'T KLEINE KRANTSJE WINKEL MORREMA ZAL VERDWIJNEN KO Kleisma: Mr. Chudden DEZE MAAND AL VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 10 Bijna honderd jaar heeft de naam Morrema in de Leeuwar der zakenwereld een bekende klank gehad. Er zal een eind aan komen, nu de winkel in Leeuwarden van Morrema aan de Nieuwestad op het punt staat te verdwijnenNog een paar dagen misschien en dan gaat de deur er op slot. Er zal dan een rigoureuze verbouwing volgen en daarna komt er, ja hoor, hoe kan het ook anders, een schoenenzaak in het pand. Het landelijke bedrijf De Schoenenreus opent er binnenkortz'n zoveelste filiaal. De firma Morrema heeft haar eeuwfeest net niet kunnen ha len. Het was in 1892, dat de Leeuwarder Doeke Morrema in de voormalige touwslagerij van Van Daalen op de hoek van de Nieuwestad en het Groot Scha- vemek met een handel in leer- waren begon. Later verhuisde hij naar het pand op de drukke zijde van de Nieuwestad, waar we Morrema nog steeds ken nen. Erg bekend in de stad werd Morrema in de jaren rond de eeuwwisseling, ook door de lijnbanen, die het bedrijf op het Oldehoofsterkerkhof had. Er was in die tijd geen Leeuwar der, die de touwslagerij van Morrema niet kende. De oude heer Morrema had twee dochters en een zoon. De zoon, die ook Doeke heette, volgde zijn vader in de zaak aan de Nieuwestad op. Toen hij in 1944 stierf werd het be drijf door zijn vrouw met behulp van een bedrijfsleider voortge zet. In 1974 werd de zaak overge nomen door een dochter van de weduwe Morrema, Jacoba, die met Pirn Wijnaendts van Resandt was getrouwd. Dit echtpaar nam in 1978 het initia tief tot een grote verbouwing van het Nieuwestadpand. En nu, precies vijftien jaar later dus, komt er een einde aan de Morrema-traditie in onze stad. De nieuwe bewoners trekken de hele tuin bij het pand en creëren een verkoopruimte van rond driehonderd vierkante me ter. Daarop zullen in de toe komst dus geen koffers en handtassen, maar schoenen worden verkocht, schoenen "voor de gewone man" om pre cies te zijn. De oude heer Doeke Morrema, een zeer energiek zakenman, kocht in de dertiger jaren de voormalige Herensociëteit bij de Langepijp aan de Nieuwe stad. Terwijl zijn zoon Doeke de zaak in lederwaren voortzet te, begon zijn schoonzoon, Uil- ke Jonker, getrouwd met zijn dochter Aaltje, hier een zaak in sportartikelen, Morrema's Sportpalace. Net als de leerwinkel kwam ook deze sportzaak aanvankelijk tot grote bloei. Na het overlijden van de heer Uilke Jonker door zoon Jan Jonker voortgezet, heeft Morrema's Sportpalacein de strijd om het bestaan het hoofd evenwel niet boven water kunnen houden - het is nu al weer jaren geleden, dat het Sportpalace verdween. En nu zal dus ook de zaak van Morrema's leerwaren voor Leeuwarden verloren gaan en verdwijnt de laatste herinnering aan een bijzondere bedrijvig heid in de laatste honderd jaar. Nog even en de naam Morre ma zal de Leeuwarders niets meer zeggen, 't Is jammer, maar waar De winkel van Morrema van voorde verbouwing in 1978. Voor tal van generaties Leeuwarders zal de aanduiding "Hila- rius in de Weerd' een begrip zijn geweest. Hilarius behoorde bij de Weerd, de Weerd behoorde bij Hilarius. Van 1858 af is deze bekende kantoorboekhandel daar immers gevestigd ge weest. Maar aan die traditie is nu een eind gekomen. De oeroude zaak, met nog steeds een Hilarius als exploitant, is net van de Weerd naar de Harlingersingel verhuisd. Daar betrok het be drijf het vroegere café De Groene Weide, dat beschikbaar kwam door het verplaatsen van de Gebroeders Ferwerda N.V. naar de vroegere distilleerderij van Bokma aan de Edison- straat. Al jaren heb ik niets meer ge hoord van de familie Kleisma. De familie had een zaak bij de Potmargebrug, ik meen op technisch gebied, die nu niet meer bestaat. Ko Kleisma zag ik al in 1937 werken, toen hij bij de band van Piet van der Veer, de broer van Klaas van der Veer, werk te. De band werd toen "The Wanderers" (de zwervers) ge noemd. Andere leden van de band waren Sjors Jepkema, la ter pianoleraar in Harlingen, Sietske Bottinga en de verloof de van Piet, mejuffrouw Zoods- ma. Ik kom niet op de voor naam zo gauw. Er werd bij Klaas thuis, in de Pieter de Swartstraat, geoe fend. Ik hoorde dat dan tijdig en mocht gaan kijken. Er werd ook schets gespeeld, en in die schetsen trad dan ook Ko Kleisma op. Ko stelde een type voor als een soort Buziau. Schmink en kleding overeenkomstig, en een prachtig flegmatiek spreekre- pertoire. Na de oorlog werkte hij onder de naam Mr. Chud den. Door toeval kreeg ik on langs de foto, die hierbij afge drukt is, en misschien weten lezers wel hoe het deze familie is vergaan. Ik meen, dat de zaak al jaren niet meer bestaat. Op de achterkant van de foto staat het stempel van het Tem po-Variété, dat direkt na de oorlog door de journalist Henny Keikes werd opgericht. Andere medewerkers(sters) waren Fonger Ploegstra en zijn vrouw, Dick de Jonge, Amekpyr, Cor Molemakers en S. J. van der Molen als pianist. Het was dezelfde tijd, dat Hen ny Keikes zijn artiestenblad "Applaus" uitgaf, dat nu een prima verzamelobjekt is gewor den omdat het veel informatie geeft over de tijd en de arties ten direct na 15 april 1945. Zo lezen wij, dat men een vergun ning moest hebben om van de ene stad uit het Noorden en Oosten naar het Westen te mo gen reizen om daar op te tre den. Mr. Chudden een echte Leeuwarder met veel talent. Ik vraag mij nu af hoe een complete band met instrumen ten toen in 1937-1938 kon oe fenen in een kleine "achterka mer" in de Pieter de Swartstraat nr. 31Het was het hoekhuis. Naar aanleiding van deze repe tities besloten Klaas van der Veer en ik het Duo "The Jolly Makers" op te richten. Dat woord Duo ontnamen wij de vele duo's, die toen op de plan ken stonden. En Engels stond zo deftig?! Heetten de anderen dan ook niet "The Wande rers"?? Hiermede besluit ik dan een kort artikel met wel veel na men, waarvan de helft helaas ook al niet meer in leven is. Leeuwarden Historisch Variété Archief Ritsko van Vliet senior _aj

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1989 | | pagina 10