LESE EN BOEKEN: EEN FERSLAVING STATES EN STINZEN 'T KLEINE KRANTSJE LEEUWADDER HERINNERINGEN SCHOONHEID DIE VERLOREN GING VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN Foor mij is Ut belangrykste wat ik op skool leerd he' toch wel: ut lesen! Dat kan oek hast niet anders, want ik kom uut un an lesen ferslaafde familie; un huus sonder boeken kan ik my nietfoorstelle. So omstreeks Kerstmis 1930, ik sat toen so'n 5 maanden op'e lagere skool, ton' myn ouwste broer ut tyd wurden dat ik met de boeken kennis maakte en hij nam my met naar "Leesbi bliotheek het Centrum" op ut Gouverneursplein. Fan die tyd af he' boeken in myn leven un heel belangryke rol speult. Het 'Centrum' kon my met syn dubbeltsje per boek bij myn 'budget' niet fan voldoende leesfoer foorsien. Maar der was gelukkig oek nog de Nutsbiblio- theek op'e Oostergrachtswal met un tarief fan 2 centen per boek. En dan nog de Jeugd leeszaal op'e Willemskade, waar lesen - in'e leessaal - gratis was. Daar he' ik o.a. alle afonturen fan Bulletje en Bo- nestaak ferslonden. En niet te fergeten de skoolbibliotheek. Feul nieuwe aanskaf was er niet met de besunigingen in de 30-er jaren, maar elk boek was tenslotte metnomen. Karl May herinner ik my as myn favoriet in die tyd. Wat he'k lang wacht te mutten foor ik 'De zwarte mustang' in hannen kreeg! Later is de 'Provinciale' - toen nog op de Tweebaksmarkt - myn bron wurden fan feul geesteluk foer; maar dat is un andere periode. Boekhannels en bibliotheken he' in un stad altyd myn eerste aandacht kre gen, of dat nou in binnen- of butenland was. Wel es tot er gernis fan myn reisgenoten. Maar, terug naar myn kiender- jaren. Ik su se nog graag us lese wille (maar su ik er nog wel so fan geniete kanne as toen?); de boeken fan A. C. C. de Vletter, Joh. C. Kievit, Chr. van Abcou de, Hans de la Rive Box, Leo nard Roggeveen, ensf. Ik kon toen de hele wereld om my heen fergete, in de prairie met Winnetou, met de gansen op stap met Niels Holgersson, met Lavarede in un luchtballon, on- sichtbaar met Bram Vingerling. Ik he' wat afonturen in 'boeke- land' beleefd! Dat ging soms so fer, dat se der thuus hast bang fan wur den. Eén keer had ik my self so ferloren in een boek, ut was op un mooie somerafond, dat ik, even terugkerend in de gewone wereld en de stilte buten op merkend, de kamer binnenstoof met de vraag of het al skooltyd was: 's avus om halftien! 'Die jonge kan syn ferstand wel fer- lese!' (Myn frou mut soms nog drie keer ut selfde segge foor ik uthoordhe'!) Un andere prima lektuurfoorsie- ning waren de boeken fan myn meer dan tien jaar ouwere broers. Of se nou altyd efen geskikt waren foor myn leeftyd, maakte ik my niet so druk ofer. (Al te realistische lektuur wud- de nog wel es opburgen met de niet foor myn oren bestem de opmerking: 'Dat mut dy jon ge niet in hannen krije'.) So- doende he' ik al vroeg met Tarzan deur ut oerwoud slin- gerd, 'Zij die gehoorzaamd wil worden' (Rider Haggard) ont moet, in cowboy-stadsjes rond stapt, griezelt met Poe, naar Sherlock Holmes' geniale uu- teensettingen luusterd, in Alas ka achter hondesleden an- draafd, en gaan so maar deur. Ik he' oek 'Van het Westelijk front geen nieuws' foor ut grootste deel lesen, foor ik snapt wurde met foor kienders ongeskikte lektuur. Bin ik daar nou minder fan wur den? Self su ik wel segge: nee! Om maar un foorbeeld te noe men: An un 'frische und froeli- che Krieg' he'ik later nooit meer lofe kannen en daar bin ik nog altyd dankbaar foor. Ut is dacht ik toch wel mét de basis weest foor myn ontwikkeling tot een ofertuugde anti-militarist, myn leven lang. Oek al froeg ontwikkelde sich un andere hebbelukheid: ut ko pen fan boeken; nieuw en tweedehands. Sowat al myn Op een dag in augustus 1923 werd bij het stationnetje Gies- sen-Nieuwkerk het lijk gevon den van de haltechef Jacob de Jong. Men had hem de schedel ingeslagen met een grote ijze ren hamer, die nog bij het stof felijk overschot lag. De politie kon geen dader vinden, maar zette uiteindelijk een recher cheur aan het werk, ook een De Jong, die zich maanden en maanden vastbeet in de zaak. Tenslotte - oktober 1925 - kon hij twee verdachten voor de rechtbank slepen, een J. C. Klunder en een J. J. Teunis- sen. Die ontkenden in alle toonaarden, maar kwamen, veroordeeld tot vijftien jaar, wel degelijk achter de tralies in Leeuwarden terecht. Daar zuchtten zij al vier jaar, toen de journalist Kick Geudeker van het dagblad Het Volk in een opzienbarende reportage kon bewijzen, dat de rechercheur De Jong verschillende getuigen valse verklaringen had laten af leggen - ten koste van de ver dachten had hij carrière willen maken. Nu pas werd het ook duidelijk, dat Klunder en Teu- nissen de moord niet hadden kunnen plegen; een kind kon dat eantonen. Maar het duurde toch nog tot september 1929 eer de ongelukkigen de gevan genis van Leeuwarden konden verlaten, vol wrok op Vrouwe Justitia, die zich onvoorstelbaar had geblameerd. En de recher- 'cheur De Jong? Die bleef in dienst van het Rijk.Hijlaard: Mokkema State geld wat ik op een of andere manier fong, saksenten of fer- jaardagskado of so, wurde om- set in boeken. De eerste jaren nog in un tempo dat myn lesen er gelyke tred met houe kon. Maar met ut groeien fan myn finansiele mogelukheden bin ik steeds ferder achterop raakt. Toen he'k nog lang folhoue kennen da'k er wel an toe kom- me suu as'k met pensioen was. Dat smoesje is my nou oek ontfallen; ik kan alle hoop wel opgeve dat ik alles wat ik in huus he' ooit nog es allemaal lese sal. Wat is dat dan dat je dryft om toch die prachtige ge bonden pocketuutgave fan'e 'Complete works of Shakespea re' te kopen; ik sa'se fast niet allemaal lese. Ik bin meters achter! Foor meensen met die afwy- king is Dan Haag un geweldige stad met syn feule antiquaria ten en fooral met syn boeke- markt; half so groot as ut Saai- land, alleen maar boeken! Ik hew hier un 75 jaar oud boek fan H. G. Wells in hannen, foor 2,50 op'e markt kocht, dat nog niet eens opensneden was! En dat boek gaat - 75 jaar oud - ofer de maatskapli- ke- en milieuproblemen met kernenergie, lang foor dat die kernenergie uutfonnen was. Stof foor filisofisch gemijmer geeft oek: de Mei-serie (eerst de 200 000-serie) fan de Arbei derspers uut de 30-er jaren, kostte per boek 85 sent: stevig inbonden, op uutstekend pa pier. Dat blykt oek wel, want se bin nog altyd frij makkeluk te tienen bij ut antiquariaat of op de boekemarkt. Maar nou kost datselfde, nou dik 50 jaar ouwe boek, so iets fan un tientje! (Un pryssstijging fan 1000% Se - de Mei-serie - bin oek nog altijd ut lesen weerd: ik sien in myn kast staan (en in dit gefal feule keren lesen): Kees de jongen fan Theo Thijs- sen, Pelle de veroveraar fan Nexoe, Woutertje Pieterse fan Multatuli, om er maar un paar te noemen. Den Haag Berend van der Veen Huizum: Dijxtra State

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1990 | | pagina 9