Friesland Bank FRIESE JONGEN ALS BEDELAAR OP CANARISCHE EILANDEN ONGERUSTE OUDERS WETEN VAN NIETS KLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'T KLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'T 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE KLEINE KRANTSJE 'T KLEINM^T^fJ KLÉ«||g|3E 'TKLEINE KRANTSJE 'T 'TKLEINE KRANTSJE 'TKÉfJKl E 'TMTONTSJE 'TKLEINE KRANTSJE KLEINE KRANTSJE 'TKLEIWRA/ /TKLI jOlSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'T 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEIN^ WSJE 'TTuINE^HEJE 'TKLEINE KRANTSJE KLEINE KRANTSJE 'TKLEI/1 KjOM KA 1 'TKLEINE KRANTSJE 'T 'TKLEINE KRANTSJE 'TKfl^HBÏ 'MfalSHTSJE 'TKLEINE KRANTSJE KLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'T 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE 'TKLEINE KRANTSJE Grootste regionale bank VANDAAG GAAT'TKLEINEKRANTSJE Z'N25E JAARGANG IN 'TENGO HAMBRE-IK HEB HONGER' VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN VIJF EN TWINTIGSTE JAARGANG OKTOBER 1988 NUMMER 536 f 'T KLEINE KRANTSJE De Friesland Bank is de grootste zelfstandige regionale bank met 52 vestigingen in de provincie Friesland. Door haar regionaal karakter kent de Friesland Bank bij uitstek de plaatselijke verhoudingen en kan daardoor snel en direkt op uw wensen inspelen. Leeuwarden, Zuiderstraat 1Tel. 058-994499 X Op een wandeling in 'de Tria- na', een van de bekendste en gezelligste winkelstraten van Las Palmas, werd ik aange sproken door een broodmagere jongeling die een bordje in zijn hand had met de tekst "Tengo hambre". Ik heb honger!" Hij zei iets tegen mij dat ik niet verstond, maar het kwam mij voor dat het laatste woord 'me neer' was. Dus liep ik naar hem toe en zei: 'Bent u Nederlan der?' Hij zei: 'Ja meneer, ik loop hier al zes weken om het geld voor een ticket naar Schiphol bij elkaar te bedelen. Per dag haal ik zo duizend pe setas op (ca. 17,-). Ik leef hier van vierhonderd pesetas per dag. Op dit moment heb ik nog drie duizend pesetas nodig en dan kan ik terug, want mijn school is al twee weken gele den begonnen.' Een vreemd verhaal, dat door mij uiteraard met de nodige argwaan werd ontvangen. De jongen, twintig jaar oud, maak te echter beslist niet een slech te indruk. Hij zei dat hij in de vacantie een lange zwerftocht had gemaakt met de trein en ten slotte (uiteraard niet met de trein) in Las Palmas was be land. Daar hadden twee jon gens hem op een avond over vallen en al zijn geld afgenomen. De consul wilde niet helpen, zeggend 'wanneer we daar mee beginnen staat er elke dag een lange rij jongelui hier op de stoep.' Een vader had de jongen niet, zijn moeder had hij in geen ze ven jaar gezien. Hij had haar gebeld, maar elke hulp werd geweigerd. Deze jongen bleek uit Drachten te komen. Hij zei dat hij daar leerling was op de M.T.S., electro-techniek. Als naam gaf hij op Jan P.. Hij zei dat hij ook in Leeuwarden op schooi was geweest en hij bleek ook 't Kleine Krantsje te kennen. Om een lang verhaal kort te maken, ik kreeg met deze bijna twee meter lange broodmagere jongen te doen en gaf hem duizend pesetas. Thuis, over dit geval naden kend, kwam ik tot de conclusie dat er twee mogelijkheden zijn. Of hij heeft mij een mooi ver haal op de mouw gespeld en daar duizend pesetas mee bin nengehaald, of de jongen zit in derdaad lelijk in de val en heeft hulp nodig. Om achter de waar heid te komen en hem - indien nodig - meer hulp te bieden, heb ik de plaatsen waar veel toeristen komen, de winkel straat 'Triana', het gezellige plein 'Parque Catalina' en de lange strandboulevard 'Las Canteras', de volgende dag nog eens naar hem afgezocht. Maar... helaas geen Jan P. van de M.T.S. uit Drachten meer gevonden! Misschien zou de Redaktie van 't Kleine Krantsje deze M.T.S. eens kunnen opbellen met de vraag of daar inderdaad een Jan P. op de sectie elektro techniek bekend is en zo ja, of deze Jan niet op tijd op school heeft kunnen komen, omdat hij... in Las Palmas gestrand is. Gran Canaria J.S. Wij moeten vrezen, dat u een beetje bij de neus bent geno men. Bij onderzoek bleek ons, dat Jan P. in maart van dit jaar midden in de nacht zijn ouderlijke woning heeft verlaten en via Lissabon en Marokko op de Canarische eilanden is terechtgekomen. Eenmaal kregen zijn onge ruste ouders nog een levens teken: in juli, toen hij telefo nisch vroeg geld over te maken. Dat is toen ook ge beurd - zijn vader en moeder hebben hem tweeduizend gulden overgemaakt. Aan zijn belofte daarna thuis te zullen komen hield hij zich tot dusver niet. Zijn ouders ver telden ons niets meer van hem te hebben gehoord. En ze zeggen er geen idee van te hebben, waarom hij inder tijd het huis verliet. Een dra ma dus. Red.'t KI. Kr.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1988 | | pagina 1