG Toen de oorlog in mei 1940 uit brak, verloor de school de heer Suskind, die Nederlands, Duits en Engels doceerde, ledereen was diep onder de indruk bij het vernemen dat de familie zich van het leven had beroofd. De manier, waarop hij les gaf, als mede zijn grote sociale bewo genheid zal door ons niet licht worden vergeten. Veel leraren hadden zelf een buro zoals b.v. de architecten Baart Wiersma, het buro Veg- ter en het buro Piet de Vries; voorts Kielman van het buro Kielman Bootsma. Zij waren niet de enige leraren die zich ook met de praktijk ophielden, waardoor het onderwijs goed bij de tijd bleef. Ook Ir. Boer en van der Wal werkten op deze wijze en waren met F.J. Wijma leraren van het eerste uur. F.J. Wijma werd altijd "Pietje" Wijma genoemd; vandaar dat hij bij het begin van de eerste les voor een nieuwe klas zijn naam voluit op het bord zette: "Fokke Jacobus Wijma". Hij was erg se rieus in zijn werk en gaf de ver schillende stroomdraden keurig met een kleurtje aan. Zo wist ook Dr. Toxopeus voor natuur- en scheikunde wat labo ratoriumwerk was. Hij leerde je op een unieke manier een vraagstuk op te lossen. DE VRIES Met het tot stand komen van de Middelbaar Technische School kreeg ook de boekwinkel van de Vries in de Oosterstraat het be hoorlijk drukker. Door hem werd reeds veel aan de leerlingen van de Ambachtsschool geleverd. Samen met zijn zuster dreef hij deze boekwinkel, waar letterlijk alles te koop was tegen redelijke prijzen. Het waren zeer vriende lijke mensen. Later specialiseerde de boek handel Mulder zich meer in de richting van het middelbaar on derwijs; hij vestigde bij de school in de Molenstraat een filiaal en leverde toen praktisch aan alle (Vervolg op pag. 11)

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1986 | | pagina 7