ADVERTENTIES VAN TOEN. UIT DE ARCHIEFKASTEN VAN 'T KLEINE KRANTSJE 'T KLEINE KRAHTGJE M. L. TURKSMA OZON! VOORSTREEK 65 LEEUWARDEN Elk artikel betreffende Huishoudelijk goed bij Turksrna Voorstreek 65 U wezen moet N.V. LEEUWARDER STOOMWAS SCHERM autobedrijf BOELENS VAN DEN AKKER DEALER VOOR LEEUWARDEN en omstreken 058-130141 VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 11 Zoolang de voorraad strekt leveren wij U WASFORNUIZEN, GEGALVANI SEERDE WASTOBBEN in alle maten, WASKETELS, ASEMMERS, SNIJ BOONMOLENS, GELDKISTEN, GASSLANG. Voor de boerderij: onze welbekende TUINSLANG, TUINBANKEN, PRIKKELDRAAD, HARMONICAGAAS, KIPPENGAAS, SLOOTHAKEN, -WALMESSEN, HOOILEPPEN. Het aangewezen adres voor PRIMA GEREEDSCHAP. Een advertentie van 16 juli 1941, een van de laatste van "een Joodse zaak" in die bange oorlogstijd. geeft geen cadeaux, doch ver koopt, zoolang onze concurren ten buitenlandsch Deensch vleesch met zoogenaamde ca deautjes leveren zonder het pu bliek er mede bekend te ma ken, eigen geslacht Hollandsch vleesch tegen halve prijzen". Dat werd, anno negentien een en dertig, dus allemaal zomaar zwart op wit in de krant gezet, waarschijnlijk zonder dat er klachten bij de justitie of korte gedingen volgden. Maar deze opmerkelijke tegenreclame van de concurrentie hielp misschien toch wel, want in latere adver tenties kwamen de Erven H. de Wilde niet meer met het lokker tje van het gratis vet voor de dag: "Huismoeders. Wij hebben onze prijzen wegens de groote omzet aanmerkelijk verlaagd" heette het toen. En: "Dit kan alleen bij de Erven H. de Wil de". CABARET Een kleine advertentie van het Oranjehotel verplaatst onze ge dachten naar een tijd, waarin er in sommige opzichten meer mogelijk was dan in deze da gen. Het is een annonce uit ne gentien drie en twintig, toen het hotel kort en krachtig meedeel de: "lederen zondag Cabaret, aanvang half vier". TARIEVEN Een van de wasserijen van vroeger, de N.V. Leeuwarder Stoomwasscherij Ozon, ver meldde in negen en twintig in een advertentie de tarieven, die zij berekende. Dat waren toen natuurlijk nog prijsjes van niks. Zie maar: "Droog toegeslagen platgoed gemangeld 51/2 cent per stuk, zakdoeken en vinger doekjes IV2 cent per stuk; op gemaakt geheel kastklaar bij minstens 30 stuks (spreien en dekens niet inbegrepen) 9 cent per stuk, bij minstens 50 stuks 8 cent per stuk en zakdoeken en vingerdoekjes 2V2 cent". De later zo bekend geworden slagzin "Nimmer last als Ozon wascht" gebruikte dit bedrijf in die tijd kennelijk nog niet. OPRUIMING De Firma J. Postma Szn van de Wirdumerdijk was in vroeger jaren een adverteerder, die men herhaaldelijk in de krant kon tegenkomen. In negentien veertien wees de firma met vet te letters op een telkens terug kerende activiteit: "Slechts een maal per jaar bekende groote opruiming van al de voorradige goederen. Honderden artikelen voor veel minder dan den hal ven prijs waaronder groote par tijen uitsluitend 1e kwaliteit nik kelartikelen, klokstellen, prachtige restanten kristal, por selein, aardewerk enz. enz." En: "Doorloopende tentoonstel ling op de electrisch verlichte bovenmagazijnen van luxe arti kelen en speelgoed". PRIJSVERLAGING Wij zijn er helemaal aan ge wend geraakt, dat alles voort durend duurder wordt. Knipt de kapper vandaag voor zoveel je koppie kaal; hij zal er over een half jaar gegarandeerd twee kwartjes of een gulden meer voor vragen. En zo gaat het met veel dingen, die je aan schaft of laat doen. Maar ooit is er een moment geweest, dat er niet van een prijsverhoging, maar van een prijsverlaging sprake was. In het begin van de dertiger ja ren konden de slagers in Leeu warden bijvoorbeeld aankondi gen, dat hun waren aanzienlijk in prijs waren verlaagd. "Door de enorm lage veeprijzen" zo berichtte de slager D. Schaaf- sma van de Nieuweburen, "zijn wij in staat om ons 1e kwaliteit rund- en varkensvleesch met 20 tot 30 cent per kilo te verla gen" en slager Efdé uit de Breedstraat zei het zo: "Slagerij Jan Efdé gaat met de wereld markt mee en heeft de vleesch- en vetprijzen met 10 tot 20 cent pér kilo verlaagd. Onze groote omzet, die dagelijks vermeer dert, is gevormd, doordat wij steeds leveren: het beste tegen den laagst mogelijken prijs". Slagers als Van der Wees uit de Slotmakersstraat, Van der Weide van de Voorstreek en Zijlstra uit de Kleine Kerkstraat kondigden eveneens lagere prijzen aan. Ook de.slagerij van de Erven De Wilde uit de Breedstraatkwam met zo'n prijsverlaging, maar ze deed nog meer. Ze gaf alle klanten een pond vet cadeau bij iedere drie pond vlees of worst of rol lade, die er werd gekocht. "Vet cadeau - Vet cadeau" kwam er met grote letters in de adver tenties van deze slagerij te staan. Of de brave huismoeders nu bij drommen de slagerij van De Wilde betraden weten we niet, maar feit is wel, dat zijn colle ga-concurrenten onmiddellijk in de gordijnen klommen. "Ver standige huismoeders!" riep slager Hessel van der Form van de Noorderweg verbolgen uit: "verlangen geen cadeau tjes, omdat zij 's middags heel goed kunnen weten, dat zij het betaald hebben. Wij geven geen cadeaux, maar verkoopen het beste tegen een laag prijs je". "Voor praatjes koopt men niets" adverteerde de slager Duym uit de Breedstraat, "maar prima kwaliteit voor weinig geld, daar is ieder op gesteld". En wat Jan Efdé daarna nog eens naar voren bracht loog er ook niet om: "Slagerij Jan Efdé NEERLANDS OUDSTE Siene Zandstra-Giezen, in onze familiekring tante Siene ge noemd, is niet alleen ons oud ste familielid, zij is ook de oud ste inwoner van ons land. Toen zij 7 september 1991 haar 109e levensjaar bereikte, werd zij onze oudste landgenote. Zij is in Leeuwarden geboren, en groeide in de Friese hoofdstad op, beleefde daar haar kinder jaren en haar schooltijd. Wat kon ze met verve en met geestdrift vertellen over haar jeugd in Leeuwarden, dat was altijd weer het luisteren meer dan waard. Je beleefde als het ware zelf die tijd en de gebeur tenissen waarover ze ons ver telde. Tot ver over haar honderdste kon zij zich nog veel herinneren van haar Leeuwarder jaren en 't Kleine Krantsje las ze altijd met veel aandacht. Hoewel wo nend in Den Haag, voelde ze zich nog altijd Leeuwarder. Nog maar enkele jaren geleden is ze nog eens in haar geboor teplaats geweest en heeft ze nog eens de Leeuwarder bin nenstad gezien, waarbij ze on getwijfeld nog vele bekende plekjes zag en er vele herinne ringen bij haar bovenkwamen. Ze sprak nog altijd het Leeu warder dialect. Al was ze de Friese taal niet machtig, ze voelde zich Friezin, en volgde met veel belangstelling het nieuws uit Friesland. Toen ze 109 werd hing de Nederlandse vlag uit aan het tehuis in Den Haag waar ze woont, doch ei genlijk had het de Friese vlag moeten zijn, dacht ik toen. Ze was nog altijd zo verbonden met Friesland. Nu kan ze niet meer vertellen en ook geen krant meer lezen, noch via de televisie het nieuws beluisteren. We kunnen geen lange en goede gesprek ken meer voeren over vroeger. Maar we hebben haar nog in ons midden, al beseffen we dat haar levenskaarsje niet zo lang meer blijft flakkeren. Uiteraard zijn we er wel een klein beetje trots op dat we de oudste in woonster van Nederland in de familiekring hebben, en we zeggen dikwijls tegen en onder elkaar: Wie had dat kunnen denken, dat tante Siene 109 zou worden! Haar enige doch ter werd "maar" 72 jaar. Heiloo P. H. Zwerver Verkoop-onderhoud-reparatie APK en milieukeuringen W. de Geeststraat 44, Leeuwarden

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1992 | | pagina 11