LEEWADDERS, WAAR IS DIT? 'T KLEINE KRANTSJE VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 13 nerges op, mar ut wurde seid. Nou, en was met De Boer alles kits? Tabe: As ik weer even mag. Ut dee blieken, ut was De Boer niet, en ut was eigenlijk De Boer wel. Want die man siet mie an en seit: ik hiet wel De Boer, mar ik ken niet segge, dat ik u kan. Mar u mij wel ken nelijk. Minne: Dan staan je der even goed raar op. Ut is De Boer niet, en ut is De Boer wel. Wat dochst Tabe, hoe ik mij hier uutredde? Nou ja, ut is dij wel toefertrouwd. Krekt Beenhak ker, je wete wel. Tabe: Ik hew eerlijk opbiecht, dat ik mij fergist had. Dat ik docht dat hij een De Boer was, die ik froeger in de bouw ken nen had. En toen hewwe we even gesellig klasjeneerd. Mar soa ken dat lope. leder meens hèt een dubbelganger, segge se. Marten: Dus Fokke is op reis? O heden, naar Switserland. Mien seun hèt de karrefan in Limburg staan. Hij wu ons der oek een dag of wat hewwe, mar dat weet ik nog niet. Ut is een hele loop. Waar? In Gul pen loof ik. frouw wu nog es fijf dagen met een bus erges hene. Dat was hur suster soa goed befallen. Naar 't Swarte Woud of ut gele Bos weetikfeul. Tureluur: Ut bos fan Heer Ipé is dichterbij. Daar fiets ik wel es heen. Deur de Groene Ster. En dan soms de Kantelanden wer- om. Bij 't roggebroadfebriek binnendeur. Bij Wiegel langs. Haal ik een segaar op. Haha- ha, hoor mij es. Tabe: Hew ik ut goed begrepen dat se een autoweg anlegge wille tussen Giekerk of soa en de Vondelingenweg? Dan bin jou wat gauwer in Dokkum. Dokkum. Wie wil nou naar Dok kum? Minne: En se ferinnewere weer een stuk mooie netuur. Wielst er bij bosjes nije leden komme bij de Waddenbeweging en de Fryske Gealannen of hoe ut mar hiete mag. Meensen binne soa inkontinent seit mien neef dan, mar hij bedoelt inkonse- kwent. Marten: Kiek se ferdubbele de diek naar Heerenveen oek. Dat fon ik eerst groate flauwekul, mar ja nou Heerenveen in de eredivisie komen is, fien ik dat prima. Wij binne al met sien tie ren te karpoelen. Ja, mien ouwe man gong froeger te skarpoeren. Mooi seid, niet Minne? Vlga. Wiebe: Gulpen? Dat sal wel niet goed weze. O ja, bestaat er een plak met son naam? Komt er oek bier weg? Ja, dat liekt wel bij mekaar te horen. Och here, sien daar es. Loadewiek de Tureluur: En wat hoort er bij mekaar, Wiebe jon ge. Dag mannen. Ik was hier in 'e buurt, ik fiets deur de Emma Trompstraat, ik bin op 'e Oos tersingel, en wat sien ik? Dizze Goudploeg, tureluurlijk! Minne: Dat is een heel skoft le den, Loadewiek. Nee, we had den ut over een plak met een nuvere naam Gulpen. Daar hadden se wel es Ritsen fan make kennen. Klein grapke. Tabe: We hewwe loof ik een menister, die soa hiet. Ritsen. Ik loof dat ie over ut onderwies gaat. Altied geld te min. Tekor ten. Alle weken fiene se wel één. Minstens een miljard. Ut mut de moeite weerd weze. Tureluur: En ut komt oek altied weer goed - Laat die Lubbers maar skuive. En hij hèt een goeieneen an die Kok. Ja, ik praat mar naar ik wies bin, tu reluurlijk. En dat houdt niet over, al seg ik ut self. Geert: Loop ik over de Nijstad. Met femielie uut Drachten. Waar is die brand weest? Wij der hene. Daar staan je dan te kieken in dat rare gat. Wie sal dat betalen, soete, lieve Gerri- tje, wik mar segge, sak mar segge. Er zijn in de Nederlandse taal veel, heel veel uitdrukkingen, die de toestand weergeven van iemand, die te veel gedronken heeft. De ene is duidelijker dan de andere, de ene is ook be kender dan de andere. Voor de vuist weg noemen we er een paar: hij is beschonken, hij heeft hem om, hij heeft te veel op, hij heeft de hoogte, hij is smoor, hij is zo dronken als een aap, hij is zat, hij is apezat, hij is zo dronken als een uil, zo dronken als een ekster, zo dronken als een snip, hij is sik ker of sjikker, hij is teut, hij is in de lorum, hij zo dronken als Maastricht, hij heeft een snee in 't oor, een stuk in de kraag, een stuk in z'n kont, hij is ka chel, hij is lazarus, hij is lave loos, hij is ladderzat, hij is zo dronken als een kroade, hij is zo dronken als een tol en zo dronken als een katrol, hij is zo dronken als een kanon, als een meieier, als een meloet, hij is zo dronken als een dragonder. Nou, dat zijn er niet een paar, maar een heleboel. Maar dan is er nog een en dat is de mooiste. En die hebben we voor het laatst bewaard. Een echte en onvervalste Leewad- der uutdrukking en die gaat dus oek op sien Leewadders: „Hij is su besoapen, dat ie de Olde- hove foor een piipütpluzer an- siet!" Ze is nog lang op de been gebleven, de oude boerderij in het vroegere "Jodenland", maar nu lijken haar dagen toch geteld. De zijmuur aan de stadskant moet al gestut worden, anders gaat het bouwwerk al voor de komst van de slopers tegen de grond. Zo zal er weer een herinnering aan het landelijke Leeuwarden verloren gaan. Marten: Son reis naar Gulpen is oek duur. Sitte we hast fier uur in 'e trein. Twee, drie keer overstappe. Dat sal es een keer misgaan. Mien frouw sei gister: ik gaan nog liever in bi kini ons straat een paar keer op en del. Wiebe: Hoe komt se op ut idee, Marten. Mar je suden mij der oek niet foor krije. Nee, niks bi kini. Son reis bedoel ik. Mien Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vries- straat 1,8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken. Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het.met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang vervlogen tijd. As ut mar even knap weer was, waren ons maten present. En stof genoeg. Ut foetballen in Italië, ut hardfietsen in Frank- riek, de fekaansjes. Of ut fer- slepen fan woanskippen en de aksjes in ziekenhuzen en soa. Mar evenstegóed binne se nog lang niet uutpraat Tabe Ruut- sje, Wiebe Poatsje, Lange Mar ten, Minne Mager en Groate Geert. Fokke is der niet mar Loadewiek de Tureluur komt wel. Minne Mager: Jou kenne Fokke niet sien hewwe. Die is fleden week met fekaanse gongen, en se suden fier weken wegblieve, datsoadoende. Groate Geert: Dan hèt ut sien dubbelganger weest. Sprekend Fokke. Die pursoan liep fer- skeurende hard over ut Saai- land, dat ik kon em oek niet Tabe Ruutsje: Ik hew dat es een keer had, al jaren leden. Ik kom De Boer teugen. Temeen- sen ik docht dat ut De Boer was. Dus wat seg ik, as ik an em toe bin. Wiebe Poatsje: "Ah, daar is De Boer, sien suster speult piano. Ja, dat seiden wij froeger wel, en dan dochten de lui, dat er heel wat anders komme su. O ja, ikfalTabe in 'ereet. Tabe: Dat docht ik. Anders niks foor dij, Wiebe. Mar goed, ik bin an die man toe en ik steek de han op en seg: goeie mor gen De Boer, alles kits? Geert: Ja, dat was froeger oek son segje: alles kits en de bok fet? Je suden segge, ut slaat beroepe. En dat was mar goed oek achteraf.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1990 | | pagina 13